Witamy w środę! Dobrze być z wami, w połowie drogi do niedzieli!
Kontynuujemy nasze badanie błogosławieństw „pomiędzy”, które możemy mieć w naszych związkach. Nasz werset tematyczny, Kaznodziei 4:9, ujmuje to w ten sposób: „Dwoje jest lepszych niż jedno.”
W środę przyjrzymy się kontekstowi tekstu. Jaki jest świat, w którym Słowo zostało wypowiedziane? Jakie są niektóre kontrastowe punkty widzenia?
Kościół przedstawia kontrast w wersetach, które poprzedzają nasze Pismo. Eklezjastes 4:7-8 mówi: „I znowu ujrzałem próżność pod słońcem: przypadek samotnych ludzi, bez synów i braci, którym nie ma końca ich trud, a ich oczy nigdy nie są zadowolone z bogactwa. „Dla kogo ja się trudzę” – pytają – „i pozbawiam się przyjemności?”. To także jest próżność i nieszczęśliwy interes.
W tym Piśmie nauczyciel mówi o życiu jako „próżności”, pustce, a nie błogosławieństwie i pełni. Podnosi on „sprawę samotnych jednostek”. To, co ich izoluje, to fakt, że „nigdy nie są zadowoleni ze swoich bogactw”. Pytają: „Dlaczego mam się pozbawiać przyjemności?”. To czyni życie „nieszczęśliwym interesem”
To, co nauczyciel podkreśla, to fakt, że możemy dokonać innych wyborów co do tego, jak żyjemy, niż być „w związku jako błogosławieństwo”. Jeśli będziemy kłaść nacisk na „jeden”, na siebie, nie dojdziemy do tego, że „dwa jest lepsze niż jeden”. Z tym skupieniem na sobie tracimy możliwość błogosławieństwa „pomiędzy”.
W przykładach, które nauczyciel podnosi, wersety 9-12, są również okazje do myślenia o kontrastach. Służą one jako ostrzeżenia. Są to sposoby na pozbawienie relacji mocy, którą mają, aby błogosławić.
W wersecie 9 – możemy pracować razem, widząc w innych kolegów, lub wiecznie rywalizować, widząc w innych przeciwników.
W wersecie 10 – możemy podnosić innych w górę lub ich poniżać.
W wersecie 11 – możemy oferować zrozumienie i ciepło lub „podnosić na duchu”.”
W wersecie 12 – możemy stanąć w obronie lub zburzyć.
Aby ubiegać się o błogosławieństwo „dwaj są lepsi od jednego” musimy dokonać zdrowych wyborów dla pozytywnych zmian w tym, jak żyjemy z innymi.
Klucz do wszystkiego leży w wersecie 12 – „potrójny sznur”, niektóre tłumaczenia mówią, „sznur z trzech nitek”. Jeśli dwie z tych nitek to ty i ten drugi, to kim jest ta trzecia „nitka”? Dla mnie ten obraz jest zaproszeniem do świadomego „wplatania Chrystusa” w nasze relacje. Obecność Jezusa jest decydującą różnicą w tym, że „dwaj są lepsi od jednego.”
Jutro przyjrzymy się temu bliżej!
Do tego czasu, miłego dnia. I cieszcie się relacjami, które Bóg wam daje!
Modlitwa: Łaskawy Boże, dziękuję Ci za Twoje słowa prawdy. Dziękuję Ci za to, jak podkreślają one prawdę o naszym życiu. Dziękuję Ci za to, że mogą one być światłem, które pomaga nam widzieć nasze życie wyraźniej. Dziękujemy Ci za to, jak Twój Duch Święty prowadzi nas przez Twoje słowo w błogosławieństwie, jakim chciałbyś, aby były nasze relacje. Dwoje może być lepszych od jednego, gdy wplatamy Cię w każdy dzień. W tym darze łaski, składamy Ci dzięki w imię Chrystusa. Amen
W Chrystusie,
Paul
.