Wielu ludzi myśli o Amiszach jako żyjących bez. Te pobożne społeczności, przeważnie zlokalizowane w Pensylwanii, Ohio i Indianie, chodzą bez samochodów, telewizorów, komputerów, telefonów, a nawet elektryczności potrzebnej do uruchomienia tak wielu gadżetów XXI wieku. Ale to, co odkryli naukowcy, którzy ich badali, to to, czego Amisze mają w nadmiarze: dobre zdrowie w późnym okresie życia. Średnia długość życia Amerykanów wynosi obecnie nieco poniżej 79 lat. W 1900 roku było to tylko 47 lat, ale dla Amiszów z początku XX wieku było to już ponad 70 lat. Na przestrzeni dekad, większość Amerykanów dogoniła Amerykanów w ogólnej długości życia, ale Amisze wciąż mają znaczną przewagę w zdrowiu w późnym okresie życia, z niższym wskaźnikiem zachorowań na raka, choroby sercowo-naczyniowe, cukrzycę i inne. Jak oni to robią?
Zacznij od stylu życia. Społeczności Amiszów są agrarne, bez nowoczesnego sprzętu rolniczego, co oznacza, że cała praca musi być wykonywana ręcznie. W 2004 roku American College of Sports Medicine wyposażył ochotników Amiszów w krokomierze, aby określić, jak dużo aktywności fizycznej wykonują. Wyniki były dramatyczne. Mężczyźni Amiszów robili 18 425 kroków dziennie, a kobiety 14 196 kroków, w porównaniu do osób nie będących Amiszami, które są zachęcane przez lekarzy do zrobienia co najmniej 10 000 kroków – i zazwyczaj im się to nie udaje. Włączając inne formy pracy fizycznej – podnoszenie, siekanie, siew, sadzenie – Amisze są sześć razy bardziej aktywni niż losowo wybrana grupa ludzi z 12 krajów.
Jednym z rezultatów tego jest to, że tylko około 4% Amiszów jest otyłych, w porównaniu do 36.5% całej populacji USA. Dzieci amiszów są o jedną trzecią mniej narażone na otyłość niż dzieci nieamiszów, według badań z 2012 roku opublikowanych w PLOS One. Oznacza to o 50% niższe wskaźniki zachorowań na cukrzycę typu 2.
Bliska nieobecność tytoniu w społeczności Amiszów – niektórzy mężczyźni palą cygara – skutkuje o 63% niższym wskaźnikiem zachorowań na nowotwory związane z tytoniem, zgodnie z badaniem z 2004 roku populacji Amiszów w Ohio. Amisze mieli również wskaźniki wszystkich nowotworów, które były o 40% niższe niż reszta populacji Ohio.
Choroby sercowo-naczyniowe to jeden z obszarów, w którym Amisze nie mają przewagi, z ciśnieniem krwi i wskaźnikami chorób serca nieco wyższymi niż w innych populacjach. Część z tego może być przypisana do diety Amiszów, która jest ciężka na naleśniki, jajka i kiełbasę na śniadanie; oraz mięso, ziemniaki, sos i chleb na kolację. Praca na farmie może spalić te kalorie, ale wszystkie tłuszcze, sól i węglowodany nadal zbierają żniwo.
Najpotężniejszą bronią w arsenale długowieczności Amiszów mogą być jednak geny. Populacja Amiszów w USA to około 318 000, wywodzących się z zaledwie 200 rodzin, które wyemigrowały w latach 1700. W większości zawierają oni małżeństwa w obrębie własnych społeczności, co oznacza, że geny, które istniały, gdy ich przodkowie dotarli do Ameryki, pozostały. To może być niebezpieczne, jeśli w mieszance ukryte są złe geny, ale dobre, jeśli geny są zdrowe. Podczas gdy żadna społeczność nie jest pozbawiona problemów genetycznych, Amisze wydają się mieć szczęście w losowaniu.
W badaniu wydanym w listopadzie ubiegłego roku, naukowcy z Northwestern University ogłosili odkrycie genu w społeczności Amiszów, który wydawał się być związany ze średnią długością życia o 10% dłuższą niż u ludzi bez tego genu. Długowieczni badani mieli również o 10% dłuższe telomery – czapeczki na końcu chromosomów, które skracają się z czasem i napędzają proces starzenia. Gen, znany jako PAI-1, jest powiązany nie tylko z wolniejszym starzeniem się, ale także z lepszym poziomem insuliny oraz lepszym ciśnieniem krwi i elastycznością tętnic.
Nie wszyscy Amisze mają mutację PAI-1; została ona znaleziona jak dotąd tylko w jednej społeczności w Indianie. Ale ci, którzy ją posiadają mają dodatkową przewagę nad tymi, którzy po prostu urodzili się Amiszami.
Podczas gdy wiele z przewagi Amiszów jest unikalna dla nich samych, jest jedna lekcja dotycząca długiego życia, której mogą nauczyć wszystkich innych. Prawie wszyscy starsi ludzie w społeczności Amiszów są otoczeni opieką w domu, przez krewnych. Nie zawsze jest to realistyczne lub możliwe w świecie nieamiszów, ale kiedy jest to możliwe, przynosi ogromne korzyści zdrowotne. W badaniu PLOS One oszacowano, że starzenie się w miejscu zamieszkania ma takie same korzyści dla długowieczności jak rzucenie palenia. Wydaje się, że we wszystkich społecznościach siła rodziny może przeważyć nad siłą medycyny.
To pojawia się w wydaniu TIME z 26 lutego 2018 r.
Pisz do Jeffreya Klugera na [email protected].
.