National Institutes of Health Stroke Scale

Podczas podawania NIHSS ważne jest, aby egzaminator nie trenował ani nie pomagał w wykonywaniu przydzielonych zadań. Egzaminator może demonstrować polecenia pacjentom, którzy nie są w stanie zrozumieć instrukcji słownych, jednak wynik powinien odzwierciedlać zdolność samego pacjenta. Dopuszczalne jest, aby egzaminator fizycznie pomógł pacjentowi ustawić się w pozycji do rozpoczęcia testu, ale egzaminator nie może udzielać dalszej pomocy, kiedy pacjent próbuje wykonać zadanie. Dla każdej pozycji egzaminator powinien ocenić pierwszy wysiłek pacjenta, a kolejne próby nie powinny mieć wpływu na wynik pacjenta. Wyjątkiem od tej zasady jest ocena języka (Pozycja 9), w której należy ocenić najlepszy wysiłek pacjenta.Niektóre z pozycji zawierają „Domyślne wyniki śpiączki”, wyniki te są automatycznie przypisywane pacjentom, którzy uzyskali wynik 3 w pozycji 1a.

1. Poziom przytomnościEdit

Badanie poziomu przytomności jest podzielone na trzy części. Pierwsze pozycje LOC badają reaktywność pacjenta. Druga pozycja LOC jest oparta na zdolności pacjenta do odpowiadania na pytania, które są ustnie przedstawiane przez egzaminatora. Ostatnia sekcja LOC jest oparta na zdolności pacjenta do wykonywania poleceń słownych w celu wykonania prostych zadań. Chociaż ta pozycja jest podzielona na trzy części, każda podsekcja jest dodawana do wyniku końcowego tak, jakby była własną pozycją.

A) Reaktywność LOCEdit

Wyniki dla tej pozycji są przyznawane przez lekarza na podstawie bodźców wymaganych do pobudzenia pacjenta. Osoba przeprowadzająca badanie powinna najpierw ocenić, czy pacjent jest w pełni świadomy swojego otoczenia. Jeśli pacjent nie jest całkowicie przytomny, egzaminator powinien spróbować zastosować bodziec słowny, aby go obudzić. Niepowodzenie bodźców słownych wskazuje na próbę obudzenia pacjenta poprzez powtarzające się bodźce fizyczne. Jeśli żaden z tych bodźców nie jest skuteczny w wywołaniu odpowiedzi, pacjenta można uznać za całkowicie niereagującego.

Notatki

• Jeśli pacjent uzyskał wynik 3 w tym czynniku, należy zastosować domyślną punktację śpiączki, gdy ma to zastosowanie

B) Pytania dotyczące LOCEdit

Pacjent jest ustnie pytany o wiek i nazwę bieżącego miesiąca.

Notatki

• Default Coma Score: 2
• Pacjent musi odpowiedzieć na każde pytanie w 100% poprawnie bez pomocy, aby uzyskać zaliczenie
• Pacjenci niezdolni do mówienia mają możliwość napisania odpowiedzi
• Pacjenci z afazją lub pacjenci w stanie otępienia, którzy nie są w stanie zrozumieć poleceń otrzymują wynik 2
• Pacjenci, którzy nie są w stanie mówić z powodu urazu, dyzartrii, bariery językowej, lub intubacji otrzymują wynik 1

C) LOC CommandsEdit

Pacjent jest instruowany, aby najpierw otworzyć i zamknąć oczy, a następnie chwycić i zwolnić rękę

Uwagi

• Komendy mogą być powtarzane tylko raz.
• Komenda chwytania za rękę może być zastąpiona jakąkolwiek inną prostą komendą jednoetapową, jeśli pacjent nie może używać rąk.
• Próba pacjenta jest uważana za udaną, jeśli próba została podjęta, ale jest niekompletna z powodu słabości
• Jeśli pacjent nie rozumie polecenia, polecenie może być mu zademonstrowane wizualnie bez wpływu na jego wynik
• Pacjenci z urazami, amputacjami lub innymi przeszkodami fizycznymi mogą otrzymać inne proste polecenia jednokrokowe, jeśli te polecenia nie są odpowiednie

