Przewodniki po albumach Neila Younga badają dyskografię ikonicznego artysty, dzieląc jego najlepsze płyty na trzy poziomy: Must-Haves, Further Listening i Going Deeper. Polecamy również kluczowe utwory z innych wydawnictw pod nagłówkiem Spare Parts.
W 1975 roku, w wieku 30 lat, Neil Young przepowiedział następne pięć dekad swojej kariery. „Musisz się ciągle zmieniać” – powiedział Cameronowi Crowe’owi z Rolling Stone’a. „Koszule, starsze panie, cokolwiek. Wolałbym ciągle się zmieniać i stracić po drodze wielu ludzi. Jeśli taka jest cena, to ją zapłacę. Gówno mnie obchodzi, czy moja widownia ma sto czy sto milionów widzów. Nie robi mi to żadnej różnicy. Jestem przekonany, że to, co się sprzedaje, a to, co robię, to dwie zupełnie różne rzeczy. Jeśli się spotykają, to jest to przypadek.”
Ta postawa pomogła mu stworzyć jeden z najbardziej imponujących katalogów rocka – od komercyjnych hitów, takich jak Harvest, po kultowe dziwactwa, takie jak Trans. W 1976 roku spontanicznie porzucił trasę koncertową ze swoim starym przyjacielem Stephenem Stillsem za pomocą krótkiego listu pożegnalnego, a 35 lat później odszedł z trasy Buffalo Springfield, kiedy znudziła mu się muzyka. Ale kochamy go tak samo.
Jest także jednym z niewielu rockmanów swojego pokolenia, który wciąż tworzy muzykę tak bezkompromisową jak ta z czasów jego młodości. Jego głos brzmi niesamowicie na żywo. Dzięki jego ambitnej stronie Archives, fani są bardziej zaangażowani niż kiedykolwiek – właśnie w tym miesiącu, grzecznie poprosił subskrybentów o wybranie jego następnego projektu do wydania ze skarbca.
Jak Young przygotowuje się do wejścia w nową dekadę bez oznak zatrzymania, sprawdzamy jego ogromny dorobek, od klasyków wszech czasów do wszystkiego innego. Posłuchaj playlisty tutaj.