Antykoagulacja jest kluczem do leczenia/zapobiegania zdarzeniom zakrzepowo-zatorowym. Podstawowym powikłaniem antykoagulacji jest poważny lub zagrażający życiu krwotok, który może wymagać szybkiego odwrócenia antykoagulacji; może to być również wymagane u niekrwawiących pacjentów wymagających pilnych/ natychmiastowych procedur inwazyjnych. Decyzja o odwróceniu antykoagulacji powinna uwzględniać stosunek korzyści do ryzyka związanego z podtrzymaniem hemostazy w porównaniu z zakrzepicą po odwróceniu. W pracy dokonano oceny dostępnych wytycznych/zaleceń dotyczących odwracania działania antagonisty witaminy K (VKA) i bezpośredniego doustnego antykoagulantu (DOAC) w postępowaniu w przypadku poważnego krwawienia, a także oceniono najnowsze dane kliniczne, które mogą nie znaleźć jeszcze odzwierciedlenia w oficjalnych wytycznych. Ogólnie rzecz biorąc, dostępne wytyczne są spójne w swoich zaleceniach, zalecając podawanie witaminy K i koncentratów 4-czynnikowego kompleksu protrombiny (4F-PCC) zamiast świeżo mrożonego osocza pacjentom z krwotokiem wewnątrzczaszkowym związanym z VKA i krwawieniem zagrażającym życiu, a także określonych środków odwracających jako podstawowej terapii odwracającej DOAC w tych samych ciężkich stanach. Jednak wytyczne zalecają również stosowanie PCC poza wskazaniami do odwracania DOAC, gdy specyficzne środki odwracające są niedostępne. Ograniczona liczba najnowszych dowodów zasadniczo potwierdza to ostatnie zalecenie, ale wytyczne będą prawdopodobnie ewoluować w miarę udostępniania kolejnych danych.
.