Człowiek, mit, legenda, Jay Gatsby jest tytułowym bohaterem The Great Gatsby.
Nick najpierw poznaje go jako niewiarygodnie bogatego, tajemniczego mężczyznę, który wydaje wystawne przyjęcia, ale w końcu dowiadujemy się o jego pochodzeniu: chłopiec o skromnych korzeniach, który desperacko pragnie odzyskać miłość bogatej kobiety, Daisy, i traci wszystko w ostatniej próbie zdobycia jej.
Skąd więc Gatsby wziął pieniądze? Czy on naprawdę kocha Daisy? I co w ogóle jest w nim takiego „wspaniałego”? Ten przewodnik wyjaśnia historię Gatsby’ego od szmaty do bogactwa, co robi w powieści, jego najsłynniejsze wersy i wspólne tematy esejów. Czytaj dalej, aby uzyskać dogłębny przewodnik po wszystkich rzeczach związanych z Jayem Gatsbym.
- Mapa drogowa artykułu
- Quick Note on Our Citations
- Opis fizyczny Jaya Gatsby’ego
- Jay Gatsby’s Background
- Co Jay Gatsby robi w powieści
- Jay Gatsby Quotes
- Analiza postaci Jaya Gatsby’ego
- Co sprawia, że Gatsby jest tak wspaniały?
- Dlaczego Gatsby ma obsesję na punkcie powtarzania przeszłości?
- Jak książka byłaby inna, gdyby Gatsby „zdobył dziewczynę?”
- Jak Jay Gatsby reprezentuje Amerykański Sen? Should we be hopeful or cynicical about the status of the American Dream by the end of the novel?
- Czy Gatsby jest bohaterem tragicznym?
- Pytania końcowe
- Czy Gatsby naprawdę kocha Daisy? Czy Daisy naprawdę kocha Gatsby’ego?
- Co się dzieje z przyjaźnią Nicka i Gatsby’ego? Czy Nick wierzy Gatsby’emu? Dlaczego Gatsby zaczyna podziwiać Nicka?
- Co jest z teorią „Jay Gatsby jest czarny”? Czy jest jakaś szansa, że to prawda?
- Czy Gatsby jest oparty na prawdziwej osobie? Czy to jest prawdziwa historia? Czy istnieje dom Wielkiego Gatsby’ego, który mogę odwiedzić?
- What’s Next?
Mapa drogowa artykułu
- Gatsby jako postać
- Opis fizyczny
- Tło Gatsby’ego
- Działania w powieści
- Analiza postaci
- Cytaty nt. and by Gatsby
- Common discussion topics and essay ideas
- FAQ wyjaśniające mylące punkty dotyczące Gatsby’ego
Quick Note on Our Citations
Our citation format in this guide is (chapter.akapit). Używamy tego systemu, ponieważ istnieje wiele wydań Gatsby’ego, więc używanie numerów stron byłoby skuteczne tylko w przypadku uczniów posiadających nasz egzemplarz książki. Aby znaleźć cytat, który przytaczamy za pomocą rozdziału i paragrafu w książce, możesz albo rzucić na niego okiem (paragraf 1-50: początek rozdziału; 50-100: środek rozdziału; 100-koniec: koniec rozdziału), albo użyć funkcji wyszukiwania, jeśli używasz wersji online lub e-czytnika tekstu.
