Parent/Adult Child Estrangement & How to Heal

Dla niektórych rodziców i ich dorosłych dzieci, sezon wakacyjny nie jest ciepłym, kochającym czasem rodzinnym, którego doświadczają teraz inne rodziny. To z powodu rodzica/ dorosłego dziecka wyobcowanie, zjawisko, że psycholog i rodzic Joshua Coleman, Ph.D mówi stał się cichą epidemią w Stanach Zjednoczonych.

Dla celów tego artykułu, rodzic/dorosłe dziecko wyobcowanie odnosi się do dorosłego dziecka wybierającego wyobcowanie się od jednego lub obojga rodziców (a nie do sytuacji odwrotnej). Ponieważ uczyliśmy kilku młodych dorosłych, którzy w minimalnym stopniu komunikują się ze swoimi rodzicami, jest to dla nas ważny temat. I skomplikowany, jak również!

Niestety, nasi zrażeni do siebie młodzi dorośli klienci nie osiągnęli takiego postępu w coachingu, jaki mogliby osiągnąć, gdyby ich relacje z rodzicami były zdrowsze. Dlatego chcemy podzielić się informacjami na ten ważny temat z Tobą (jako rodzicem) – lub z innymi rodzicami, których znasz i z którymi podzielisz się tym artykułem.

Zacznę od omówienia zjawiska wyobcowania rodzica z dorosłym dzieckiem. A następnie opowiem o jednym narzędziu (spośród wielu), które rodzice mogą wykorzystać, aby przekształcić wyobcowanie w okazję do samorozwoju.

Co to jest wyobcowanie między rodzicami a dorosłym dzieckiem?

Odtrącenie rodzica/dorosłego dziecka występuje wtedy, gdy dorosłe dziecko przypisuje coś o obecnym lub przeszłym zachowaniu rodzica jako tak niewygodne lub raniące dla niego, że decyduje się ono przerwać większość lub wszystkie kontakty z rodzicem.

Koncepcja teorii atrybucji jest centralna dla zrozumienia wyobcowania. Dorosłe dziecko ma tendencję do wyjaśniania zachowania rodzica w kategoriach „cech”, ale wyjaśnia swoje własne zachowanie w kategoriach „okoliczności”

Oto typowy scenariusz. Rodzic oferuje opinię lub radę swojemu dorosłemu dziecku, starając się być pomocnym. Jednak dorosłe dziecko czuje, że rodzic osądza, krytykuje lub kontroluje. W konsekwencji dorosłe dziecko przypisuje zachowanie rodzica „kłopotliwym” cechom osobowości, a nie swojemu (dorosłego dziecka) zachowaniu. Dorosłe dziecko decyduje, że rodzic się nie zmieni i najlepiej jest po prostu zerwać kontakt. Wiara, że rodzic nie może lub nie chce się zmienić jest tym, co sprawia, że pojednanie jest trudne!

Interesująco, gdy dorosły dziecko pokazuje ten sam osądzający, krytyczny, lub kontrolujący zachowania w kierunku rodzic, on lub ona często attributestheir themselves behaviors okoliczności.

Na przykład, dorosły dziecko czuje że one mają prawo krytykować rodzic ponieważ „iść przez trudnego okres,i ty osądzałeś i zrobił ja czuć wstyd.” Albo: „Przez ostatnie dwa miesiące nie mogłem oddzwonić, bo byłem bardzo zajęty. Jesteś taki wymagający i kontrolujący! Nie bierzesz pod uwagę tego, jak bardzo jestem zajęta!”.

Co powoduje wyobcowanie między rodzicami a dorosłym dzieckiem?

Chociaż teoria atrybucji jest kluczowa dla zrozumienia wyobcowania rodzica/dorosłego dziecka, dziesiątki rzeczy mogą przyczynić się do powstania tego problemu. Oto tylko kilka z nich.

