8 Things You Didn’t Know About The American Miniature Horse

Miniaturowe konie od dawna były ulubieńcem wśród koniarzy i „nie-koni” ludzi podobnie. Te maleńkie konie są po prostu tak słodkie, że chwytają za serce wszystkich, którzy je widzą. Jak dobrze znasz konia miniaturowego? Sprawdź te zabawne fakty o najsłodszym koniku na świecie! Jeśli sam posiadasz mini, zamieść zdjęcie w komentarzach poniżej!

#1 – Nie są pierwszą miniaturową rasą.

Choć American Miniature Horse może być najbardziej znany, pierwszą i najczystszą z miniaturowych ras koni jest Falabella – prawdziwie czysty miniaturowy koń, który był hodowany w Argentynie przez ponad 150 lat. Hodowcy rozmnażają Falabelle tylko z innymi Falabellami, aby zachować czystość linii. Są one potomkami koni andaluzyjskich i hiszpańskich Barb. (falabellafmha.com)

Źródło zdjęć: Ray Mumford – Falabellahorses.com, GFDL

#2 – Nie ma jednego oficjalnego rejestru.

Podczas gdy większość ras ma tylko jedno lub dwa stowarzyszenia, które zachowują standardy rasy, koń miniaturowy ma ich wiele. The Guide Horse Foundation wymienia 20 z rejestrów dla minis, każdy z własnym zestawem zasad i przepisów dotyczących rejestracji.

Źródło obrazu: @TambakotheJaguar via Flickr

#3 – Pochodzą (w większości) z krwi kucyków szetlandzkich.

Choć każdy rejestr podaje nieco inną historię mini, ogólny konsensus jest taki, że małe konie powstały głównie w latach 60. i 70. z krwi kuców szetlandzkich. Choć istniały przypadki mniejszych koni już wcześniej (Falabellas i kuce karłowate), nie były one tak naprawdę popularne, dopóki amerykańscy hodowcy koni szetlandzkich nie zaczęli celowo hodować ich w mniejszym rozmiarze.

Konie szetlandzkie

#4 – Są używane jako konie przewodniki.

Podczas gdy psy są „normą” dla zwierząt przewodników, coraz więcej osób używa koni miniaturowych. Jest to świetna alternatywa dla kogoś, kto jest uczulony na psy lub po prostu woli konia. Chcesz uzyskać więcej informacji? Sprawdź Fundację Konia Przewodnika.

Źródło zdjęć: Guide Horse Foundation / Todd Sumlin – Charlotte Observer

#5 – Ich płaszcze występują w wielu kolorach.

Koń miniaturowy występuje w dosłownie setkach kolorów płaszcza, od jednolitych po pintos, a nawet lamparcie wzory appaloosa. Mogą one być najbardziej zróżnicowanym gatunkiem koniowatych, jeśli chodzi o kolor. Niektóre pokazy organizują nawet klasę dla najpiękniejszej sierści.

Źródło zdjęć: @jonobacon via Flickr

#6 – Są najsilniejszymi końmi.

Jeśli chodzi o możliwości uciągu w stosunku do rozmiarów, konie miniaturowe są silniejsze niż konie pociągowe. Mogą ciągnąć nawet 3-4 razy więcej niż wynosi ich waga.

Źródło zdjęć: @PeteMarkham via Flickr

#7 – Toczy się pewna debata na temat tego, co czyni miniaturę „miniaturą.”

Odkąd w Ameryce powstały dwa największe rejestry – American Miniature Horse Association i American Miniature Horse Registry – toczy się debata na temat wielkości. AMHA uważa, dość stanowczo, że nic powyżej 34 cali nie powinno być uznawane za konia miniaturowego. AMHR ma dwa podziały wysokości, jeden dla koni 34″ i poniżej oraz jeden dla koni od 34″ do 38″. Hodowcy i właściciele mogą być dość nieugięci co do swojej strony, wystarczy sprawdzić ten wymowny cytat z TheMiniatureHorse.com:

W 1978 roku powstało Amerykańskie Stowarzyszenie Konia Miniaturowego (AMHA). Jest to obecnie jedyny rejestr w istnieniu, który zajmuje się wyłącznie prawdziwymi Miniaturami, 34 cale i poniżej. Kuce powyżej 34 cali nie są uważane za miniatury; nie były nimi na początku i nie są nimi dzisiaj (wyłączając miniatury AMHR, które mierzą 38 cali i mniej).

To jeden z moich własnych koni miniaturowych, Arwen. Ma około 35 cali.

#8 – Wysokość nie jest mierzona w kłębie.

Podczas gdy standardowe konie i kuce są mierzone na szczycie kłębu, konie miniaturowe są mierzone na ostatnim włosie w grzywie.

Moja druga mini, Rarity.

Sharing is caring!

.