Opis fizyczny Jaya Gatsby’ego
Siedzieliśmy przy stoliku z mężczyzną mniej więcej w moim wieku (3,60)
Uśmiechnął się wyrozumiale – znacznie więcej niż wyrozumiale. Był to jeden z tych rzadkich uśmiechów o jakości wiecznej pewności, który można spotkać cztery lub pięć razy w życiu. Spojrzał – lub wydawało się, że spojrzał – na cały zewnętrzny świat przez chwilę, a potem skupił się na tobie z nieodpartym uprzedzeniem na twoją korzyść. Rozumiało cię tak dalece, jak ty chciałeś być rozumiany, wierzyło w ciebie tak, jak ty chciałbyś wierzyć w siebie i zapewniało cię, że ma dokładnie takie wrażenie o tobie, jakie ty, w swoim najlepszym wydaniu, miałeś nadzieję przekazać. Dokładnie w tym momencie zniknął – a ja patrzyłem na eleganckiego młodego grubaska, rok lub dwa po trzydziestce, którego wyszukana formalność wypowiedzi nie była po prostu absurdalna. (3.76)
Jego opalona skóra była atrakcyjnie napięta na twarzy, a jego krótkie włosy wyglądały tak, jakby były przycinane codziennie. (3.93)
Pierwsze pojawienie się Gatsby’ego jest nieco zaskakujące i antyklimatyczne – jest on przedstawiony jako jeszcze jeden imprezowicz w wieku Nicka, zanim okaże się, że w rzeczywistości jest słynnym Gatsbym. To powiedziawszy, opis Nicka uśmiechu Gatsby’ego – „rzadki” i „pełen wiecznych zapewnień”, który „rozumiał cię tak, jak chciałeś być rozumiany” – wyróżnia Gatsby’ego jako kogoś wyjątkowego i uwodzicielskiego.
Gatsby ma opaloną skórę i krótkie włosy, ale poza tym większość charakterystyki Gatsby’ego pochodzi z jego dialogów i działań – Nick nie skupia się na jego wyglądzie fizycznym tak, jak robi to z innymi postaciami (zwłaszcza Tomem i Myrtle).
Możliwe, że Gatsby ma więcej „pustej tablicy” wygląd pozwala czytelnikowi łatwiej rzutować jego charakterystykę zmieniającą się na niego (z tajemniczego gospodarza partii do wojskowego szaleńczo zakochanego w Daisy do ambitnego chłopca James Gatz), podczas gdy postacie takie jak Tom Buchanan i Myrtle są bardziej sztywno scharakteryzowane.
Jay Gatsby’s Background
Gatsby urodził się „James Gatz,” syn biednych rolników, w Północnej Dakocie. Był jednak głęboko ambitny i zdeterminowany, by odnieść sukces. Zmienił nazwisko na „Jay Gatsby” i nauczył się manier bogatych na jachcie Dan Cody, bogaty człowiek, który uratował od niszczycielskiej burzy i skończyło się być zatrudniony przez. Jednak, chociaż Cody zamierzał zostawić swój majątek Gatsby’emu, został on zabrany przez byłą żonę Cody’ego, Ellę Kaye, pozostawiając Jaya z wiedzą i manierami klasy wyższej, ale bez pieniędzy, aby je poprzeć.
Gatsby skończył zaciągając się do wojska podczas I wojny światowej. Poznał Daisy w Louisville, zanim został wysłany do Europy. W jego mundurze nie było sposobu, aby ktokolwiek wiedział, że nie jest zamożny, a Daisy założyła, że jest z powodu jego manier. Podtrzymywał to kłamstwo, aby podtrzymać ich romans, a kiedy wyjechał, obiecała na niego czekać.
Gatsby walczył na wojnie, zdobył medal od Montenegro za męstwo i został oficerem. Po zakończeniu wojny krótko uczęszczał na Uniwersytet Oksfordzki w ramach programu dla oficerów, ale wyjechał po pięciu miesiącach. Do czasu Gatsby wrócił do Ameryki, dowiedział się, że Daisy wyszła za mąż i stał się zdeterminowany, aby ją odzyskać.
Przez Meyer Wolfshiem, Gatsby dostał się do szemranych interesów (czytaj: bootlegging, hazard), aby się wzbogacić. To zadziałało, a Gatsby zgromadził ogromną sumę pieniędzy w ciągu zaledwie 3 lat. Przeniósł się do West Egg, kupił ekstrawagancką rezydencję i Rolls Royce’a, zaczął wydawać wystawne przyjęcia i budować reputację, a wszystko to w nadziei na ponowne spotkanie z Daisy.