Normy kulturowe

Chociaż wiele dorosłych dzieci nadal utrzymuje bliski kontakt z rodzicami, w ostatnich latach częściej zdarza się, że dorosłe dzieci prowadzą niezależny, nietradycyjny styl życia, w którym po prostu nie czują, że „potrzebują” swoich rodziców. Ich dorośli przyjaciele są często ich „rodziną z wyboru”. Małżonkowie lub „znaczący inni” mogą utwierdzać ich w przekonaniu, że naprawdę nie muszą komunikować się ze swoimi rodzicami.

Pamięć rekonstrukcyjna

Rodzice często nie wiedzą, jak ich dzieci postrzegały wydarzenia z dzieciństwa, gdy dorastały lub gdy dojrzewały do dorosłości. Na przykład, rodzic może uważać, że jego dziecko całkiem dobrze poradziło sobie z trudnym wydarzeniem, kiedy miało ono miejsce. Dziecko nie wyrażało rodzicowi obaw ani frustracji. Jednak w miarę jak dziecko dojrzewało w dorosłym życiu, pamięć ta ulegała zniekształceniu. Dorosłe dziecko uznało, że jego rodzic nadużył lub źle je traktował. Prowadzi to do decyzji o zaprzestaniu utrzymywania kontaktów z rodzicem (rodzicami). Niestety, terapeuci czasami kupują do „zrekonstruowanej” wersji zdarzenia i zachęcają dorosłe dziecko do odcięcia kontaktu z rodzicami.

Rozwód

Nawet w przypadkach „polubownych” rozwodów, dziecko czasami postrzega, że jedno lub oboje rodziców zrobiło złe rzeczy drugiemu. Gdy to przekonanie narasta i jest mocno zakorzenione w umyśle dorosłego dziecka, może ono stopniowo – lub gwałtownie – wycofać się z jednego lub obojga rodziców.

Choroba psychiczna

Zgodnie z National Alliance on Mental Illness (NAMI), połowa chorób psychicznych zaczyna się przed 14 rokiem życia, a 75% chorób psychicznych rozwija się przed 24 rokiem życia. Kiedy dorosłe dziecko ma zaburzenia dwubiegunowe, zaburzenia osobowości typu borderline lub inne poważne zaburzenia psychiczne, jego relacje z rodzicami mogą ulec drastycznej zmianie. Dorosłe dziecko może stać się nieufne, paranoidalne lub przygnębione. Może zdecydować, że najlepszym sposobem na uniknięcie niechcianego wkładu rodzica jest wycofanie się z relacji.

Brak pojedynczej przyczyny wyobcowania rodzica/dorosłego dziecka

W wielu przypadkach, nie ma pojedynczej przyczyny wyobcowania. W celu uzyskania pełniejszych informacji na temat wielu przyczyn wyobcowania rodziców/dorosłych dzieci (jak również strategii uzdrawiania), zalecamy przeczytanie książki Dr. Colemana, When Parents Hurt, Compassionate Strategies When You and Your Grown Child Don’t Get Along.

Kiedy i jak dochodzi do wyobcowania między rodzicami a dorosłym dzieckiem?

Może to nastąpić szybko – nawet z dnia na dzień! Może też następować stopniowo przez wiele lat. Tak czy inaczej, kiedy dorosłe dziecko rozpoczyna proces wyobcowania, wielu rodziców jest całkowicie zaskoczonych. Jest to prawdopodobnie najbardziej złożony, frustrujący i kłopotliwy aspekt tego problemu.

Rodzic/dorosłe dziecko wyobcowanie zazwyczaj zaczyna się podczas późnych nastolatków lub lat 20-tych. Jednak nie jest niczym niezwykłym, że zdarza się to, gdy dorosłe dziecko jest w wieku 30 lat. Czasami zdarza się to nawet później. Im dłużej dorosłe dziecko pozostaje w separacji, tym bardziej prawdopodobne jest, że relacja rodzic-dorosłe dziecko pozostanie zerwana.

W wielu przypadkach mamy do czynienia z „częściową separacją”. Jest to zdrowy znak, ponieważ nie ma całkowitego odcięcia. Dorosłe dziecko reaguje na niektóre kontakty z rodzicami i/lub faktycznie od czasu do czasu inicjuje kontakty z rodzicem.

