Is My Dog Dying? Here Are Some Warning Signs and Symptoms

Jeśli czytasz ten artykuł, prawdopodobnie martwisz się, że Twój pies umiera. Być może nawet dosłownie wyszukałeś „znaki ostrzegawcze pies umiera”. Jako redaktor The Dog Cancer Survival Guide, chciałem to napisać, właśnie dla Ciebie. Oto, co muszę ci wiedzieć, z góry, teraz:

1. Nie ma daty ważności dla twojego psa. Nie ma czegoś takiego jak kryształowa kula, z której możemy się skonsultować, aby wiedzieć, że „dziś jest ten dzień”. Nikt, ani lekarz weterynarii, ani współmałżonek, ani ty, nie może przewidzieć ze 100% dokładnością „kiedy” twój pies odejdzie z tej ziemi.
2. Są pewne znaki ostrzegawcze, których możesz użyć, aby zobaczyć koniec, gdy się zbliża.
3. Istnieją pewne wspaniałe, proste rzeczy, które możesz zrobić dla swojego psa TERAZ, a które pomogą ci, bez względu na to, kiedy nadejdzie koniec.
4. To jest bardzo, bardzo trudny czas dla ciebie i powinieneś być bardzo delikatny i miły dla siebie.

Zanim zaczniemy, pozwól, że ci to powiem: Nie jestem weterynarzem. Jestem pisarzem i redaktorem najlepiej sprzedającej się książki na temat raka psa, The Dog Cancer Survival Guide, ale nie mam własnych referencji medycznych. W tym artykule zawarłem to, co wiem od dr Demiana Dresslera i jego współautorki, onkolog dr Susan Ettinger … ale głównie z mojego własnego doświadczenia jako miłośnika psów, tak jak ty, który przeszedł przez ciemne noce agonii pod koniec życia ukochanego psa.

Z tym zastrzeżeniem, przejdźmy dalej.

There’s No Expiration Date

Czytelnicy książki dr Dressler o raku psa często dołączają do naszej prywatnej grupy wsparcia na Facebooku, aby uzyskać wsparcie w ich podróży związanej z rakiem psa. Zbyt często czytelnik zamieszcza zdjęcie swojego wspaniałego psa i pyta „skąd mam wiedzieć, kiedy nadszedł czas, aby pozwolić mu odejść?”

A rada od kolegów opiekunów (nazywamy ich miłośnikami psów stojących w obliczu raka) jest prawie zawsze podsumowana w ten sposób:

„Nie możesz wiedzieć z wyprzedzeniem … ale kiedy w końcu nadejdzie czas, będziesz wiedział. Twój pies ci powie.”

Jeśli twój pies ma raka i przeczytałeś lub właśnie czytasz The Dog Cancer Survival Guide, dołącz do naszej prywatnej grupy na Facebooku dla czytelników.

Ten pomysł, że nasze psy nam „powiedzą”, może wydawać się nieco oczywisty (lub mistyczny, w zależności od tego, jak poważnie traktujesz badania nad komunikacją międzygatunkową). Ale tak nie jest.

Często trzeba nam przypominać, że nasze psy faktycznie mają opinie, myśli, uczucia i preferencje. Nie są ludźmi, ale są, w bardzo ważnym sensie, ludźmi. Nie wymyślam tego! Jest to stosunkowo nowy sposób myślenia o zwierzętach, ale z każdym mijającym rokiem staje się on coraz jaśniejszy: ta planeta jest zamieszkana przez ponad 7 miliardów ludzkich jednostek i tysiące kolejnych miliardów pojedynczych zwierząt.

Psy nie są tylko członkami gatunku zwanego Canis lupus familiaris… w rzeczywistości są one jednostkami, którym zdarza się być częścią tego gatunku. Tak jak my wszyscy ludzie jesteśmy jednostkami, którym zdarza się być częścią naszego gatunku, Homo sapiens.

Psy mają poczucie siebie jako jednostki. Nie patrzą na innego psa i nie myślą „hej, jesteśmy wymienni!”

