10 Major Accomplishments of Michael Jordan

Michael Jeffrey Jordan (ur. 17 lutego 1963 r.), identyfikowany również przez jego inicjały MJ, jest emerytowanym amerykańskim zawodowym koszykarzem, który jest powszechnie oceniany jako jeden z największych sportowców XX wieku. Jordan rozpoczął swoją zawodową karierę koszykarską w 1984 roku, kiedy to został wybrany do Chicago Bulls, klubu, którego losy odmienił. Jordan natychmiast trafił na pierwsze strony gazet dzięki swojemu stylowi gry i zdobył nagrodę debiutanta roku NBA w 1984 roku. Po osiągnięciu kilku osobistych kamieni milowych w latach 80-tych, Jordan poprowadził Chicago Bulls do sześciu tytułów mistrza NBA w latach 90-tych. We wszystkich Finałach tych sezonów Jordan zdobywał nagrodę NBA Finals MVP (Most Valuable Player). Pięć razy w swojej karierze Jordan został również uznany MVP sezonu NBA. Jordan jest między innymi rekordzistą pod względem największej średniej punktów na mecz (ppg) w historii NBA – 30,12; oraz największej liczby zdobytych tytułów z 10 tytułami. Poza NBA, Jordan był częścią narodowej drużyny koszykówki, która zdobyła złote medale na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1984 i 1992 roku. Michael Jordan jest uważany przez wielu za największego koszykarza wszech czasów; odegrał też kluczową rolę w popularyzacji NBA na świecie w latach 80. i 90. Jordan był wielokrotnie honorowany za swój wkład w rozwój koszykówki. Został wprowadzony do Hall of Fame w 2009 roku, a w 2016 roku otrzymał Prezydencki Medal Wolności. Oto 10 najważniejszych osiągnięć Michaela Jordana.

#1 Został Graczem Roku NCAA College w 1983 i 1984 roku

Podczas nauki w Emsley A. Laney High School w Wilmington, Michael Jordan nie został wybrany do drużyny koszykarskiej w szkole średniej w drugim roku, ponieważ uznano go za zbyt niskiego. Jednak po udowodnieniu swojej wartości w drużynie juniorów, został wybrany w następnym roku. Jordan zdobywał średnio ponad 25 punktów na mecz (ppg) w swoich dwóch ostatnich sezonach gry w szkole średniej. Po ukończeniu szkoły średniej, w 1981 roku Jordan wstąpił na Uniwersytet Karoliny Północnej. Tutaj grał w koszykówkę pod okiem głównego trenera Deana Smitha. W 1982 roku, w swoim pierwszym sezonie na uczelni, Jordan został uznany debiutantem roku w Atlantic Coast Conference (ACC). Co więcej, jego drużyna zdobyła mistrzostwo National Collegiate Athletic Association (NCAA), a Jordan zdobył zwycięski rzut. Jordan prowadził ACC w zdobywaniu punktów zarówno w drugim, jak i młodszym roku. W 1983 i 1984 roku został uznany Graczem Roku NCAA College. W 1984 roku, na rok przed ukończeniem studiów, Jordan zrezygnował z nauki na Uniwersytecie Karoliny Północnej, ponieważ został wybrany przez Chicago Bulls, amerykański zawodowy zespół koszykarski, który rywalizował w lidze National Basketball Association (NBA).

#2 Jordan zdobył nagrodę debiutanta roku NBA w 1984 roku

Kiedy Jordan dołączył do Chicago Bulls, była to drużyna, która przeważnie przegrywała i nie należała do faworytów do wygrania NBA. Jordan udowodnił swoją wartość już w swoim pierwszym sezonie (1984) i pomógł swojej drużynie dostać się do playoffów, choć przegrali w pierwszej rundzie. Jordan notował średnio 28,2 ppg trafiając 51,5% rzutów z gry. Za swoje osiągnięcia otrzymał tytuł debiutanta roku NBA i został wybrany do All-Star Game. Ponadto Jordan stał się jedynym debiutantem w historii NBA, który prowadził drużynę w czterech statystykach (punkty, asysty, zbiórki, steale). Drugi sezon Jordana w NBA został skrócony z powodu kontuzji. Pomimo kontuzji, Chicago zdołało dostać się do playoffów, choć miało słaby bilans. Jordan wrócił po kontuzji i zdobył 49 punktów przeciwko Boston Celtics w pierwszym meczu playoffów i 63 w drugim. Jego 63 punkty w drugim meczu do dziś są rekordem największej liczby punktów zdobytych przez gracza w meczu playoffów. Jednak pomimo jego gwiazdorskiego występu, Chicago Bulls zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie playoff ponownie.