2. Horizontal Eye MovementEdit

Ocena zdolności pacjenta do śledzenia pióra lub palca z boku na bok tylko za pomocą oczu. Ma to na celu ocenę zdolności motorycznej do patrzenia w kierunku półkuli przeciwnej do uszkodzonej. Ten element jest testowany, ponieważ sprzężone odchylenie oczu (CED) jest obecne w około 20% przypadków udaru. CED występuje częściej w udarach prawej półkuli i zwykle w uszkodzeniach dotyczących zwojów podstawy i kory skroniowo-ciemieniowej. Uszkodzenie tych obszarów może skutkować obniżeniem uwagi przestrzennej i zmniejszeniem kontroli ruchów gałek ocznych.

Wskazówki

• Jeśli pacjent nie jest w stanie wykonać polecenia śledzenia obiektu, badający może nawiązać kontakt wzrokowy z pacjentem, a następnie poruszać się z boku na bok. Porażenie spojrzenia pacjenta może być wtedy ocenione przez jego lub jej zdolność do utrzymania kontaktu wzrokowego.
• Jeśli pacjent nie jest w stanie podążać za jakimikolwiek poleceniami, oceń poziomy ruch oczu przez manewr oculocefaliczny. Odbywa się to poprzez ręczne obrócenie głowy pacjenta z linii środkowej na jedną stronę i ocenę odruchu powrotu oka do pozycji środkowej.
• Jeśli pacjent ma izolowany niedowład nerwów obwodowych, przypisać wynik 1

3. Badanie pola widzeniaEdit

Ocena widzenia pacjenta w każdym polu widzenia. Każde oko jest badane indywidualnie, przez zakrycie jednego oka, a następnie drugiego. Każdy górny i dolny kwadrant jest testowany poprzez poproszenie pacjenta o wskazanie, ile palców badający prezentuje w każdym kwadrancie. Badający powinien poinstruować pacjenta, aby utrzymywał kontakt wzrokowy przez cały czas trwania testu i nie pozwalał mu na zmianę kierunku skupienia uwagi na każdym bodźcu. Przy zasłoniętym pierwszym oku, umieść losową liczbę palców w każdym kwadrancie i zapytaj pacjenta, ile palców jest prezentowanych. Powtórz ten test dla przeciwnego oka.

Przypisy

• Jeśli pacjent jest niewerbalny, można pozwolić mu lub jej reagować poprzez trzymanie w górze liczby palców, którą prezentuje badacz
• Jeśli pacjent nie reaguje, pola widzenia można badać poprzez zagrożenie wzrokowe (badacz przesuwa przedmiot w kierunku oka i obserwuje reakcję pacjenta, uważając, aby nie wywołać odruchu rogówkowego ruchem powietrza).

4. Porażenie twarzoweEdit

Porażenie twarzowe jest częściowym lub całkowitym porażeniem części twarzy. Zazwyczaj paraliż ten jest najbardziej wyraźny w dolnej połowie jednej strony twarzy. Jednakże, w zależności od lokalizacji zmian, porażenie może być obecne w innych rejonach twarzy. Podczas sprawdzania symetrii każdego wyrazu twarzy badający powinien najpierw poinstruować pacjenta, aby pokazał zęby (lub dziąsła). Następnie należy poprosić pacjenta o jak najmocniejsze zaciśnięcie oczu. Po ponownym otwarciu oczu, pacjent jest następnie instruowany, aby podnieść brwi.

Przypisy

• Jeśli pacjent nie jest w stanie zrozumieć poleceń słownych, instrukcje należy zademonstrować pacjentowi.
• Pacjenci niezdolni do rozumienia poleceń mogą być testowani przez zastosowanie bodźca uciążliwego i obserwację paraliżu w powstałym grymasie.