Słuchaj swojego psa

Ponieważ psy nie mówią „po angielsku” (choć wiele z tego rozumieją), a my nie mówimy „po psiemu”, często zapominamy, że nasz pies JEST osobą. Ma swój własny, niepowtarzalny pogląd na swój świat. Ma swój własny zestaw doświadczeń – doświadczeń, o których tak naprawdę nigdy się nie dowiesz. Ponieważ nie byłeś nią i nie żyłeś jego życiem!

Chodzi mi o to, że łatwo jest zapomnieć w naszym roztargnieniu i panice nad znakami ostrzegawczymi naszego psa, że czuje się on źle, a może nawet umiera, że tak naprawdę ma on swoje własne doświadczenia – które są odrębne od naszych.

A kiedy zapominamy o tym w odniesieniu do innych ludzi (czy to ludzi czy psów) … zapominamy, że musimy SŁUCHAĆ. Tak samo jak kogoś w naszym życiu, kto mówi w naszym języku. Gdyby twój dziadek powiedział ci „Myślę, że jestem bliski końca”, zrozumiałbyś, co miał na myśli.

Cóż, psy też mogą być w stanie „powiedzieć” nam coś takiego. I wierzę, że nasze psy, tak jak nasi dziadkowie, chcą zachować swoją godność.

Więc, kiedy mówię „twój pies ci powie”, innym sposobem, w jaki mógłbym to powiedzieć, jest „zapytaj swojego psa.”

Twój pies wie, co się dzieje. I założę się o wszystko, że możesz zrozumieć swojego psa.

Zobacz, po prostu nie ma żadnego sposobu, aby poznać dokładny czas śmierci kogokolwiek, człowieka czy psa. Ale jest wielka wartość w słuchaniu kogoś, uważnym obserwowaniu go i zapewnianiu komfortu, czy jest on bliski śmierci, czy nie.

A nasze psy z pewnością zasługują na tę bliską, kochającą uwagę, w każdym momencie ich życia. Bóg wie, że chciałbym być choć w ułamku tak dobry jak moje psy. Byłbym święty.

Więc, wniosek jest taki: odłóż na bok swoją potrzebę „wiedzenia”, czy teraz jest czas dla twojego psa. Po prostu nie jest możliwe, aby wiedzieć na pewno – dopóki tego nie zrobisz.

Kiedy nadejdzie czas, będziesz wiedział, ponieważ twój pies w jakiś sposób, w jakiś sposób, przebije się do ciebie, aby ci powiedzieć. W międzyczasie najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla siebie I swojego psa, jest słuchanie, obserwowanie i oferowanie pocieszenia i pomocy w razie potrzeby. To, ile czasu wam zostało, jest mniej ważne niż to, ile bliskości i miłości dacie sobie nawzajem w tym czasie, który wam pozostał.

(Mówię z ciężkiego, ciężkiego doświadczenia.)

Ostrzegawcze sygnały, że pies umiera

OK, oto kilka rzeczy, których możesz szukać, aby sprawdzić, czy twój pies jest bliski końca życia. Pamiętaj, że żaden z nich nie jest ostateczny i jeśli Twój pies przechodzi tylko przez jeden lub dwa z nich, może to nie oznaczać, że jest blisko końca. Przez lata słyszałem od zbyt wielu czytelników o zwrotach akcji, aby sądzić, że którykolwiek z poniższych znaków oznacza, że Twój pies na pewno odchodzi.

Ale jeśli widzisz kilka z poniższych znaków ostrzegawczych, wszystkie w tym samym czasie? Oddychaj głęboko. W następnej części omówimy kilka innych rzeczy, które możesz zrobić.

Letargia, która po prostu się nie kończy

Ogólnie, psy lubią się ruszać, chodzić, bawić się, brykać, przytulać, aportować, jeść, pić i załatwiać się. Za każdym razem, kiedy Twój pies jest ospały lub letargiczny … nie „zachowuje się jak on sam”, możesz być pewien, że z jakiegoś powodu nie czuje się dobrze.