Niestety, czy jest częściowe czy pełne wyobcowanie rodzica/dorosłego dziecka, związek często nigdy nie jest taki sam.

Kiedy dorosłe dziecko odrzuca rodzica, tworzy to głęboką, rozdzierającą wnętrzności ranę. Nie ma prawie nic tak bolesnego dla rodzica, jak odrzucenie przez własne dziecko. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadkach, w których rodzic wyciąga rękę przez lata, a dorosłe dziecko ledwie odpowiada lub nie odpowiada w ogóle.

Czy wyobcowanie rodzica i dorosłego dziecka jest winą rodziców?

Dr Coleman mówi, że większość rodziców, którzy szukają jego pomocy w uzdrawianiu ich zrażonych relacji rodzic/dorosłe dziecko to kochający, dobrze myślący rodzice. To jest z pewnością prawda o zrażonych rodzicach, których młode dorosłe dzieci trenowaliśmy. Zazwyczaj poświęcili oni wiele czasu i pieniędzy, a także zapewnili czułą, pełną miłości opiekę swojemu dziecku przez dłuższy okres czasu. Zazwyczaj robili wszystko, co w ich mocy, aby zapewnić dziecku dobry dom i wykształcenie oraz pomóc mu pomyślnie wkroczyć w dorosłość. Ale po drodze coś poszło nie tak.

Oczywiście, wszyscy rodzice popełniają błędy. Żaden rodzic nie jest doskonały! Gdy zrażony dorosły dziecko robi uzasadnionej skardze, ja jest znaczącofor rodzic słuchać z otwartym umysłem, być skromny, swój błędy, imake amends. Jeśli rodzic nie chce zrobić tych rzeczy, może z pewnością oczekiwać, że wyobcowanie będzie trwało nadal.

I, oczywiście, są też rodzice, którzy zrobili coś okropnie złego – jak zaniedbanie dziecka lub nawet znęcanie się nad dzieckiem. Estrangement jest bardziej zrozumiałe w tych okolicznościach. Ale dlaczego dorosłe dziecko miałoby nie chcieć zdrowego związku z rodzicem, który nie zaniedbuje ani nie znęca się nad nim, ale po prostu robi wszystko, co w jego mocy, by wychować swoje dziecko?

Czy to nie jest naturalne, że dorosłe dzieci są niezależne?

Na przykład, dorosłe dzieci mogą nie mówić rodzicom ile wydają lub co kupują, jakie mają oceny na studiach, ile piją alkoholu, a nawet z kim się umawiają lub z kim zrywają. To naturalne, że młodzi dorośli wyznaczają granice między sobą a swoimi rodzicami. W ten sposób uczą się samodzielności – i dorastają!

Ale wyobcowanie jest inne. Z definicji, wyobcowanie rodzica z dorosłym dzieckiem to sytuacja, w której dorosłe dzieci odcinają swoich rodziców od wszystkich lub prawie wszystkich kontaktów.

Przekształcanie wyobcowania rodzica/dorosłego dziecka

Ostrangement rodzica/dorosłego dziecka brzmi dość ponuro. I tak jest! Ale jest nadzieja.

W ostatnim artykule, wspomniałem o darmowej aplikacji psychologii pozytywnej o nazwie Bliss. To ma kilka ćwiczeń, które, jeśli zrobić regularnie, pomóc zwiększyć poziom szczęścia: Gratitude Exercise, Best PossibleFuture, Could Be Worse, Honoring People, Three Good Things, etc.

Jedno z najlepszych ćwiczeń Blisse’a, które pomaga z rodzicielskim wyobcowaniem, nazywa się „Przekształcanie Problemów”. Jeśli czujesz się obciążony przez rodzica/dorosłego dziecka wyobcowanie, aplikacja może trenować cię przez 3-stopniowy proces totransformacji problemu. Kiedy potrzebujesz „podnieść się na duchu” lub przypomnieć sobie, jak daleko zaszedłeś w rozwiązywaniu sytuacji wyobcowania rodzicielskiego, możesz przejrzeć swoje poprzednie wpisy w sekcji „Przekształcanie problemów”.

