W piątkowy wieczór, 17 listopada 1911 roku, trzech studentów studiów licencjackich Uniwersytetu Howarda, z pomocą swojego doradcy wydziału, dało początek bractwu Omega Psi Phi. To wydarzenie miało miejsce w 
biuro biologii profesora Ernest E. Just, doradca wydziału, w Science Hall (obecnie znany jako Thirkield Hall). Trzej studenci sztuk wyzwolonych to Edgar A. Love, Oscar J. Cooper i Frank Coleman. Nazwa Omega Psi Phi pochodzi od inicjałów greckiego wyrażenia oznaczającego „przyjaźń jest niezbędna dla duszy”. Jako motto wybrano sentencję. Męskość, Stypendium, Wytrwałość i Podnoszenie na duchu zostały przyjęte jako zasady kardynalne. Podjęto decyzję dotyczącą projektu przypinki i emblematu, i tak zakończyło się pierwsze spotkanie Bractwa Omega Psi Phi.
Następne spotkanie odbyło się 23 listopada 1911 roku. Edgar Love został pierwszym Wielkim Basileusem (Prezydentem Narodowym). Cooper i Coleman zostali wybrani Wielkim Opiekunem Rekordów (Sekretarz Narodowy) i Wielkim Opiekunem Pieczęci (Skarbnik Narodowy), odpowiednio. Jedenastu studentów Uniwersytetu Howarda zostało wybranych na członków statutowych.
Oscar Cooper został drugim Wielkim Bazyleusem bractwa w 1912 roku. Podczas administracji Coopera wpłynęła prośba o utworzenie Kapituły na Uniwersytecie Michigan. Została ona odrzucona 26 kwietnia 1913 roku. Zezwolił na zbadanie proponowanej drugiej kapituły na Uniwersytecie Lincolna, w Oxford, PA.
Edgar Love został wybrany jako trzeci Wielki Basileus w 1913 roku na 3 Wielkim Konklawe w Waszyngtonie, D.C. i został ponownie wybrany na to stanowisko na 4 Wielkim Konklawe w 1914 roku. Pod administracją Love’a, Uniwersytet Howarda wycofał swój sprzeciw wobec Bractwa jako organizacji krajowej. W tym samym roku Oscar Cooper, William Griffith Brannon i John H. McMorries zostali wysłani na Uniwersytet Lincolna, aby założyć drugą Kapitułę Bractwa, Beta, która została zarejestrowana 6 lutego 1914 r. na Uniwersytecie Lincolna. Ponadto, pod jego zarządem, Bractwo Omega Psi Phi zostało zarejestrowane zgodnie z prawem Dystryktu Kolumbii 28 października 1914 r. o godzinie 13:11. George E. Hall, czwarty Wielki Bazyliszek, zezwolił na założenie Kapituły Gamma w Bostonie 13 grudnia 1916 r. i wyznaczył komitet braci mieszkających w rejonie Bostonu do utworzenia Kapituły.
Na szóstym Wielkim Konklawe, student stomatologii Clarence F. Holmes został wybrany szóstym Wielkim Basileus w 1917 roku. Pod administracją Holmesa, pierwszy oficjalny hymn Bractwa, „Omega Men Draw Nigh” napisany przez Otto Bohannon, został ustanowiony. Dodatkowo, uznając sukces Kapituły Wojennej, Holmes zatwierdził utworzenie tymczasowej Kapituły, Camp Howard Chapter, podczas Student Army Training Camp (SATC) na Uniwersytecie Howarda. Obóz ten został zorganizowany w celu przeszkolenia mężczyzn z college’u jako instruktorów wojskowych dla ich uczelni i uniwersytetów. Ponad 450 mężczyzn z 70 uniwersytetów i szkół wyższych uczestniczyło w obozie od 1 sierpnia do 16 września 1918 roku. Podczas krótkiego czasu trwania Kapituły Camp Howard, 27 mężczyzn z dziewięciu różnych szkół wyższych zostało zainicjowanych do Bractwa. Podobnie jak kapituła wojenna, położyło to podwaliny pod wykładniczy wzrost Bractwa po I wojnie światowej.