#3 Był pierwszym graczem w historii NBA, który prowadził ligę zarówno w punktacji, jak i stealach

Jordan był w stanie osiągnąć niezwykły sukces, kiedy wrócił w pełni sił na sezon 1986-1987. Miał jeden z najbardziej płodnych sezonów w historii gry NBA zdobywając 3,041 punktów przy 37.1 ppg na 48.2% strzelania. Jordan stał się tym samym drugim graczem po Wilcie Chamberlainie, który zdobył ponad 3,000 punktów w jednym sezonie. Chamberlain osiągnął ten wyczyn w trzech sezonach: 1960-61, 1961-62 i 1962-63. Jordan nadal pozostaje jedynym graczem, który osiągnął ten wyczyn. Oprócz tego Jordan zademonstrował swoje umiejętności defensywne, stając się pierwszym graczem w historii NBA, który w jednym sezonie zanotował 200 steali i 100 zablokowanych rzutów. Jednak pomimo indywidualnych sukcesów, Chicago Bulls ponownie przegrali w pierwszej rundzie playoffów. W sezonie 1987-1988 Jordan ponownie był liderem klasyfikacji strzelców notując średnio 35.0 ppg przy 53.5% skuteczności rzutów z gry. Zdobył swoje pierwsze NBA MVP oraz tytuł Defensive Player of the Year, notując średnio 1,6 bloku i 3,16 steala na mecz. Co więcej, stał się pierwszym graczem w historii NBA, który prowadził w lidze zarówno w punktacji jak i w stealach. Bulls byli w stanie wygrać pierwszą rundę playoff, ale przegrali następny mecz z Detroit Pistons.

#4 Poprowadził Chicago Bulls do trzech tytułów NBA w latach 1991-1993

Chicago Bulls stali się groźną drużyną pod koniec lat 80-tych, a dzięki dodaniu takich graczy jak Scottie Pippen, Bill Cartwright, Horace Grant i John Paxson, stali się jednym z pretendentów do wygrania NBA. W 1990 roku Bulls dotarli do Finałów Konferencji Wschodniej, a rok później po raz pierwszy w historii klubu awansowali do Finałów NBA, gdzie zmierzyli się z Los Angeles Lakers. Bulls pokonali Lakers w finale 4-1 i zdobyli swoje pierwsze mistrzostwo NBA. Michael Jordan zdobył tytuł najlepszego strzelca sezonu, a także MVP. Co więcej, zdobył swoją pierwszą nagrodę MVP finałów NBA. Jordan i Bulls kontynuowali swoją dominację w sezonie 1991-92. W Finałach NBA Bulls pokonali Portland Trail Blazers 4-2, a Jordan zdobył tytuł króla strzelców oraz nagrodę MVP i MVP Finałów. W kolejnym sezonie Bulls pokonali Phoenix Suns 4-2 w finałach, aby zakończyć triple peat, czyli zdobycie trzech mistrzostw z rzędu. MJ ponownie był najlepszym strzelcem i zdobył także MVP Finałów.

#5 Poprowadził Chicago Bulls do trzech kolejnych tytułów NBA w latach 1996-1998

Jordan przeszedł na nagłą emeryturę przed sezonem 1993-1994. Jednak po krótkim i nieudanym okresie gry w baseballu, powrócił do koszykówki w 1995 roku. W tym sezonie był nieco zardzewiały, a Bulls zostali pokonani przez Orlando Magic w playoffach. Po agresywnym treningu, w kolejnym sezonie Jordan powrócił w pełni sił. Zdobył tytuł króla strzelców, a także MVP i MVP Finałów, gdy Chicago Bulls zdobyli mistrzostwo pokonując Seattle SuperSonics 4-2. W sezonie 1996-97 NBA, Chicago Bulls pokonali Utah Jazz 4-2 i zdobyli swoje piąte mistrzostwo. MJ ponownie zdobył tytuł króla strzelców i MVP Finałów. Został jednak pokonany w walce o nagrodę MVP przez Karla Malone’a. W sezonie 1997-98 NBA, Bulls zdobyli swoje trzecie mistrzostwo z rzędu i szóste w ciągu ostatnich ośmiu lat, pokonując Utah Jazz 4-2 w Finałach NBA. Jordan zdobył tytuł najlepszego strzelca sezonu, a także MVP i MVP Finałów. Po poprowadzeniu Chicago Bulls do drugiego potrójnego zwycięstwa, Jordan przeszedł na emeryturę po raz drugi w styczniu 1999 roku. Powrócił ponownie, by rozegrać dwa kolejne sezony NBA od 2001 do 2003 roku. Tym razem jednak występował w drużynie Washington Wizards. W żadnym z tych dwóch sezonów nie udało mu się poprowadzić ich do gry w playoff, ale został pierwszym 40-latkiem, który zdobył 43 punkty w meczu NBA. MJ odszedł na emeryturę w 2003 roku.