3 Kroki – Problem, Możliwość i Reakcja

Zobaczmy, jak rodzic może przekształcić swój problem wyobcowania rodzicielskiego, używając instrukcji aplikacji Bliss „Przekształcanie Problemów”:

Zidentyfikuj problem.

Zacznij od zidentyfikowania pojedynczego problemu, który najbardziej Cię niepokoi. Może to być źródło stresu, dyskomfortu, gniewu lub smutku.

Przykładowy problem: Bez względu na to, jak bardzo wspieram mojego dorosłego syna i jak bardzo staram się nawiązać z nim bliską więź, on nigdy tak naprawdę nie rozgrzewa się zbytnio. Często czuję smutek, że nie mogę mieć z nim stałego, otwartego, ciepłego, przyjacielskiego związku, którego pragnę.

Jak ten problem jest okazją do rozwoju?

Jak poradzenie sobie z nim mogłoby uczynić cię lepszą osobą? Jakie nowe umiejętności mógłbyś dzięki temu rozwinąć? Czy istnieją namacalne korzyści, które mogą wyniknąć z efektywnego poradzenia sobie z tym problemem?

Przykładowa możliwość rozwoju: Wielu rodziców ma ten sam problem, co ja. To doświadczenie z moim synem pogłębiło moje zrozumienie i empatię dla innych, którzy doświadczają wyobcowania rodzicielskiego. Pomogło mi to również zbudować nowe umiejętności dbania o siebie i dowiedzieć się więcej o sposobie, w jaki mój syn chce, żebym się z nim komunikowała.

Jak zdecydujesz się zareagować?

Jak zdecydujesz się zareagować na tę sytuację? Jakich wartości i mocnych stron użyjesz w swojej odpowiedzi?

Przykładowa odpowiedź na problem: Staram się być cierpliwy i reagować z miłością i współczuciem. Nauczyłam się również NIE oczekiwać odpowiedzi od syna, kiedy chciałabym, żeby zareagował. Nie mam wpływu na to, kiedy i jak zareaguje. Mogę kontrolować tylko swoje własne zachowania. Jednak ciężko pracuję nad rozwojem innych ważnych relacji w moim życiu, aby moje życie było pełne radości i sensu. Ćwiczę też współczucie dla samej siebie. Wiem, że jestem dobrą osobą i potrafię dotrzeć do innych, kiedy mój syn nie reaguje.

Strategie współczucia

Aby wyzdrowieć, rodzice, którzy są wyobcowani z dorosłego dziecka muszą być współczujący i cierpliwi dla siebie, jak również dla swojego dorosłego dziecka. Nie ma gwarancji, że rodzic będzie miał taki związek, jakiego pragnie ze swoim dorosłym dzieckiem.

Jest jednak wiele strategii, których rodzice mogą się nauczyć i wdrożyć, a które pomogą. Zajmie to trochę czasu – być może dużo czasu. Ale lepsze relacje z dorosłym dzieckiem są warte czekania!

Zachęcamy rodziców, którzy są zrażeni do swoich dorosłych dzieci, aby szukali profesjonalnej pomocy poprzez przeczytanie i wdrożenie niektórych strategii zawartych w książce When Parents Hurt, zapisanie się na seminaria internetowe dr Colemana lub wzięcie udziału w internetowej grupie wsparcia dla zrażonych rodziców. Mogą również chcieć połączyć się z innymi zrażonymi rodzicami za pośrednictwem https://www.rejectedparents.net/ lub dołączyć do lokalnej grupy wsparcia.

Jak zwykle, skontaktuj się z nami na bezpłatną konsultację, aby dowiedzieć się, jak nasze usługi coachingu i oceny mogą być dla Ciebie pomocne. Życzymy Państwu szczęśliwego i spokojnego 2019 roku!