OpłatyEdit
Odwrócone i lewarowane odwrotne fundusze ETF mają zwykle wyższe wskaźniki kosztów niż standardowe indeksowe fundusze ETF, ponieważ fundusze te są ze swej natury aktywnie zarządzane; koszty te mogą wpływać na wyniki.
Krótkoterminowe vs. długoterminoweEdit
Na rynku z długoterminową tendencją wzrostową, możliwości osiągania zysków poprzez fundusze odwrotne są ograniczone w długich przedziałach czasowych. Ponadto, płaski lub rosnący rynek oznacza, że fundusze te mogą mieć trudności z zarabianiem pieniędzy. Inverse ETF są przeznaczone do stosunkowo krótkoterminowego inwestowania jako część strategii market timing.
Straty zmiennościEdit
Odwrócony ETF, jak każdy lewarowany ETF, musi kupować, gdy rynek rośnie i sprzedawać, gdy spada, aby utrzymać stały współczynnik dźwigni. Powoduje to stratę zmienności proporcjonalną do wariancji rynku. W porównaniu z krótką pozycją z identyczną ekspozycją początkową, odwrotny ETF będzie więc zazwyczaj przynosił gorsze zyski. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy rynek znacząco spada przy niskiej zmienności, tak że zysk kapitałowy przewyższa stratę z tytułu zmienności. Takie duże spadki są korzystne dla odwrotnego funduszu ETF, ponieważ względna ekspozycja krótkiej pozycji spada wraz ze spadkiem rynku.
Ponieważ ryzyko odwrotnego funduszu ETF i stałej krótkiej pozycji będzie się znacznie różnić w miarę jak indeks będzie oddalać się od swojej początkowej wartości, różnice w zrealizowanej wypłacie nie mają jasnej interpretacji. Dlatego też lepszym rozwiązaniem może być ocena wyników przy założeniu, że indeks powróci do poziomu początkowego. W takim przypadku inverse ETF zawsze będzie ponosił stratę na zmienności w stosunku do krótkiej pozycji.
Tak jak w przypadku opcji syntetycznych, lewarowane ETF-y muszą być często rebalansowane. W matematyce finansowej nie są one produktami Delta One: mają Gamma.:87-91
Stratę zmienności określa się również czasem jako błąd składany (compounding error).
Przykłady hipotetyczneEdit
Jeśli ktoś zainwestuje 100 dolarów w pozycję odwróconego funduszu ETF w aktywie wartym 100 dolarów, a wartość aktywa zmieni się pierwszego dnia do 80 dolarów, a następnego do 60 dolarów, to wartość pozycji odwróconego funduszu ETF wzrośnie o 20% (ponieważ aktywo zmniejszyło się o 20% ze 100 do 80), a następnie wzrośnie o 25% (ponieważ aktywo zmniejszyło się o 25% z 80 do 60). Wartość ETF wyniesie więc 100$*1,20*1,25=150$. Zysk z równoważnej krótkiej pozycji wyniesie natomiast 100$ – 60$ – 40$, a więc widzimy, że zysk kapitałowy funduszu ETF przeważa nad stratą z tytułu zmienności w stosunku do krótkiej pozycji. Jeśli jednak rynek ponownie zawiruje do poziomu 100 USD, wówczas zysk netto z krótkiej pozycji wynosi zero. Ponieważ jednak wartość aktywów wzrosła o 67% (z 60$ do 100$), odwrotny ETF musi stracić 67%, co oznacza, że straci 100$. Tak więc inwestycja w shorty przeszła z $100 do $140 i z powrotem do $100. Natomiast inwestycja w inverse ETF wzrosła ze 100$ do 150$ i do 50$.
Inwestor w inverse ETF może prawidłowo przewidzieć załamanie się aktywów i nadal ponosić duże straty. Na przykład, jeśli zainwestuje 100 dolarów w pozycję odwróconego funduszu ETF w aktywie wartym 100 dolarów, a wartość aktywa spadnie do 1 dolara, a następnego dnia wzrośnie do 2 dolarów, wówczas wartość pozycji odwróconego funduszu ETF spadnie do zera, a inwestor całkowicie straci swoją inwestycję. Jeśli aktywa są klasy takiej jak S&P 500, która nigdy nie wzrosła o więcej niż 12% w ciągu jednego dnia, taka sytuacja nigdy nie miałaby miejsca.
Przykład historycznyEdit
Na przykład, między zamknięciem 28 listopada 2008 r. a 5 grudnia 2008 r. iShares Dow Jones US Financial (NYSE: IYF) przesunął się z 44,98 do 45,35 (zasadniczo płasko, właściwie wzrost o 0,8%), więc podwójny short straciłby w tym czasie 1,6%. Jednak w ciągu tygodnia ulegał on znacznym wahaniom (spadając do najniższego poziomu 37,92 1 grudnia, co oznacza dzienny spadek o 15,7%, a następnie odreagowanie w ciągu tygodnia), w związku z czym ProShares UltraShort Financials (NYSE: SKF), który jest funduszem ETF typu double-short IYF, przesunął się z 135.05 do 117,18, co oznacza stratę w wysokości 13,2%.
Oczekiwana strataEdit
Given that the index follows a geometric Brownian motion and that a fraction x {displaystyle x}
of the fund A t {displaystyle A_{t}}
jest inwestowana w indeks S t {{displaystyle S_{t}}
, przyrost zmienności logarytmicznej stopy zwrotu można odczytać z następującej zależności.
Δ ln ( A t ) = x Δ ln ( S t ) + ( x – x 2 ) σ 2 Δ t 2 {{displaystyle Δ ln(A_{t})=x Δ ln(S_{t})+(x-x^{2})Δ sigma ^{2}{frac {{delta t}{2}}}