Na szczęście, aspirujący sprzedawca obligacji Nick Carraway wprowadza się do domu obok, tak jak zaczyna się powieść. Nick jest drugim kuzynem Daisy, a dzięki temu połączeniu jest w stanie ponownie połączyć się z Daisy w trakcie powieści.
Aby zobaczyć, jak życie Gatsby’ego pasuje do biografii innych bohaterów powieści, sprawdź naszą oś czasu.
Co Jay Gatsby robi w powieści
Ale Nick przelotnie dostrzega Gatsby’ego sięgającego po zielone światło Daisy pod koniec Rozdziału 1, nie poznajemy Gatsby’ego aż do Rozdziału 3. Gatsby został rzucając wystawne przyjęcia, a on zaprasza Nick Carraway do jednego. Spotykają się, a Gatsby bierze sympatię do Nicka, zapraszając go na jego hydroplanie następnego dnia. On również mówi do Jordana Bakera na osobności, i ujawnia swoją przeszłość z Daisy Buchanan.
W rozdziale 4, spędza więcej czasu z Nickiem, opowiadając mu o swojej służbie w I wojnie światowej, jak również wymyśloną historię o swojej przeszłości jako jedyny żyjący członek bogatej rodziny. Później, ma Jordan wyjaśnić Gatsby i Daisy pochodzenie w celu uzyskania Nick pomóc para reunited.
Przez Jordan i Nick, Gatsby jest więc w stanie spotkać się z Daisy ponownie i zaczyna romans z nią w rozdziale 5.
Przez cały ten Gatsby nadal robić interesy z Meyer Wolfsheim i uruchomić swój własny bootlegging „biznes”, głównie w oparciu o tajemnicze rozmowy telefoniczne jest zawsze biorąc. Plotki zaczynają krążyć na temat tego, skąd ma pieniądze. Tom Buchanan, w szczególności, jest natychmiast podejrzliwy wobec Gatsby’ego, kiedy spotykają się w rozdziale 6, a jeszcze bardziej po tym, jak on i Daisy uczestniczą w jednym z przyjęć Gatsby’ego. Daisy wydaje się szczególnie nieszczęśliwy i Gatsby frets.
Na początku rozdziału 7, przestaje rzucać partii, zwalnia swój obecny personel, i zatrudnia ludzi Wolfshiem zamiast, mówiąc Nick potrzebuje dyskretnych ludzi – to sprawia, że romans łatwiejsze, ale także wskazówki na Gatsby’ego przestępczych doings. W kulminacyjnym Manhattan konfrontacji z Tomem i Daisy później w rozdziale 7, Gatsby próbuje dostać Daisy przyznać, że nigdy nie kochał Toma, i zostawić go, ale ona nie. Później w tym samym rozdziale, on i Daisy opuścić razem do jazdy z powrotem do West Egg w charakterystycznym żółtym samochodzie Gatsby’ego. Jednak Daisy jest jazda i uderza i zabija Myrtle Wilson, który wybiegł na drogę, ponieważ myślała, że samochód był Toma. Gatsby postanawia wziąć winę za incydent i nadal wierzy, że Daisy opuści Tom dla niego.
Podczas Rozdział 8, Gatsby zwierza się Nickowi o swojej przeszłości, prawdziwej historii tym razem. Na koniec rozdziału 8, Gatsby zostaje zastrzelony przez George’a Wilsona, który wierzy, że Gatsby zabił Myrtle i był tym, który spał z nią. Tymczasem Daisy i Tom opuścili miasto, aby uniknąć reperkusji śmierci Myrtle.
W rozdziale 9, pogrzeb Gatsby’ego jest słabo uczęszczane, mimo wysiłków Nicka zaprosić ludzi. Ojciec Gatsby’ego pojawia się, dzieląc się szczegółami na temat wczesnych ambicji młodego Jaya i jego skupienia. Nick opuszcza Nowy Jork wkrótce potem, rozczarowany życiem na wschodnim wybrzeżu. Tak więc rzeczywista śmierć Gatsby’ego spowodowała metaforyczną śmierć Nicka, który opuszcza Nowy Jork na zawsze.
