Styl architektoniczny Colonial Revival stara się ożywić elementy amerykańskiej architektury kolonialnej.
Początki stylu Colonial Revival są często przypisywane Wystawie Stulecia w 1876 r., która obudziła w Amerykanach tradycje architektoniczne ich kolonialnej przeszłości. Stosunkowo niewielka liczba domów w stylu Colonial Revival została zbudowana około 1880-1910 roku, w okresie, gdy w Stanach Zjednoczonych dominowała architektura w stylu Queen Anne. W latach 1910-1930 ruch Colonial Revival przeżywał swój rozkwit, a około 40% domów w USA wybudowanych w tym okresie było w stylu Colonial Revival. W okresie bezpośrednio powojennym (ok. lat 50-tych – wczesnych 60-tych) domy w stylu Colonial Revival były nadal budowane, ale w uproszczonej formie. W dzisiejszych czasach wiele domów w stylu New Traditional czerpie ze stylów Colonial Revival.
Podczas gdy dominujące wpływy w stylu Colonial Revival to architektura georgiańska i federalna, domy Colonial Revival czerpią również, w mniejszym stopniu, z holenderskiego stylu kolonialnego i postśredniowiecznych stylów angielskich. Domy Colonial Revival są często eklektyczne w stylu, swobodnie łącząc aspekty z kilku z tych prototypów.
Ale związane z ruchem architektonicznym, „Colonial Revival” odnosi się również do konserwacji zabytków, architektury krajobrazu i projektowania ogrodów oraz sztuki dekoracyjnej, które naśladują lub czerpią inspirację z form kolonialnych.
Cyril M. Harris’s American Architecture: An Illustrated Encyclopedia zauważyć, że „Colonial Revival domy są zazwyczaj wynikiem dość swobodnej interpretacji ich prototypów; mają tendencję do być większe, może różnić się znacznie od domów, które starają się naśladować, a często przesadzić szczegóły architektoniczne.”
.