5. Ramię motoryczneEdit

Z dłonią skierowaną ku dołowi, poproś pacjenta o wyciągnięcie jednego ramienia o 90 stopni przed siebie, jeśli pacjent siedzi, i o 45 stopni przed siebie, jeśli pacjent leży. Jeśli to konieczne, pomóż pacjentowi w przyjęciu prawidłowej pozycji. Jak tylko ramię pacjenta znajdzie się w odpowiedniej pozycji, badający powinien zacząć werbalnie odliczać w dół od 10, jednocześnie odliczając w dół na swoich palcach w pełnym polu widzenia pacjenta. Obserwuj, aby wykryć jakiekolwiek odchylenie ramienia w dół przed upływem 10 sekund. Ruch w dół, który występuje bezpośrednio po tym, jak badacz umieści ramię pacjenta w odpowiedniej pozycji, nie powinien być traktowany jako ruch w dół. Powtórz ten test dla przeciwległego ramienia. Ta pozycja powinna być oceniana indywidualnie dla prawego i lewego ramienia, oznaczona jako pozycja 5a i 5b.

Notatki

• Default Coma Score: 8
• Testować najpierw ramię nieparaliżowane, jeśli dotyczy
• Score powinien być rejestrowany dla każdego ramienia osobno, co daje maksymalny potencjalny wynik 8.
• Ocena ramienia motorycznego powinna być pominięta w przypadku osoby po amputacji, jednakże w punktacji należy odnotować fakt amputacji.
• Jeśli pacjent nie jest w stanie zrozumieć poleceń, badacz powinien dostarczyć instrukcje poprzez demonstrację

6. Motor LegEdit

Przy pacjencie w pozycji leżącej na wznak, jedna noga jest umieszczona 30 stopni powyżej poziomu. Jak tylko noga pacjenta znajdzie się na swoim miejscu, badający powinien zacząć werbalnie odliczać w dół od 5, jednocześnie odliczając w dół na swoich palcach w pełnym polu widzenia pacjenta. Zaobserwować jakiekolwiek odchylenie nogi w dół przed upływem 5 sekund. Ruch w dół, który występuje bezpośrednio po tym, jak badający umieści nogę pacjenta w pozycji, nie powinien być traktowany jako dryf w dół. Powtórzyć ten test dla przeciwnej nogi. Wyniki dla tej sekcji powinny być zapisane oddzielnie jako 6a i 6b odpowiednio dla lewej i prawej nogi.

Notatki

• Default Coma Score: 8
• Wykonuje się ją dla każdej kończyny, wskazując maksymalny możliwy wynik 8
• Badać najpierw kończynę nieparaliżowaną, jeśli ma to zastosowanie
• Ocena kończyny motorycznej powinna być pominięta w przypadku osoby po amputacji, jednak należy sporządzić notatkę w dokumentacji punktowej
• Jeśli pacjent nie jest w stanie zrozumieć poleceń, badacz powinien przekazywać instrukcje poprzez demonstrację

7. Ataksja kończyn dolnychEdit

To badanie na obecność jednostronnej zmiany móżdżkowej i rozróżnia różnicę pomiędzy ogólnym osłabieniem a brakiem koordynacji. Pacjent powinien zostać poinstruowany, aby najpierw dotknąć palcem do palca badającego, a następnie przesunąć ten palec z powrotem do swojego nosa, powtórzyć ten ruch 3-4 razy dla każdej ręki. Następnie pacjent powinien zostać poinstruowany, aby przesuwać piętę w górę i w dół po goleni przeciwnej nogi. Ten test powinien być powtórzony dla drugiej nogi, jak również.

Noty

• Jeśli obecne jest znaczne osłabienie, punktacja 0
• Jeśli pacjent nie jest w stanie zrozumieć poleceń lub poruszać kończynami, wynik wynosi 0
• Oczy pacjenta powinny pozostać otwarte przez cały czas trwania tej sekcji
• Jeśli dotyczy, należy najpierw zbadać stronę nieparzystą

8. SensoryEdit

Testy sensoryczne są wykonywane poprzez nakłuwanie proksymalnej części wszystkich czterech kończyn. Podczas stosowania nakłuć badający powinien zapytać, czy pacjent czuje nakłucia i czy odczuwa je inaczej po jednej stronie w porównaniu z drugą.