Chociaż prawdziwa śmierć jest oczywiście o wiele gorsza.
Jay Gatsby Quotes
Catchphrase: „old sport”
Gatsby przyjmuje to powiedzonko, które było używane wśród zamożnych ludzi w Anglii i Ameryce w tym czasie, aby pomóc zbudować swój wizerunek jako człowieka ze starych pieniędzy, co jest związane z jego częstym naleganiem, że jest „człowiekiem z Oxfordu”. Zauważ, że zarówno Jordan Baker, jak i Tom Buchanan są natychmiast sceptyczni zarówno wobec „starego sportu” Gatsby’ego, jak i jego twierdzenia, że jest człowiekiem z Oksfordu, wskazując, że pomimo wysiłków Gatsby’ego, niewiarygodnie trudno jest uchodzić za „starego bogacza”, kiedy się nim nie jest.
Sięgnął do kieszeni i kawałek metalu, zawieszony na wstążce, wpadł do mojej dłoni.
„To ten z Czarnogóry.”
Ku mojemu zdumieniu, rzecz miała autentyczny wygląd.
Orderi di Danilo, biegła okrągła legenda, Czarnogóra, Nicolas Rex.
„Obróć to.”
Majora Jaya Gatsby’ego, przeczytałem, Za waleczność niezwykłą. (4.34-39)
W tym momencie, Nick zaczyna wierzyć i docenić Gatsby, a nie tylko zobaczyć go jako nadęty oszustwa. Medal, dla Nicka, jest twardym dowodem na to, że Gatsby w rzeczywistości miał udaną karierę oficera podczas wojny, a zatem, że niektóre z innych twierdzeń Gatsby’ego mogą być prawdziwe.
Dla czytelnika, medal służy jako wątpliwy dowód, że Gatsby naprawdę jest „niezwykłym” człowiekiem – czy to nie dziwne, że Gatsby musi przedstawić fizyczny dowód, aby Nick kupił jego historię? (Wyobraź sobie, jak dziwnie byłoby nosić przy sobie fizyczny żeton, aby pokazać go nieznajomym, aby udowodnić swoje największe osiągnięcie.)
Przejechał widocznie przez dwa stany i wchodził na trzeci. Po zakłopotaniu i nieuzasadnionej radości ogarnęło go zdumienie z powodu jej obecności. Tak długo nosił w sobie ten pomysł, marzył o nim do samego końca, czekał z zaciśniętymi zębami, że tak powiem, na niewyobrażalny poziom intensywności. Teraz, w reakcji, spływał jak nakręcony zegar. (5.114)
W rozdziale 5, marzenie Gatsby’ego, na które pracował od lat, aby spotkać się i zaimponować Daisy swoim bajecznym bogactwem, w końcu zaczyna się spełniać. I tak, po raz pierwszy, widzimy prawdziwe emocje Gatsby’ego, a nie jego starannie skonstruowany persona. Nick uważa te emocje za niemal tak piękne i przemieniające, jak uśmiech Gatsby’ego, choć ma też poczucie, że ta miłość może szybko zboczyć z torów: Gatsby spóźnia się „jak nakręcony zegar”. W tym sensie moment ten delikatnie zapowiada eskalację napięć, które prowadzą do tragicznej kulminacji powieści.
„Nie wymagałbym od niej zbyt wiele” – odważyłem się. „Nie można powtórzyć przeszłości.”
„Nie można powtórzyć przeszłości?” zawołał z niedowierzaniem. „Oczywiście, że można!”
Rozejrzał się dziko wokół siebie, jakby przeszłość czaiła się tu w cieniu jego domu, tuż poza zasięgiem jego ręki.