W szczególności, leżenie w jednym miejscu przez długi czas, zwłaszcza w takim, które jest ciche i odizolowane lub nie jest normalnym miejscem drzemki, jest znakiem, że Twój pies czuje, że życie nie jest czymś, w czym chce uczestniczyć z całego serca. Ci z nas, którzy mieszkają na wsi, gdzie nasze psy mają dużo przestrzeni na zewnątrz, wiedzą, że niektóre psy wolą się odizolować, z dala od swoich rodzin, kiedy czują, że ich czas się skończył. Miałam przyjaciela, którego starszy pies wydawał się w porządku aż do nocy, kiedy nie przyszedł na zawołanie po tym, jak wypuścili go po kolacji. Znaleźli ją zwiniętą pod krzewem w miejscu, w którym prawie nigdy nie drzemała – tak jakby nie chciała zrujnować ich szczęśliwych wspomnień o innych drzewach, ścieżkach i spacerach.

Jeśli mieszkasz w mieście lub na przedmieściach, a twój pies nie ma możliwości wyjścia na zewnątrz, może się okazać, że wybiera dziwne miejsce, którego nigdy nie widziałeś, aby uciął sobie drzemkę. Pies innego przyjaciela zwinął się w kłębek w ich pralni na swoje ostatnie dni. It only made sense when she realized how it was out of the way, out of traffic, and afforded him maximum privacy from his beloved small human family members in their busy house.

If a dog is near the end, they may not want to get up from their spot, even for their most favoritest, favoritest things, like toys, treats, and offers to go for a walk. Mogą nawet nie wydawać się szczęśliwe na widok członków rodziny. Jeśli twój pies jest jakby skulony w kupie letargicznej, niezainteresowanej nędzy, a minęło już więcej niż jeden dzień, może to być wczesny znak ostrzegawczy, że przygotowuje się do opuszczenia tego życia.

Brak zainteresowania jedzeniem i/lub wodą

To rzadki pies, który nie chce jeść. Czasami winowajcą mogą być mdłości spowodowane leczeniem raka (lub sam rak). Inne warunki zdrowotne, leki, a nawet żywność z pewnością mogą również powodować tymczasowe mdłości. Oto jeden z moich ulubionych artykułów o tym, jak pomóc psu jeść, kiedy nie chce jeść.

Ale jeśli przeszedłeś przez to wszystko, a nawet zacząłeś oferować inne smakołyki, które mogą być no-no’s w typowej diecie nowotworowej, a on nadal nie chce jeść? Albo jeśli je, ale potem wymiotuje? To jest znak ostrzegawczy.

Jeśli twój pies przestaje pić wodę, to jest to kolejny znak, że prawdopodobnie zbliża się do końca. Pod koniec życia nasze organy zaczynają się wyłączać i w rezultacie mózg po prostu przestaje wysyłać nam sygnały głodu i pragnienia. Nie ma sensu przyjmowanie pokarmu i wody, które nie mogą być strawione, a następnie wykorzystane przez organizm.

Więc, jeśli próbowałeś i nie udało ci się sprawić, aby twój pies zainteresował się jedzeniem i wodą, a minął już dzień lub dwa, może to być spowodowane tym, że jest on bliski końca.

Problemy z poruszaniem się

Psy, które są bliskie końca swojego życia często stają się bardzo zdezorientowane, więc jeśli twój pies wstaje i porusza się, może się potknąć, zachwiać lub upaść. Możesz znaleźć go trzęsącego się, a nawet mającego to, co wygląda jak napad, jak jego mięśnie drżą i rozładowują energię.

Utrata kontroli nad jelitami i/lub nietrzymanie moczu

Pies, który umiera często traci kontrolę nad swoimi mięśniami (jak wyżej), w tym wszystkie mięśnie zwieraczy, które utrzymują odpady w jelitach lub mocz w pęcherzu. Połącz tę utratę kontroli z niezdolnością do poruszania się z ufnością i ogólnym letargiem, a zobaczysz nietrzymanie moczu. Często okazuje się, że pies zabrudził się nawet nie próbując wstać – oddaje mocz i/lub kał dokładnie tam, gdzie leży. Możesz również zobaczyć owrzodzenia od odpadów drażniących skórę.

