Carl Jung – Archetypy – Persona

author
1 minute, 42 seconds Read

Co to jest Persona?

Persona to publiczny wizerunek kogoś. Pierwotne słowo persona oznacza maskę, a więc maskę, którą zakładamy publicznie, aby narzucić sobie pewien wizerunek: ojca, matki, wodza, artysty, urzędnika, prezydenta republiki itp. Persona jest więc wynikiem adaptacji społecznej, która odgrywa ważną rolę w kontaktach z rówieśnikami.

Persona może być przesadna, to znaczy może sugerować osobowość, która nie ma w sobie nic naturalnego, ale jest czystą fikcją. Tak jest zazwyczaj w przypadku polityków, gwiazd mass-mediów, każdego, kto twierdzi, że ma do odegrania szczególną rolę w życiu społecznym.

Jeśli persona jest nadmierna, to nasza autentyczna osobowość zanika, aż staje się praktycznie nierozpoznawalna.

Proces

indywiduacji zaczyna się od tego poziomu, od persony, maski społecznej, próbując przełamać sztuczną konwencję poprzez świadomość jej obecności i funkcji oraz tłumienie jej często opresyjno-imperatywnego charakteru.

Jung o personie

Persona… jest systemem adaptacji jednostki do świata, lub sposobem, jaki przyjmuje ona w kontaktach ze światem. Każde powołanie czy zawód, na przykład, ma swoją własną charakterystyczną persona. Łatwo jest studiować te rzeczy w dzisiejszych czasach, kiedy zdjęcia osób publicznych tak często pojawiają się w prasie. Świat narzuca im pewien sposób zachowania, a ludzie zawodowi starają się sprostać tym oczekiwaniom. Niebezpieczeństwo polega jednak na tym, że stają się oni identyczni ze swoimi postaciami – profesor ze swoim podręcznikiem, tenor ze swoim głosem. Wtedy szkoda zostaje wyrządzona; odtąd żyje on wyłącznie na tle własnej biografii. W tym czasie jest już bowiem napisane: „… potem poszedł w takie a takie miejsce i powiedział to czy tamto” itd. (…) Można by powiedzieć, z pewną przesadą, że persona jest tym, czym w rzeczywistości człowiek nie jest, ale za co zarówno on sam, jak i inni go uważają. (Z Carla Junga: The Archetypes and the Collective Unconscious, Volume 9, part I of The Collected Works , Princeton University Press, 1990, s. 123.)

.

Similar Posts

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.