Incels, mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet, ponieważ nie mogą znaleźć miłości

W 2009 roku George Sodini zabił 3 młode kobiety w Pensylwanii, twierdząc, że „trzydzieści milionów kobiet odrzuciło mnie” w ciągu jego życia. W lutym 2018 roku 19-letni Nikolas Cruz zastrzelił 17 uczniów w szkole średniej w Parkland na Florydzie, z której został wydalony. Przed morderstwem rzekomo znęcał się fizycznie nad swoją byłą dziewczyną po tym, jak groził jej nowemu chłopakowi.

Ponad 30 procent masowych strzelanin na świecie ma miejsce w Stanach Zjednoczonych. Analizując je indywidualnie, można zauważyć, że często sprawcami są Intelektualiści. Termin ten został ukuty w 1997 roku przez 25-letnią Kanadyjkę o imieniu Alana, która czuła się dyskryminowana, ponieważ była jeszcze dziewicą, ale z pewnością nie miała złych intencji; wywodzi się on z połączenia słów involuntary i celibat. Dziś wielu mężczyzn, którzy pragną romantycznego związku, ale nie mogą znaleźć partnerki, i obwiniają za to kobiety, identyfikuje się z tym terminem.

Słownictwo Incel

Wielu członków społeczności Incel jest przekonanych, że kobiety wybierają swoich partnerów według trzech parametrów: wyglądu, pieniędzy i statusu. Zgodnie z tą teorią, nazwaną LMS, Chads to mężczyźni, którzy mają pozytywny wynik we wszystkich trzech kategoriach; są dobrze wyglądający, bogaci i popularni. Stacys to „gorące” dziewczyny, których brzydcy mężczyźni beznadziejnie pożądają i które decydują się na relacje seksualne tylko z Chadami. Red pillers są tymi, którzy metaforycznie wybrali czerwoną pigułkę, jak Neo w Matrixie, i dlatego są w stanie zobaczyć „prawdę”.

Czy jest jakaś prawda za tymi pomysłami?

Zgodnie z psychologią ewolucyjną, kobiety szukają partnerów, którzy mogą zapewnić im potomstwo, podczas gdy mężczyźni wolą młodsze i bardziej płodne kobiety. Co więcej, „ponieważ przedstawiciele obu płci pracują w dzisiejszych czasach, status ekonomiczny jest traktowany priorytetowo przy dokonywaniu ważnych wyborów życiowych” – wyjaśnia doktor Giorgia Lauro, psycholog z tytułem magistra seksuologii klinicznej z Włoskiego Instytutu Seksuologii Naukowej (IISS).

Incelowe fora internetowe

Z chwilą pojawienia się Internetu zwykłe teorie przełożyły się na praktykę: fora internetowe określiły mgliste ramy ruchu Incel. Sieć dała wielu ludziom, którzy czują się społecznie wykluczeni, sposób na zaspokojenie ich poczucia przynależności, a także potrzebę wyładowania swoich uczuć. „Ból, który odczuwamy, gdy zostajemy pominięci, jest porównywalny z bólem rany, naukowo rzecz biorąc – wyjaśnia Lauro. Często, aby poczuć się akceptowanym, dostosowujemy się do „wyobrażeń innych ludzi, które mogą być mniej lub bardziej skrajne”. Kiedy indywidualna odpowiedzialność łączy się z tożsamością grupową, ludzie mają tendencję do odczłowieczania innych, stając się bardziej agresywni”.

Niemniej jednak, nie jesteśmy robotami, a miłość nie jest równaniem. Nie wybieramy bycia z kimś w sposób, w jaki przyciągają nas tanie, wydajne smartfony. Zakochujemy się, ponieważ obecność tej drugiej osoby poprawia nasze życie. „Nie możemy przypisać wyboru partnera do zwykłej teorii, ponieważ złożoność relacyjnych spotkań z innymi jest określona przez subiektywny proces, który nie może być zdegradowany do wymiaru racjonalnego”, potwierdza Lauro.

Niestety, prawie nigdy nie widzimy twarzy ani nie słyszymy głosu tych, z którymi wchodzimy w interakcje w Internecie, nie możemy też poznać ich historii ani uczuć, dlatego tracimy poczucie, że komunikujemy się z drugim człowiekiem i czujemy się uprawnieni do zmiany sposobu wyrażania siebie, stajemy się bardziej bezwzględni. Doktor konkluduje mówiąc, że jesteśmy „bardziej skłonni do wykonywania amoralnych zachowań”, gdy inni członkowie grupy robią to też.

„ISIS dla brzydkich ludzi”

Ruch Incel często przekształca się w brutalną krucjatę lub, „ISIS dla brzydkich ludzi” jak określił to jeden z członków grupy podczas odcinka włoskiego programu telewizyjnego Nemo – Nessuno Escluso; ale te ataki nie mają nic wspólnego z islamskim ekstremizmem.

