Z biegiem lat Little League World Series zyskało na popularności i jest teraz pokazywane na ESPN w każdym sezonie, i słusznie, ponieważ dzieciaki dostarczyły kilka fantastycznych momentów na przestrzeni lat.
Pomimo że jest to z pewnością inna gra niż MLB czy nawet baseball w szkole średniej, Mała Liga baseballowa przypomina nam, co to znaczy grać w baseball po prostu z miłości do gry i niczego innego.
Więc oto spojrzenie na 10 najbardziej pamiętnych graczy, drużyn, gier i indywidualnych momentów w historii Little League World Series.
To był mecz otwarcia LLWS 2007 pomiędzy Hamilton, Ohio i Walpole, Mass…, i zespół z Ohio wszedł do gry z 14-0 rekord w grze kwalifikacyjnej i posiadał 1-0 prowadzenie wchodząc do górnej części szóstego inningu.
Jednakże, Walpole uderzył na trzy biegi w szczycie szóstego, aby objąć prowadzenie, a po tym jak Hamilton odciął prowadzenie do 3-2, przyszli do ich ostatniego at bat z biegaczem na trzeciej i czystym hitterem Johnem Cornettem na płycie.
Gdy Cornett dostał się do jednego i pojechał do głębokiego centrum pola, wyglądało na to, że nie ma go na kiju. Jednak Walpole Center Fielder Michael Rando skoczył na ścianie i dokonał ratowania gry, a następnie game-ending catch.
No. 9: Chin-Hsiung Hsieh (1996)
LLWS 1996 wyraźnie należało do drużyny z Chińskiego Tajpej, ponieważ pokonali oni swoich przeciwników 62-9 w pięciu meczach w drodze do zwycięstwa 13-3 w meczu o mistrzostwo.
Ofensywa pochodziła z całego składu, ale jeden gracz w szczególności miał ogromny wpływ na grę, a był nim Chin-Hsiung Hsieh.
W pięciu meczach, trafił .706 (12-for-17) z rekordem siedmiu home runów i 15 RBI, jako że był jednoosobową ekipą rozbijającą w jednej z najbardziej dominujących drużyn w historii turnieju.
Nr. 8: Lloyd McClendon (1971)
Choć był przyzwoitym graczem i menedżerem w lidze, ukoronowanie osiągnięć Lloyda McClendona w baseballu mogło nastąpić w wieku 12 lat.
Gwiazda zespołu Gary, Ind. w tym roku, McClendon uderzył pięć home runów w pięciu oficjalnych at bats w ciągu trzech gier, jak on był celowo chodził w jego innych pięciu występów płytowych.
Jakby tego było mało, był również asem zespołu miotacz, a on pitched osiem innings i dał trzy runy w meczu mistrzostw przeciwko chińskiemu Tajpej.
Zespół upadłby w dziewiątym inningu, kiedy Tajpej zdobyło dziewięć punktów w górnej części inningu, aby zbudować przewagę nie do pokonania, ale występ McClendona idzie w dół jako prawdopodobnie najbardziej kompletny i najbardziej dominujący w historii LLWS.
Nr. 7: Jesus Sauceda (2008)
Pracując przeciwko Włochom w LLWS 2008, as Meksyku Jesus Sauceda pokazał prawdopodobnie najlepszy wszechstronny występ w historii turnieju.
Na boisku rozegrał cztery perfekcyjne inningi, wybijając wszystkich 12 przeciwników. Na boisku miał 3-for-3 z sześcioma RBI, w tym grand slam.
Jego drużyna wygrała w czterech inningach z powodu mercy rule, więc podczas gdy jego perfekcyjna gra nie trwała pełnych sześciu inningów, nie ma wątpliwości, że jego występ jest jednym z najlepszych w historii.
Nr. 6: Rich Cominski (1957)
W czasach, gdy drużyny międzynarodowe nie były częścią LLWS, Morrisville, Pa. i Merchantville, N.J. spotkały się w meczu o mistrzostwo w 1957 roku.
Ten mecz był już historyczny, gdyż 88-letni Cy Young rzucił pierwszą piłkę, ale od tego momentu było już tylko lepiej.
Po sześciu inningach, kiedy drużyny miały remis 3-3, mecz był dogrywany, a Rich Cominski, praworęczny zawodnik Morrisville, wyprowadził w dolnej części siódmego inningu pierwszy walk-off, wygrywający serię home run w historii Little League World Series.