#6 Jordan zdobył rekordową liczbę sześciu nagród MVP Finałów NBA

Nagroda NBA dla najbardziej wartościowego gracza (MVP) to nagroda przyznawana od sezonu 1955-56 dla najlepiej grającego zawodnika sezonu zasadniczego. Nagroda jest podejmowana przez panel pisarzy sportowych i nadawców. Michael Jordan zdobył tę nagrodę w 1988, 1991, 1992, 1996 i 1998 roku. Od 2019 roku Kareem Abdul-Jabbar dzierży rekord największej liczby nagród MVP z łączną liczbą 6 nagród. MJ jest remisowo drugi na liście z Billem Russellem. Obaj zdobyli po 5 nagród MVP. Niektórzy uważają, że Jordan mógłby dostać więcej nagród MVP, gdyby sędziowie nie znudzili się głosowaniem na niego. Nagroda NBA Finals Most Valuable Player (MVP) to nagroda przyznawana od 1969 roku dla najlepiej grającego zawodnika w Finałach NBA. Michael Jordan wystąpił w sześciu Finałach NBA w latach 1991, 1992, 1993, 1996, 1997 i 1998. Za każdym razem zdobywał tę nagrodę. Jego 6 nagród MVP Finałów NBA jest zdecydowanie największą liczbą. Shaquille O’Neal, Magic Johnson, LeBron James i Tim Duncan zajmują drugie miejsce z trzema nagrodami na koncie. Jordan był również pierwszą osobą, która zdobyła nagrodę MVP Finałów w trzech kolejnych sezonach. Shaquille O’Neal powtórzył później ten wyczyn w latach 2000-2002.

#7 Michael Jordan ma najwyższą średnią PPG w historii NBA

Tytuł punktującego NBA jest przyznawany graczowi z najwyższą średnią punktów na mecz (ppg) w danym sezonie. Aby zakwalifikować się do tytułu punktującego, zawodnik musi wystąpić w co najmniej 70 meczach (z 82) lub mieć co najmniej 1400 punktów. Michael Jordan zdobył tytuł króla strzelców NBA rekordowo 10 razy w latach 1987-1993 oraz 1996-1998. Wilt Chamberlain zajmuje odległe drugie miejsce na tej liście z 7 tytułami w latach 1960-1966. Żaden inny zawodnik nie zdobył więcej niż 4 tytuły króla strzelców. Jordan i Chamberlain są jedynymi graczami, którzy zdobyli siedem tytułów z rzędu. W trakcie swojej kariery Jordan zgromadził 32,292 punktów w 1,072 meczach. Jego średnia punktowa w karierze wynosząca 30,12 jest najwyższą w historii NBA. Za nim plasuje się Wilt Chamberlain, który ma średnią ppg na poziomie 30.07. Żaden inny gracz nie ma ppg powyżej 27.5. Łączna liczba punktów Jordana w playoffach wynosząca 5,987 jest drugą najwyższą w historii NBA. Ma również najwyższy wskaźnik ppg w playoffach w historii NBA z 33.45. Żaden inny gracz nie ma ppg powyżej 30 w playoffach. Allen Iverson jest drugi z 29.73. Jordan jest również rekordzistą pod względem największej liczby punktów zdobytych w meczu playoff z 63. Zdobył 50 lub więcej punktów w ośmiu meczach playoff, czyli dwa razy więcej niż jakikolwiek inny gracz.