Zaburzone oddychanie

Na samym końcu życia, oddychanie często staje się poszarpane. Zamiast miłego, równomiernego wdechu i wydechu, można usłyszeć wielkie wdechy, a następnie długą pauzę i małe westchnienie. Może to być dyszenie, albo wielkie przerwy, albo prawie terkotanie, kiedy szczeniak walczy o to, żeby się nie poddać.

Super przytulność

Mam teorię, że większość psów wie, że umiera i chce jak najlepiej wykorzystać swoje ostatnie chwile. Zanim zwrócicie uwagę, że właśnie opowiedziałem wam o psach izolujących się na śmierć, pozwólcie, że wam to powiem: oba te psy rzeczywiście spędziły godziny PRZED tym, jak się odizolowały, aby przejść, prosząc o pocałunki, pieszczoty i przytulanie od swoich ludzkich członków rodziny.

O ile mogę powiedzieć, psy kochają bezwarunkowo, nawet tych z nas, ludzi, którzy być może na to nie zasługują. I tak to ma 100% sensu dla mnie, jako miłośnika psów, że moje psy wszystkie stały się naprawdę przytulne w pewnym momencie pod sam koniec ich życia. Chcą mieć absolutną pewność, że wiesz, że jesteś kochany, zanim zostaną zmuszone do opuszczenia cię.

Jeśli twój pies spędza dużo czasu wpatrując się w ciebie z uwielbieniem, wtulając się w twoje kolana, lub robi wszystko, aby poprosić o masaż brzucha, biorąc pod uwagę jego ograniczone ruchy, możesz uznać to za znak ostrzegawczy.

Get the Dog Cancer Survival Guide to read more on End of Life and Hospice Care, in Chapter 25

What You Can Do for Your Dog If You Think She’s Dying

Przede wszystkim upewnij się, że to jest to, co się dzieje. Zadzwoń do swojego lekarza weterynarii i opowiedz mu o wszystkim, co zaobserwowałeś, to twój pierwszy priorytet. Będziesz chciał wiedzieć, czy niedawna zmiana leków lub techniki mogła spowodować te objawy – a jeśli tak, może być coś, co mogą dla niej zrobić, aby przejść przez ten okres, aby mogła wyzdrowieć.

Zanim zadzwonisz, zrób listę wszystkiego, co widziałeś i słyszałeś, a także swoje ogólne wrażenia o swoim psie, abyś niczego nie zapomniał. Pielęgniarka lub technik, który odbierze telefon, będzie w stanie Ci pomóc, lub sprawi, że lekarz weterynarii oddzwoni do Ciebie i porozmawiamy.

Uzyskanie porady medycznej na tym etapie jest naprawdę ważne. Jeśli jest coś, co można zrobić, doradzą ci, co to jest i jakie są szanse, że to pomoże. A jeśli nie, nadal mogą być pomocne – czasami pobyt w szpitalu na noc może pomóc zarówno w leczeniu bólu, jak i w opiece „hospicyjnej”, jeśli jest to konieczne.

Ale wtedy, są zdecydowanie rzeczy, które możesz zrobić w domu, aby pomóc swojemu psu. Wszystkie one mogą pomóc złagodzić ból i naprawdę podnieść jakość życia, którą teraz odczuwa. Aby uzyskać więcej szczegółów na temat każdej z nich, zapoznaj się z rozdziałem „End of Life Choices and Care” w The Dog Cancer Survival Guide.

Hydration

W przypadku odwodnienia, staraj się podawać psu około jednej uncji wody na funt masy ciała w ciągu 24 godzin. Na przykład, jeśli Twój pies waży 10 funtów, chcesz mu podać około 10 uncji wody.

Jeśli pies nie chce pić z miski, możesz spróbować wlać mu do pyska baster do indyków wypełniony wodą. Możesz również użyć innych płynów, takich jak niskosodowy rosół z kurczaka lub wołowiny, zupa, a nawet herbata. Ale jeśli nie chce pić lub nie znosi metody z basterem, nie możesz wiele zrobić, aby wymusić tę kwestię.

W tym przypadku poproś swojego lekarza weterynarii o „płyny podskórne” do podawania w domu, wraz ze szczegółowymi instrukcjami, jak wstrzykiwać je pod skórę.