Dzięki dwóm tymczasowym kapitułom i inicjacji 37 mężczyzn z różnych szkół wyższych, uniwersytetów i obszarów kraju, Raymond G. Robinson, siódmy Wielki Bazyliszek, zapoczątkował bezprecedensowy wzrost Bractwa podczas swojej administracji. Wybrany na Wielkiego Bazyleusa podczas siódmego Wielkiego Konklawe w 1918 r. i pełniący tę funkcję do 1920 r., Robinson niemal czterokrotnie zwiększył liczbę kapituł z 3 do 11 dzięki wykorzystaniu nowo zainicjowanych braci. Ożywił także uśpioną kapitułę Gamma i ustanowił pierwsze kapituły dla braci absolwentów (pierwsza kapituła absolwentów, Iota, została ustanowiona 17 sierpnia 1920 roku w Atlantic City, NJ, druga, Lambda, została ustanowiona w listopadzie 1920 roku w Norfolk, VA, a trzecia, Mu, została ustanowiona w grudniu 1920 roku w Filadelfii, PA). Innym znaczącym osiągnięciem za czasów administracji Robinsona było opublikowanie pierwszego numeru The Oracle w czerwcu 1919 r., którego pierwszym redaktorem był Stanley M. Douglass, Wielki Strażnik Rekordów.
ROZWÓJ WEWNĘTRZNY
W 1922 r. Wielki Bazylius J. Alston Atkins mianował pierwszych Przedstawicieli Okręgowych. Obecnie jest jedenastu takich urzędników, którzy są wybierani corocznie przez konferencje/spotkania dystryktów.
W 1922 roku utworzono również urząd Wicekróla Wielkiego Bazyleusa. W 1923 roku zorganizowano Kapitułę Lambda na Uniwersytecie Południowej Kalifornii (oryginalna Kapituła Lambda, która jest kapitułą absolwentów w Norfolk, została przemianowana na Lambda Omega). Omega Psi Phi staje się pierwszą czarną organizacją grecką, która rozciąga swoje członkostwo na całe Stany Zjednoczone – od Atlantyku (Iota w Atlantic City) do Pacyfiku (Lambda w Los Angeles). Rozdział Sigma został zorganizowany na Uniwersytecie McGill, który znajduje się w Montrealu, Quebec (Kanada) 15 grudnia 1923 roku. Walter R. Dunston, były Basileus rozdziału Phi, założył pierwszy międzynarodowy rozdział bractwa z pomocą George’a W. Browna.W 1926 roku na Cmentarzu Narodowym w Arlington odbył się memoriał pułkownika Charlesa Younga. Pierwszy Biuletyn Omega został opublikowany w 1923 r., a Campbell C. Johnson, Wielki Strażnik Akt i Pieczęci, był redaktorem Biuletynu i Wyroczni.W 1930 r. Omega Psi Phi stała się jednym z pięciu członków założycieli National Pan-Hellenic Council z 13 Wielkim Bazyliszkiem Matthew W. Bullockiem wybranym na pierwszego stałego przewodniczącego.
„Droga Omegi” została przyjęta jako oficjalny hymn w 1931 r. Charles R. Drew, profesor chirurgii, i Mercer Cook, profesor języków, obaj członkowie wydziału Howarda, byli kompozytorami. Cook napisał muzykę i pierwszą zwrotkę; Drew napisał dwie ostatnie zwrotki. W połowie 1930 r. prezydent Franklin D. Roosevelt stworzył Federalną Radę do Spraw Murzynów lub „Czarny Gabinet”, który był nieformalną grupą afroamerykańskich doradców ds. polityki publicznej, którzy zostali zorganizowani, aby pomóc krajowi wyjść z depresji. Mężczyźni z grupy Omega: Robert C. Weaver, Lawrence Oxley, Roscoe Brown, Frank Horne, William Hastie, J. Arthur Weiseger, Ted Poston, Campbell C. Johnson i William Trent byli wśród tych, którzy służyli w gabinecie.Każdy z założycieli ukończył studia i poszedł na wybitne kariery w wybranych przez siebie dziedzinach: Edgar Love został biskupem w kościele metodystów; Oscar Cooper praktykował medycynę w Filadelfii przez ponad 50 lat; Frank Coleman został przewodniczącym Wydziału Fizyki na Uniwersytecie Howarda, a Ernest E. Just stał się światowej sławy biologiem i pierwszym laureatem prestiżowego medalu NAACP Spingarn Medal.
