By Matthew J. Lautman
A Customer in Trouble
Wyobraźmy sobie następujący scenariusz: Jeden z Twoich klientów ma zaległości w płatnościach. Zaczynasz wykonywać telefony. Kilka tygodni później klient przysyła Ci czek na wszystko, co jest mu winien. Realizujesz czek i – ojej! – zostaje zrealizowany. Wkrótce potem klient przestaje składać zamówienia i nie utrzymuje z Tobą dalszych kontaktów. Później dowiadujesz się pocztą pantoflową, że ten klient ogłosił bankructwo. Trwała utrata tego handlu boli, ale pocieszasz się, że przynajmniej Twoja firma została zapłacona.
Jakiś czas później dostajesz list od prawnika, który reprezentuje majątek tego teraz zbankrutowanego klienta. List żąda od Twojej firmy zwrotu pieniędzy, które zbankrutowany klient zapłacił Ci na swoje zaległe konto. Grozi pozwem sądowym, jeśli odmówisz. A sąd, w którym może się to odbyć, znajduje się w rodzinnym mieście klienta – w połowie drogi na drugą stronę kraju. Czy musisz zwrócić te pieniądze?
Zasada Preferencyjnej Płatności
Sekcja 547 Kodeksu Upadłościowego jest powszechnie nazywana Zasadą Preferencyjnej Płatności. Ten statut przewiduje, że gdy dłużnik dokonuje płatności na rzecz wierzyciela i dłużnik składa wniosek o upadłość w ciągu 90 dni od tej płatności, Sąd Upadłościowy może zmusić wierzyciela do zapłacenia tych pieniędzy z powrotem do dłużnika w celu dystrybucji do wszystkich wierzycieli dłużnika.
Pomysł leżący u podstaw Sekcji 547 jest taki, że nie jest sprawiedliwe, gdy firma z problemami selektywnie woli płacić tylko niektórym wierzycielom w poślizgu do upadłości. Niektórzy wierzyciele mogą otrzymać większość lub całość tego, co im się należy, podczas gdy inni mogą nie otrzymać nic. Sekcja 547 ma dwojaki cel: (1) zniechęca agresywnych wierzycieli do ścigania się w sądzie, aby pozwać upadającego dłużnika; oraz (2) promuje uczciwość i równość poprzez wyrównanie podziału pieniędzy, które pozostały pod nadzorem Sądu Upadłościowego.
Sekcja 547 definiuje płatność uprzywilejowaną jako:
- Płatność dokonana na poczet długu antecedentnego (co oznacza dług zaciągnięty przed czasem płatności);
- Płatność dokonana w czasie, gdy dłużnik był niewypłacalny (spółka może być niewypłacalna zanim złoży wniosek o upadłość);
- Płatność dokonana na rzecz wierzyciela nie będącego insiderem, w ciągu 90 dni od złożenia wniosku o upadłość (gdy wierzyciel jest „insiderem” dłużnika – właściciele, krewni, urzędnicy, dyrektorzy i podobne osoby i podmioty – okres wzrasta z 90 dni do jednego roku);
- Płatność dokonana, która pozwala wierzycielowi otrzymać więcej niż otrzymałby, gdyby płatność nie została dokonana przed, ale zapłacona przez postępowanie upadłościowe.
Pod rządami Kodeksu Upadłościowego, DIP lub syndyk masy upadłościowej dłużnika ma zazwyczaj dwa lata od złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości na złożenie pozwów o preferencje. Pozwy o uprzywilejowanie są rozpatrywane w tym samym miejscu, w którym dłużnik złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, co może być odległym sądem.
Obrony Reguły
Sekcja 547 zawiera kilka ustawowych środków obrony przed pozwem o uprzywilejowanie. Trzy z tych środków obrony mają szczególne zastosowanie do transakcji biznesowych.Po pierwsze, pieniądze zapłacone przez dłużnika w „równoczesnej wymianie za nową wartość” nie mogą być uniknięte jako preferencja. Jeżeli płatność dotyczy czegoś nowego, a nie starego długu, może nie być konieczne spłacanie jej przez wierzyciela. Na przykład, jeżeli klient zamówi 1 000 widgetów i zapłaci na miejscu, płatność ta jest za nową wartość.
Po drugie, płatności dokonane „w zwykłym toku działalności” i „zgodnie ze zwykłymi warunkami handlowymi” nie mogą być unikane. If a customer orders 1,000 widgets every month and always pays in 30 days, and those terms are typical for the industry, then any payments of that type within the 90-day preference window are probably defensible.
Third, a „subsequent transfer of new value” may offset or negate the obligation to repay an already made preference payment. Na przykład: klient dokonuje płatności w wysokości 10 000 USD na rzecz wierzyciela za stary dług, który nie powstał w toku zwykłej działalności gospodarczej – jest to wyraźna płatność uprzywilejowana. Jednak po dokonaniu tej płatności wierzyciel wysyła dłużnikowi widżety o wartości 5 000 USD. Dłużnik bankrutuje, nie płacąc za nowe widżety. Wierzyciel może skompensować wartość widgetów o wartości 5 000 USD z żądaniem zwrotu całej kwoty 10 000 USD.
Zmniejszenie ryzyka
Istnieją kroki, które firma może podjąć, aby zmniejszyć ryzyko żądań preferencyjnych. Na przykład, stosowanie ustalonej polityki windykacyjnej i harmonogramu może utrzymać płatności w ramach obrony „zwykłego toku”. Podobnie, należy nadal żądać i przyjmować płatności zgodnie z wszelkimi warunkami umowy oraz zgodnie z historią płatności dla danego klienta. O ile umowa nie zezwala na to, skrócenie cyklu płatności lub żądanie „nadrobienia” płatności może później prowadzić do roszczeń z tytułu uprzywilejowania.Roszczenia z tytułu płatności uprzywilejowanych mogą wydawać się jawnie niesprawiedliwe. Zasada ta może być problematyczna dla firm, które otrzymały zapłatę, wypłaciły ją własnym wierzycielom, a teraz nie mają już funduszy na zapłacenie Sądowi Upadłościowemu. Firma mogła wycofać się z biznesu, wciąż będąc ci winna pieniądze, a teraz – lata później – Sąd Upadłościowy chce odzyskać pieniądze, które ci zapłacili. Istnieją kroki, które możesz podjąć, aby chronić swoje interesy i zmniejszyć ryzyko związane z tymi żądaniami. Przygotowanie jest najlepszą obroną.