Apetyt

Jeśli Twój szczeniak nie jadł od ponad doby, a Ty zrobiłeś wszystko, co przychodzi Ci do głowy w artykule Susan, wyrzuć wszystkie zasady, których nauczyłeś się o tym, czym karmić psa chorego na raka.

Wysoki poziom węglowodanów? W porządku! Hot dog napakowany azotanami i azotynami? Wspaniale! Jeśli twój pies nie jadł od kilku dni, WSZYSTKO, co zje, jest cudowne.

Podawaj wszystko, co nie jest toksyczne (żadnej cebuli, winogron, rodzynek, czekolady). Wszystko, co skusi ją do wzięcia kęsa, jest PERFEKCYJNE i stanowi ważny „zabieg” poprawiający jakość życia. Nasz pies Maui, kiedy był umierający, uwielbiał ciasto anielskie. (A my uwielbialiśmy ją nim karmić.)

Bezpieczeństwo

Jeśli Twój pies jest naprawdę chwiejny, spróbuj zatrzymać go w cichym, wygodnym miejscu, które jest bezpieczne. Usuń wszelkie meble lub przedmioty, które mógłby przewrócić, i wyściel twarde powierzchnie w każdy możliwy sposób.

Czystość

Czystość jest naprawdę ważna dla Twojego psa, tak jak dla nas ludzi. Jeśli więc pies się zabrudzi, jak najszybciej zrób mu delikatną kąpiel z gąbki w letniej (nie zimnej, nie bardzo ciepłej, ale na pewno nie gorącej) wodzie. Utrzymanie jej w czystości i suchości pomoże jej czuć się komfortowo i uchroni ją przed rozwojem odleżyn.

Odleżyny na łóżku

Leżenie w jednym miejscu może powodować odleżyny, małe wrzody, w których skóra jest surowa od nacisku ciała. Jest to szczególnie ważne w przypadku dużych ras.

Dobrym pomysłem jest trzymanie szczeniaka na grubo wyściełanej powierzchni i delikatne obracanie go z boku na bok. W tym czasie delikatnie rozglądaj się za rozwijającymi się owrzodzeniami, abyś mógł się nimi zająć od razu, jeśli je zauważysz.

Pamiętaj również, że nie chcesz „przekręcić” swojego psa, kiedy go przenosisz. Jeżeli pies nie przewrócił się w ciągu sześciu godzin, delikatnie przyciągnij wszystkie jego cztery łapy do brzucha, przetocz go na przód, a następnie na drugi bok. (Nie przewracaj go na grzbiet – jest to niebezpieczne, szczególnie dla psów dużych ras, które w ten sposób mogą dostać „skrętu żołądka”.)

Zabieg przeciwbólowy

Zabieg przeciwbólowy może być w porządku, szczególnie jeśli zauważysz dyszenie, możliwą oznakę bólu. Istnieje wiele leków przeciwbólowych, które lekarz weterynarii może przepisać na podstawie konkretnego przypadku Twojego psa, więc nie bój się pytać.

Jest to również czas, kiedy coś takiego jak olej CBD może być uzasadnione, dla komfortu pod koniec życia. Omów to ze swoim lekarzem weterynarii, jeśli jesteś zainteresowany, ponieważ przepisy różnią się w zależności od stanu, a nie każdy lekarz weterynarii jest wygodny w przepisywaniu lub używaniu czegoś, co jest nadal nielegalne na poziomie federalnym. (I nie chcę się wypowiadać na ten temat, ale powiedzmy, że chciałabym, aby naukowcy mieli możliwość zbadania tej kwestii.)

Jakość życia!

Skup się na całkowitej, 100%, super rewelacyjnej jakości życia dostosowanej do TWOJEGO psa.

Ty znasz swojego psa najlepiej – co lubi? Czy jest jakaś ulubiona zabawka, którą możesz dla niego zdobyć, aby się do niej przytulał lub gryzł? Czy jest jakiś specjalny smakołyk? Czy uwielbia świeże powietrze?