Nr 5: Michael Memea (2005)
Mecz o mistrzostwo LLWS 2005 pomiędzy Ewa Beach na Hawajach a Wilemstad w Curacao był czwartym w historii meczem finałowym, w którym doszło do dogrywki i pierwszym od 1979 roku.
Przeciwko broniącym tytułu mistrzom Curacao, drużyna z Hawajów była wyraźnie słabsza i kiedy drużyna z Wilemstad objęła prowadzenie 6-3 w górnej części szóstego inningu, sprawy wyglądały ponuro dla reprezentantów USA.
Jednakże drużyna przeprowadziła imponujący comeback, zdobywając trzy biegi, aby wysłać grę do dodatkowych inningów. Po utrzymaniu Curacao bez punktów w górnej części siódmej, Michael Memea zakończył grę jednym machnięciem kija, aby rozpocząć dolną część inningu, dając swojej drużynie zwycięstwo w dramatycznym stylu, 7-6.
Nr. 4: Dalton Carriker (2007)
Gdy mecz o mistrzostwo LLWS przeszedł do dogrywki po raz piąty w historii i drugi w ciągu trzech lat, fani zastanawiali się, czy zostaną uraczeni heroiką walk-off, która zakończyła serię w 2005 roku, i mieli szczęście.
Potrzeba było aż do dolnej części ósmego inningu, ale Warner Robins, Ga. slugger Dalton Carriker zakończył rzeczy z jednym zamachem kija, jak on drilled 2-1 boisko do przeciwległego pola na walk-off home run jako zespół z Gruzji topped Tokio 3-2.
The obraz Carriker uruchomiony bazy z obu rąk w powietrzu stał się jednym z najbardziej ikonicznych w historii LLWS.
Reliever Kendall Scott zasługuje na kredyt, jak również, jak dał tylko jedno trafienie podczas uderzenia out 10 w pięciu inningów pomocy, aby utrzymać rzeczy związane i ustawić heroics Carriker.
No. 3: Cody Webster (1982)
W 1982 Little League World Series po raz pierwszy mecz o mistrzostwo był pokazywany w ogólnokrajowej telewizji, a dzieciaki z Kirkland w stanie Waszyngton wykorzystały swoją szansę w świetle reflektorów.
Przeciwko drużynie z Tajwanu, która nie przegrała od 31 meczów, nie trzeba dodawać, że byli słabymi przeciwnikami, ale nie było wątpliwości, że mieli najlepszego gracza po obu stronach w osobie Cody’ego Webstera.
W tym finałowym meczu, zaliczył on dwa trafienia i uderzył najdłuższego home run’a w historii LLWS, mierząc 280 stóp, kiedy Kirkland zdetronizował drużynę z Tajwanu.
Gra później stała się przedmiotem jednego z 30 na 30 ESPN, zatytułowanego „Little Big Men.”
No. 2: Danny Almonte (2001)
Almonte był nie tylko rozmową o LLWS 2001, ale rozmową o świecie sportu, kiedy podążył za no-hitter w finałach Mid-Atlantic Regional z doskonałą grą w półfinałach U. S., w półfinałach.S. półfinały w ciągu pięciu dni.
Jego zespół spadł w finałach USA bez ich asa na wzgórzu, ale zespół i Almonte były historia serii niezależnie. Almonte był dubbingowany jako następny fenomen pitching, ale obawy wzrosły o jego wieku.
Po pewnym dochodzeniu, odkryto, że Almonte był w rzeczywistości 14 lat, a nie 12, a on został uznany za niekwalifikujących się i jego zespół zwycięstwa zostały utracone.
Pomimo, że jego historia to historia oszustwa, nie ma wątpliwości, że historia Danny’ego Almonte na zawsze pozostanie jedną z tych, o których mówi się za każdym razem, gdy wspomina się Little League World Series.
Nr 1: Angel Macias (1957)
W meczu o mistrzostwo LLWS 1957 drużyna z Monterrey w Meksyku zmierzyła się z La Mesa w Kalifornii, i z drużyną, która miała średnią 4’11” i 92 funty, drużyna z Monterrey wyglądała jak wyraźny underdog.
Jednakże, mieli ogiera w oburęcznym Angelu Maciasie, a on wziął kopiec w meczu o mistrzostwo rzucając prawą ręką przeciwko praworęcznej linii La Mesa.
Poszedł na pitch doskonałą grę, uderzając 11, jak jego zespół wziął tytuł ze zwycięstwem 4-0, stając się pierwszym międzynarodowym zespołem, aby wygrać LLWS.
Historia została przekształcona w film w 2009 roku, zatytułowany The Perfect Game, z aktorem Jake T. Austin gra rolę Macias.
.