Notatki

• Default Coma Score: 2
• Badacz powinien upewnić się, że wykrywana utrata czucia jest wynikiem udaru, dlatego powinien badać wiele miejsc na ciele.
• Dla pacjentów niezdolnych do zrozumienia instrukcji, ukłucie szpilką może być zastąpione przez bodziec szkodliwy, a grymas może być oceniany w celu określenia wyniku sensorycznego.

9. JęzykEdit

Ta pozycja mierzy umiejętności językowe pacjenta. Po wypełnieniu pozycji 1-8 badacz prawdopodobnie uzyskał przybliżoną ocenę umiejętności językowych pacjenta; ważne jest jednak, aby w tym momencie potwierdzić ten pomiar. Skala udarowa zawiera obrazek przedstawiający scenariusz, listę prostych zdań, rysunek różnych przypadkowych przedmiotów oraz listę słów. Pacjent powinien zostać poproszony o wyjaśnienie scenariusza przedstawionego na pierwszym rysunku. Następnie powinien przeczytać listę zdań i nazwać każdy z przedmiotów przedstawionych na kolejnym rysunku. Punktacja dla tej pozycji powinna być oparta zarówno na wynikach testu przeprowadzonego w tej pozycji, jak i na umiejętnościach językowych wykazanych do tego momentu w skali udaru.

Notatki

• Default Coma Score: 3
• Pacjenci z utratą wzroku powinni być poproszeni o zidentyfikowanie przedmiotów umieszczonych w jego lub jej rękach
• Jest to wyjątek od rejestrowania tylko pierwszej próby pacjenta. W tej pozycji należy odnotować najlepsze umiejętności językowe pacjenta

10. SpeechEdit

Dyzartria to brak umiejętności motorycznych wymaganych do wytwarzania zrozumiałej mowy. Dyzartria jest problemem ściśle motorycznym i nie jest związana ze zdolnością pacjenta do rozumienia mowy. Udary, które powodują dyzartrię, zazwyczaj wpływają na obszary takie jak przednia część ciała modzelowatego, przyśrodkowa część przedczołowa i przedruchowa oraz przednia część ciała modzelowatego. Te regiony mózgu są kluczowe w koordynowaniu kontroli motorycznej języka, gardła, warg i płuc. W celu wykonania tej pozycji pacjent jest proszony o przeczytanie z listy słów dostarczonej ze skalą udarową, podczas gdy egzaminator obserwuje artykulację i czystość mowy pacjenta.

Notatki

• Default Coma Score:2
• Pacjent zaintubowany nie powinien być oceniany w tej pozycji, zamiast tego należy odnotować tę sytuację w dokumentach punktowych.

11. Extinction and InattentionEdit

Wystarczające informacje dotyczące tej pozycji mogły zostać uzyskane przez egzaminatora w pozycjach 1-10, aby prawidłowo ocenić pacjenta. Jeśli jednak istnieją jakiekolwiek niejasności, egzaminator powinien sprawdzić tę pozycję za pomocą techniki określanej jako „podwójna jednoczesna stymulacja”. Polega ona na tym, że pacjent zamyka oczy i proszony jest o wskazanie strony, po której jest dotykany przez egzaminatora. W tym czasie badający na przemian dotyka pacjenta po prawej i lewej stronie. Następnie egzaminator dotyka pacjenta po obu stronach jednocześnie. Czynność ta powinna być powtórzona na twarzy, rękach i nogach pacjenta. Aby przetestować wygaszanie wzroku, badacz powinien trzymać palec przed każdym z oczu pacjenta i poprosić go o określenie, którym palcem macha lub czy obydwoma macha. Następnie badający powinien na przemian wymachiwać każdym palcem i wymachiwać obydwoma palcami jednocześnie.

Notatki

• Default Coma Score: 2
• Pacjent z poważną utratą wzroku, który prawidłowo rozpoznaje wszystkie inne bodźce, uzyskuje wynik 0

.