Kiedy nasz pies Maui był u schyłku życia, kupiłam dla niego pack 'n play, wypełniłam go jej ulubionym legowiskiem, zabawkami i przytulankami, i położyłam na zewnątrz w zacienionym miejscu. Nosiliśmy ją również na rękach i delikatnie spacerowaliśmy w górę i w dół jej ulubionej plaży. Nie mogę tego udowodnić, ale wiem, że to prawda: przebywanie na zewnątrz, czucie słońca i świeżego powietrza, a także jej ulubionych plażowych zapachów sprawiało, że była szczęśliwsza.

Podobnie było z pielęgnacją. Dzień przed śmiercią Maui, nasz obwoźny groomer pojawił się w drzwiach. Była to wizyta, na którą umówiliśmy się miesiąc wcześniej i zapomnieliśmy ją odwołać, kiedy opiekowaliśmy się Maui w jej ostatnich dniach. Zakładaliśmy, że Maui nie będzie chciała podjąć wysiłku, żeby wstać i dać się wypielęgnować, ale kiedy usłyszała głos Allyson, podkuliła ogon i podniosła głowę, a nawet weszła na szczyt schodów, żeby się z nią przywitać. Kiedy słuchałyśmy uważnie i obserwowałyśmy jej oczywistą pozytywną reakcję na Allyson, „wiedziałyśmy”, że chce być wypielęgnowana. Czuła opieka Allyson nad nią w jej ostatnich godzinach była cudem. Maui zawsze uwielbiała być czesana i naprawdę było to jedno z „zabiegów poprawiających jakość życia”, które zastosowaliśmy pod koniec jej życia.

Manage Your Grief

OK, to jest trudne, ale naprawdę ważne. Kiedy opiekujesz się swoim psem na tym ostatnim etapie jego życia, postaraj się nie załamywać przed nim. Psy wyczuwają nasze emocje i cokolwiek czujesz, on prawdopodobnie też to czuje. Postaraj się więc pozostać w ciepłym, kochającym, uważnym, bliskim, intymnym nastroju. Zostaw ostry, brzydki płacz na później, lub idź gdzieś indziej, aby to zrobić.

To straszne brzemię, oglądać śmierć ukochanej osoby. To może być naprawdę trudne, a dla niektórych jest to całkowicie wyniszczające. Ale jeśli potrafisz oddychać i zachować serce otwarte na to, jak wiele miłości jest między tobą a twoim psem, będziesz robił głęboką i wielką przysługę swojemu pupilowi.

I jakoś wiem, że będzie ci wdzięczny.

Co prowadzi mnie do ostatniej rzeczy, którą chciałem ci powiedzieć.

Be Gentle, and Loving, with Yourself, Too.

Dobry żal, ciężko jest stracić psa. A może jeszcze trudniej jest wiedzieć, że ma się stracić psa – że to się stanie wkrótce, ale kto wie kiedy. To uczucie zawieszenia może komplikować podejmowanie decyzji i przerażać nasze umysły. Możemy nie czuć się dobrze z jedzeniem, spaniem, chodzeniem do pracy, a nawet braniem prysznica. Jedną z rzeczy, których nauczyłem się przez lata, jest to, że żadna ilość pieniędzy, czasu czy energii nie może nas uchronić przed złamanym sercem. Niezależnie od tego, czy jesteś w sytuacji, w której nie stać cię na leki przeciwbólowe, czy musisz dokonać eutanazji, czy nie możesz pozwolić sobie na opuszczenie pracy, aby być ze swoimi psami – czy też masz tyle czasu i pieniędzy, ile potrzebujesz – przechodzisz przez druzgocącą stratę.

Zrób więc to, co musisz zrobić, aby zadbać także o siebie. Uzyskaj wsparcie. Porozmawiaj z przyjaciółmi i członkami rodziny, albo z pastorem lub doradcą. Osobiście odradzam rozmowy z osobami, które nie są miłośnikami psów – niektórzy ludzie po prostu nie rozumieją więzi, jaka może wytworzyć się między nami a naszymi psami. Ostatnią rzeczą, jaką chciałbyś teraz usłyszeć, jest „to tylko pies.”