#8 Zdobył dwa złote medale olimpijskie

Michael Jordan, gdy był jeszcze w college’u, był częścią olimpijskiej drużyny koszykówki Stanów Zjednoczonych, która zdobyła złoty medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles w 1984 roku. Zespół poszedł 8-0 w turnieju olimpijskim, średnio 95,4 punktów na mecz. Jordan przewodził drużynie w zdobywaniu punktów, osiągając średnią 17,1 ppg w całym turnieju. Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku MJ był częścią zespołu, który zyskał miano „Dream Teamu”. W skład drużyny wchodzili między innymi Magic Johnson, Larry Bird, Scottie Pippen i Karl Malone. Dream Team pokonał swoich przeciwników średnio 44 punktami w drodze do meczu o złoty medal z Chorwacją, w którym pokonał Chorwację 117-85. Jordan był jedynym graczem, który wystąpił we wszystkich ośmiu meczach na Olimpiadzie w 1992 roku. Zdobywał średnio 14.9 ppg, zajmując drugie miejsce w drużynie pod względem ilości zdobytych punktów. Jordan oraz koledzy z drużyny Ewing i Mullin są jedynymi amerykańskimi koszykarzami, którzy zdobyli złote medale olimpijskie zarówno jako amatorzy, jak i zawodowcy. Michael Jordan jest również jednym z zaledwie siedmiu graczy w historii, którzy zdobyli mistrzostwo NCAA, mistrzostwo NBA i złoty medal olimpijski.

#9 Michael Jordan otrzymał Prezydencki Medal Wolności w 2016 roku

Jordan jest powszechnie oceniany jako największy koszykarz wszech czasów przez swoich rówieśników, media, ekspertów, a także opinię publiczną. W 1999 roku w ankiecie ESPN przeprowadzonej wśród dziennikarzy, sportowców i innych osobistości świata sportu Michael Jordan został uznany za największego północnoamerykańskiego sportowca XX wieku, wyprzedzając takich zawodników jak Babe Ruth i Muhammad Ali. W 1999 roku Associated Press umieściła go na drugim miejscu po Babe Ruth na swojej liście największych sportowców XX wieku. Według sondażu przeprowadzonego przez The Harris Poll w 2009 roku, Amerykanie uważają Jordana za największego sportowca wszech czasów. Jordan pojawił się również na okładce Sports Illustrated rekordową ilość razy – 50. W 2009 roku Jordan został włączony do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame za swoją indywidualną karierę, a rok później został włączony ponownie jako członek męskiej drużyny koszykarskiej USA z 1992 roku. W 2016 roku prezydent Barack Obama uhonorował Michaela Jordana Prezydenckim Medalem Wolności, najwyższym cywilnym odznaczeniem w Stanach Zjednoczonych.

#10 Znany jest również ze swojej działalności charytatywnej

Oprócz bycia jednym z największych koszykarzy, Michael Jordan był również odnoszącym sukcesy biznesmenem i celebrytą. W czerwcu 2010 roku Jordan został sklasyfikowany przez magazyn Forbes jako 20. najpotężniejszy celebryta na świecie. W czerwcu 2014 roku został pierwszym graczem NBA, który stał się miliarderem. Był trzecim najbogatszym Afroamerykaninem w 2018 roku i; od października 2019 roku, jego obecna wartość netto jest szacowana przez Forbes na 1,9 miliarda dolarów. Co więcej, ma on najwyższe zarobki dla każdego emerytowanego sportowca. W dniu 20 stycznia 2015 roku Jordan został uhonorowany tytułem Biznesowej Osoby Roku za 2014 rok przez Charlotte Business Journal. Jordan jest również powszechnie znany ze swojej działalności charytatywnej. Po atakach z 11 września, Jordan postanowił przekazać całą swoją pensję podczas gry dla Washington Wizards na rzecz wysiłków na rzecz odbudowy i ofiar ataków. Od 2001 do 2014 roku Jordan był gospodarzem corocznego turnieju golfowego o nazwie Michael Jordan Celebrity Invitational, w którym zbierał fundusze dla kilku organizacji charytatywnych. Fundacja Make-A-Wish nazwała Jordana jej głównym ambasadorem życzeń w 2008 roku. Od 2019 roku zebrał ponad 5 milionów dolarów dla fundacji Make-A-Wish. Po tym, jak huragan Florence uszkodził części Karoliny Północnej, w tym jego byłe rodzinne miasto Wilmington, Jordan przekazał 2 miliony dolarów na wysiłki związane z pomocą. Przekazał również 1 milion dolarów na pomoc w odbudowie Bahamów po huraganie Dorian w 2019 r.

.