Oscar De La Hoya: 1973-: Boxer.
Oscar De La Hoya stał się „Złotym Chłopcem” boksu wraz z jego zaskakującym zdobyciem złotego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku. Od tego czasu zdobył pięć tytułów mistrzowskich w pięciu różnych kategoriach wagowych, co plasuje go wśród elity boksu. Często określany jest jako najlepszy współczesny amerykański bokser.
Oscar De La Hoya urodził się 4 lutego 1973 roku w East Los Angeles w Kalifornii. Jego rodzice wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych z Meksyku. Rodzina De La Hoya była biedna, kiedy dorastał. Jego ojciec, Joel Sr., pracował jako magazynier w firmie zajmującej się ogrzewaniem i chłodzeniem, a jego matka, Cecilia, była krawcową. De La Hoya miał dwoje rodzeństwa- starszego brata o imieniu Joel Jr. i młodszą siostrę, Ceci.
Boxing był tradycją w rodzinie De La Hoya. Ojcowski dziadek De La Hoya, Vincente, był amatorem wagi piórkowej w Durango, Meksyk, a jego ojciec miał krótką profesjonalną karierę bokserską w Stanach Zjednoczonych z 9-3-1 rekord wagi lekkiej. Jak powiedział De La Hoya w wywiadzie dla magazynu Interview: „Boks mam we krwi odkąd pamiętam. Przychodzi mi to naturalnie i cieszę się tym, odkąd zacząłem, w wieku sześciu lat.” Jako dziecko De La Hoya spotykał się z ojcem i starszym bratem w Pico Rivera Sports Arena. Rodzina zakładała, że Joel, jako najstarszy syn, będzie kontynuował rodzinną tradycję bokserską. Sam De La Hoya przyznał, że był mało prawdopodobnym kandydatem do zostania bokserem. „Byłem małym dzieciakiem, który często walczył na ulicy – i dostawał baty” – powiedział Sports Illustrated.