W kwietniu 2018 roku 25-letni Alek Minassian przejechał pieszych na ulicach Toronto, zabijając dziesięć osób. Przed dokonaniem masakry zamieścił na Facebooku wiadomość: „Incel Rebelia już się rozpoczęła, obalimy Chadów i Stacysów! All hail the supreme gentleman Elliot Rodger!”. Cztery lata wcześniej Rodger zamordował sześć osób po tym, jak napisał 141-stronicowy manifest i opublikował filmy, w których napominał kobiety: „Samice gatunku ludzkiego nigdy nie chciały ze mną spółkować … Moim celem jest ukaranie ich wszystkich”.

Atak w Toronto nie pozostawił żadnych wątpliwości i wyznaczył moment, w którym mimowolni celibatariusze weszli w centrum uwagi.

Źródło nienawiści do kobiet

Bolesławy często nie mogą znieść swoich niedoskonałości, ale zamiast się do tego przyznać, wolą obwiniać innych, co jest zachowaniem typowym dla tych, którzy nie akceptują samych siebie. Dlatego oskarżają innych o to, że ich nienawidzą, a konkretnie obarczają kobiety odpowiedzialnością za odebranie im roli lidera, za to, że są niezależne i nie potrzebują już mężczyzn. „Ponieważ mężczyźni przez wieki sprawowali władzę na różnych poziomach – seksualnym, politycznym, technologicznym, rodzinnym – utrata tego statusu determinuje stan niepokoju i lęku” – wyjaśnia doktor Lauro.

Czy możemy im pomóc?

Pomaganie tym ludziom nie jest łatwym zadaniem. Nawet jeśli gardzimy grzechem, musimy spróbować „zrozumieć historię grzesznika”, który, jak zranione i broniące się zwierzę, musi odzyskać zaufanie do siebie, do ludzi wokół i przestać się bać, że może zostać zraniony, aby uwolnić swój umysł od agresywności. W tym celu potrzebują osób, które mogą im pomóc na tej drodze: rodziny i nauczycieli (lub ogólnie rzecz biorąc – wychowawców).

„Jedynym sposobem na wyeliminowanie dyskryminacji seksualnej jest edukacja ukierunkowana na równość płci, promująca ideę, że prawa uzyskane przez kobiety nie są zagrożeniem lub czymś, co musi wywoływać strach i nienawiść, ale po prostu normalnym postępem społeczno-kulturowym” – stwierdza psycholog. Kobiety nie chcą odbierać władzy mężczyznom: chcą spełniać swoje marzenia tak samo jak wszyscy inni, w tym mężczyźni.

Od #MeToo do Gillette, czyli walka z dyskryminacją ze względu na płeć w mediach społecznościowych

W 2013 roku Parlament Europejski zatwierdził rezolucję w sprawie eliminowania stereotypów płciowych w Unii Europejskiej, w której państwa członkowskie zostały poproszone o ocenę funkcjonujących w tym celu programów szkolnych; obecnie, w krajach takich jak Włochy, takie działania są oferowane głównie przez organizacje pozarządowe i podmioty prywatne, a nie instytucje publiczne.

Niemniej jednak nastolatki chłoną wiele informacji za pośrednictwem mediów społecznościowych. Z jednej strony, ryzyko zetknięcia się z treściami mizoginistycznymi jest bardzo wysokie. Z drugiej strony takie platformy są również ożywiane przez pozytywne debaty, na przykład taką, która rozpoczęła się w 2017 roku: od tego czasu miliony kobiet na całym świecie podzieliły się doświadczeniami związanymi z przemocą seksualną i molestowaniem poprzez hashtag #MeToo.

Czytaj dalej: Łamacze milczenia z kampanii #MeToo, którzy opowiedzieli się przeciwko przemocy seksualnej, są Osobami Roku 2017 Time’a

We Włoszech Matteo Camiciottoli, burmistrz Pontivrea, w prowincji Savona, został ukarany grzywną w wysokości 20,000 euro (z karą w zawieszeniu pod warunkiem dokonania płatności w ciągu miesiąca), ponieważ powiedział, że gwałciciele, którzy stali się celem dwóch dziewcząt na plaży w Rimini, powinni „zostać wysłani do domu Boldrini na areszt domowy, mogą oni umieścić uśmiech na jej twarzy”, odnosząc się do byłej przewodniczącej Izby Deputowanych, Laury Boldrini.

Męska firma produkująca maszynki do golenia Gillette, która przez lata uprzedmiotawiała i umniejszała kobiety, uruchomiła reklamę potępiającą toksyczną męskość, która stała się viralem w 2019 r.

Imperfection is what makes us perfect

Kiedy jesteśmy zakochani, stajemy się irracjonalni. Uśmiechamy się bez wyraźnego powodu, śpiewamy pod prysznicem, romantyczne filmy wydają się mniej frywolne. Spóźniamy się do pracy tylko po to, aby zrobić śniadanie dla osoby, którą kochamy. I ta osoba prawdopodobnie zrobiła sobie drogę do naszego życia niespodziewanie: nie szukaliśmy ich, nie są tym, co sobie wyobrażaliśmy, a jednak są doskonałe.

Aniołowie tego nie rozumieją. Nie chodzi o to, że idealna kobieta ich nie chce, chodzi o to, że idealna kobieta – podobnie jak idealny mężczyzna – nie istnieje. Będą wolni dopiero wtedy, gdy będą potrafili otworzyć się na cudowną niedoskonałość życia.

.