LATA MINIONE
LATA PIĄTE
W tej epoce siłą napędową były zmiany społeczne. Tysiące mężczyzn Omega w każdym rejonie kraju aktywnie angażowało się w walkę o wyeliminowanie dyskryminacji rasowej. O tej fazie działalności Omegi można by napisać całą książkę. Wielkie Konklawe w Los Angeles w 1955 roku zainicjowało program, w ramach którego każda kapituła absolwentów wykupywała dożywotnie członkostwo w NAACP. W latach 1955-1959, kapituły przekazały prawie 40 000 dolarów na rzecz NAACP. W latach pięćdziesiątych Omega Psi Phi zajęła oficjalne stanowisko przeciwko znęcaniu się jako działalności bractwa. Stanowisko to pozostaje w mocy do dziś, a polityka zakazująca znęcania się została wzmocniona.
LATA SZÓSTE
Walka o sprawiedliwość społeczną nabrała tempa. Bracia aktywnie uczestniczyli w „sit-ins” i innych demonstracjach, których celem było zwrócenie uwagi na trudną sytuację czarnych Amerykanów. Szczególnie bracia studenci byli zaangażowani w demonstracyjny aspekt walki o prawa obywatelskie. W 1961 roku, Wielkie Konklawe w Waszyngtonie wykonało wspaniałą pracę podkreślając pięćdziesiąt lat osiągnięć Omegi. Bracia uczestniczyli w konklawe z okazji złotej rocznicy w 1961 roku w rekordowej liczbie. Założyciele Love, Cooper i Coleman byli obecni. Trzynastu z dwudziestu trzech byłych Wielkich Basilei było obecnych. Młodzi bracia mieli okazję raz w życiu spotkać się z niektórymi z największych czarnych mężczyzn, jakich wydała Ameryka. Konklawe Złotej Rocznicy upoważniło do przeznaczenia 140 000 – 150 000 dolarów na budowę nowego budynku siedziby krajowej w Waszyngtonie, D.C. W 1964 roku nowy budynek siedziby krajowej został poświęcony. Budynek był spełnieniem marzeń i był pierwszym budynkiem tego typu zbudowanym przez czarne bractwo. Założyciele Love, Cooper i Coleman uczestniczyli w ceremonii. Nazwa została później zmieniona na International Headquarters. Mieści się ona przy 2714 Georgia Avenue, N.W., Washington, D.C. 20001. Robert H. Lawrence (w 1966) został wybrany jako pierwszy czarnoskóry uczestnik Programu Astronautycznego. Lawrence uzyskał tytuł doktora w dziedzinie chemii na Uniwersytecie Stanowym Ohio. Założyciel Frank Coleman wstąpił do Kapituły Omega w 1967 roku. Wielkie Konklawe w Charlotte w 1968 r. nakazało zwołanie Konwencji Konstytucyjnej w celu rewizji Konstytucji i Regulaminu oraz Rytuału. Konwencja odbyła się w Atlancie w 1969 roku.