Jeśli jesteś czytelnikiem The Dog Cancer Survival Guide, gorąco polecam grupę wsparcia na Facebooku. (Napisz do nas, używając strony kontaktowej, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat tego, jak dołączyć do tej prywatnej grupy). Posiadanie współtowarzyszy podróży, którzy poświęcą chwilę lub dwie na wysłanie wiadomości o miłości i wsparciu może być bardzo uzdrawiające. Mogą być również bardzo pomocne w rozwiązywaniu problemów związanych z końcem życia Twojego psa.

W uzupełnieniu do sięgania po wsparcie emocjonalne, polecam również kilka sprawdzonych przez czas środków pocieszających. Poniższe zalecenia były bardzo polecane przez moje babcie i dziadków, a także prababcie i pradziadków (mam szczęście, że znam ich tak wielu!):

• Zadbaj o jak największą ilość snu. Teraz nie jest czas na zarywanie całych nocy, jeśli nie musisz. Idź do łóżka, kiedy jesteś zmęczony, a jeśli możesz się zdrzemnąć, zrób to.
• Upewnij się, że jesz i pijesz. Twój pies nie korzysta z tego, że jesteś słaby i głodny.
• Weź prysznic. Wszystko wydaje się łatwiejsze do opanowania, kiedy jesteś świeży i czysty.
• Zadbaj o swój ubiór i pielęgnację. Moja babcia zwykła mawiać „Noszę szminkę, bo czuję się lepiej”. Nie musisz nosić szminki, ale czasami poczucie, że jesteś „ubrana” – cokolwiek to dla ciebie znaczy – pomaga ci stawić czoła światu.
• Głęboko oddychaj. Nieustannie. Kiedy jesteśmy zestresowani, często wstrzymujemy oddech, co tylko powstrzymuje nasze mózgi od dobrej pracy. Lepiej dodać oddech do każdej stresującej sytuacji niż go zabrać.
• Pij herbatę. Każdy rodzaj jest pocieszający, ale herbaty ziołowe, w szczególności, mogą być bardzo terapeutyczne.
• Jeśli masz dyfuzor, dyfuzja olejków eterycznych może być naprawdę pomocna zarówno dla ciebie, jak i twojego psa. Amber Drake naprawdę lubi olejek lawendowy, tak jak ja.
• Jedz zupy. Są one ciepłe i pocieszające, a rosół może być bardzo pożywny i szybko wchłaniany, więc dostajesz „natychmiastowe” jedzenie.
• Płacz, kiedy tego potrzebujesz. Daj sobie przerwy, aby dać upust swojemu żalowi, przynajmniej trochę. Pomaga to pozbyć się z organizmu hormonów stresu.
• Ciemna czekolada to świetny sposób na zmniejszenie hormonów stresu i „leczenie” siebie. (Wszystkie moje babcie tak uważały – teraz nauka je popiera!)

Ostatnie słowo oddaję jednemu z mądrych czytelników, który wniósł „prawdziwy ogon” do The Dog Cancer Survival Guide. Oto kilka słów mądrości od kogoś, kto był tam, gdzie ty jesteś:

Let Outcomes Unfold

„Radzić sobie z nim jeden dzień / krok na raz, i nie skacz do przodu. Pozwól, aby wyniki się rozwijały, zamiast skupiać się na najgorszym scenariuszu. Nie bij się w siebie, nie spowodowałeś raka u swojego psa. Nie staraj się być dzielny. Jeśli musisz płakać, przeprowadzać wielogodzinne badania lub oglądać filmy akcji, aby poczuć się lepiej, idź za tym. Jeśli nie, po prostu kochaj swojego psa. Nie marnuj energii na rzeczy, z którymi nie możesz nic zrobić. Wykorzystaj swoją energię, aby pomóc swojemu psu. Miej odwagę przy podejmowaniu decyzji, które będziesz musiał podjąć dla dobra swojego psa. Niektóre z nich będą trudne, ale jeśli skupisz się na zapewnieniu swojemu psu jak najlepszej jakości życia, będą one łatwiejsze.”

– Susan McKay,Winnipeg, Manitoba

Nie znam Cię, ale czuję Twój ból, jeśli to czytasz. Życzę Ci wszystkiego najlepszego i dziękuję Ci osobiście za to, że tak bardzo kochasz swojego psa, że trafiłaś tutaj, czytając ten artykuł.