Lata siedemdziesiąte
Nowo poprawione Konstytucja i Regulamin oraz Rytuał weszły w życie po zakończeniu Wielkiego Konklawe w Pittsburghu w 1970 roku. H. Carl Moultrie I, jedyny do tej pory Krajowy Sekretarz Wykonawczy Omegi, został mianowany sędzią Sądu Najwyższego w Waszyngtonie, D.C., w 1972 roku. Rezygnacja Moultrie’go została przyjęta z żalem. Omega nadała Moultrie tytuł National Executive Secretary Emeritus, który później został zmieniony na Executive Secretary Emeritus. Lata siedemdziesiąte przyniosły więcej nieprzyjemnych wiadomości. Założyciel Oscar J. Cooper wstąpił do Kapituły Omega w 1972 roku. W 1974 r. Edgar A. Love, jedyny żyjący założyciel, wstąpił do Kapituły Omega. W dniu 16 listopada 1975 r. poświęcono imponujący granitowy pomnik ku pamięci czterech założycieli. Pomnik ten znajduje się zaledwie kilka stóp od Thirkield Hall, miejsca narodzin Omegi na kampusie Uniwersytetu Howarda. Ożywiony Program Członkostwa Dożywotniego zaowocował bardzo dużą liczbą nowych Członków Dożywotnich. Wielkie Konklawe w Atlancie w 1976 roku było największym w historii bractwa, aż do tego momentu. Wiele nowych rozdziałów licencjackich zostały czarterowane, ze względu na zwiększoną rekrutację czarnych studentów na wcześniej całkowicie białych uczelni i uniwersytetów. „Operation Big Vote” był sukces w uzyskaniu tysięcy czarnych ludzi do głosowania w wyborach 1976 roku. Wiele Omegas były aktywnymi uczestnikami. Na Wielkim Konklawe w Denver w 1979 r. podjęto zobowiązanie do przekazania minimum 250 000 dolarów na United Negro College Fund w ciągu następnych pięciu lat.
Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte
W 1981 r. bractwo Omega Psi Phi ufundowało swoją pierwszą katedrę Omega Faculty Chair. Rust College, Holly Springs, Mississippi, był odbiorcą. Prezydent W. A. McMillan stwierdził, że Katedra zostanie wykorzystana do promowania nauk humanistycznych. Braterstwo zakończone 250.000 dolarów wkład do United Negro College Fund, organizacja pod kierunkiem Christophera Edleya, i zatwierdził plan kontynuowania rocznego daru 50.000 dolarów do tej organizacji w wieczności. Bractwo przyspieszyło swoje wsparcie finansowe dla National Urban League. Pan John Jacobs, dyrektor wykonawczy Urban League, regularnie uczestniczył w Wielkich Konklawe. Jesse Jackson, były przewodniczący Operation PUSH i założyciel Rainbow Coalition, regularnie uczestniczył w Wielkich Konklawach i otrzymał wsparcie dla tych organizacji, a także dla swoich kampanii na prezydenta Stanów Zjednoczonych w 1984 i 1988 roku.
Uroczystość Grand Conclave z okazji siedemdziesiątej piątej rocznicy została uznana za najważniejsze wydarzenie na horyzoncie Omegi. Wybrano datę 25 lipca – 1 sierpnia 1986 roku w Waszyngtonie, D.C., mieście narodzin Omegi. Było to największe Konklawe w historii. Wielki Bazyleus Moses C. Norman, Sr., wybrany na Wielkim Konklawe w Louisville w 1984 roku, powołał komitet, który miał dokonać przeglądu struktury i działalności bractwa w celu skupienia się na przyszłości. W 1984 roku John S. Epps został wybrany jako piąty z kolei Człowiek Omega, który nosił tytuł Sekretarza Wykonawczego. W 1990 roku tytuł ten został zmieniony na Dyrektora Wykonawczego. Dwie zmienione metody wprowadzania członków do braterstwa zostały zatwierdzone przez organizację. Pledging został zniesiony, a nowy Program Wyboru Członków i Edukacji został wprowadzony w życie 1 sierpnia 1985 roku. W kwietniu 1991 roku wprowadzono w życie nowy program przyjmowania członków. Rozpoczęto wstępne plany napisania uaktualnionej historii Omega Psi Phi Fraternity, Inc. H. Carl Moultrie, I, emerytowany sekretarz wykonawczy i Ronald E. McNair, znany astronauta, wstąpili do Omega Chapter. Don Q. Pullen i W. Mercer Cook również wszedł Omega Chapter.
Omega nadal kwitnąć, w dużej mierze dlatego, że założyciele Love, Cooper, Coleman i Just byli ludzie z bardzo najwyższych ideałów i intelektu. Założyciele wybierali i przyciągali ludzi o podobnych ideałach i cechach. To nie przypadek, że wielu z wielkich czarnych mężczyzn Ameryki jest/było ludźmi Omega. Do dziś jest bardzo niewielu Amerykanów, których życie nie zostało dotknięte przez członka bractwa Omega Psi Phi.