„Zamierzam naprawić wszystko tak, jak było przedtem” – powiedział, kiwając z determinacją głową. „Ona to zobaczy.” (6.128-131)
To jest prawdopodobnie pojedyncza najbardziej znana linia Gatsby’ego. Jego upór, że może powtórzyć przeszłość i odtworzyć wszystko tak, jak było w Louisville podsumowuje jego intensywną determinację, aby odzyskać Daisy za wszelką cenę. Pokazuje również jego naiwność i optymizm, a nawet złudzenia, co do tego, co jest możliwe w jego życiu – postawy, które są coraz bardziej sprzeczne z cynicznym portretem świata malowanym przez Nicka Carrawaya.
„Twoja żona cię nie kocha”, powiedział Gatsby. „Ona nigdy cię nie kochała. Ona kocha mnie.” (7.238)
To jest moment, w którym Gatsby wykłada swoje karty na stół, że tak powiem – ryzykuje wszystko, aby spróbować wygrać z Daisy. Jego upór, że Daisy nigdy nie kochała Toma, ujawnia również, jak Gatsby odmawia uznania, że Daisy mogła się zmienić lub pokochać kogoś innego, odkąd byli razem w Louisville.
Ta deklaracja, wraz z jego wcześniejszym uporem, że może „powtórzyć przeszłość”, tworzy obraz nadmiernie optymistycznej, naiwnej osoby, pomimo jego doświadczeń na wojnie i jako przemytnika. Zwłaszcza, że Daisy nie może poprzeć tego stwierdzenia, mówiąc, że kochała zarówno Toma, jak i Gatsby’ego, a Tom szybko przejmuje władzę nad sytuacją, praktycznie nakazując Gatsby’emu i Daisy jechać razem do domu, pewne siebie upieranie się Gatsby’ego, że Daisy zawsze kochała tylko jego, wydaje się rozpaczliwe, a nawet urojone.
Gatsby wierzył w zielone światło, orgastyczną przyszłość, która z roku na rok ustępuje przed nami. Wtedy nam się to wymykało, ale to nie ma znaczenia – jutro będziemy biec szybciej, wyciągać ręce dalej. . . . I pewnego pięknego poranka—-
Tak więc płyniemy dalej, łodzie pod prąd, niesione bez końca w przeszłość. (9.153-154)
Jeden z najsłynniejszych wierszy końcowych we współczesnej literaturze, ten cytat jest ostateczną analizą Nicka na temat Gatsby’ego – kogoś, kto wierzył w „zielone światło, orgastyczną przyszłość”, której tak naprawdę nigdy nie mógł osiągnąć. Nasz ostatni obraz Gatsby’ego to człowiek, który wierzył w świat (i przyszłość) lepszy niż ten, w którym się znalazł – ale więcej o interpretacjach zakończenia, zarówno optymistycznych, jak i pesymistycznych, możecie przeczytać w naszym przewodniku po zakończeniu książki.
Analiza postaci Jaya Gatsby’ego
Jeśli czytasz Wielkiego Gatsby’ego, prawdopodobnie będziesz musiał napisać przynajmniej jedno wypracowanie, które analizuje Gatsby’ego jako postać lub łączy go z większym tematem, takim jak pieniądze, miłość lub amerykański sen.
Aby zrobić to dobrze, powinieneś uważnie przeczytać kluczowe sceny Gatsby’ego (ponowne spotkanie z Daisy w rozdziale 5, konfrontacja w hotelu w rozdziale 7, jego decyzja o wzięciu winy na siebie w rozdziale 8) wraz z jego tłem, ujawnionym w rozdziałach 6, 8 i 9. Poprzez zrozumienie zarówno przeszłości Gatsby’ego, jak i jego teraźniejszości w powieści, możesz pisać o nim pewnie, pomimo jego wielowarstwowej osobowości.
Pomocne może być porównanie Gatsby’ego do innych postaci, ponieważ może to ułatwić zrozumienie jego postawy i motywacji. Cyniczna natura Nicka sprawia, że naiwność i optymizm Gatsby’ego stają się łatwo widoczne, na przykład.
Powinieneś również rozważyć, w jaki sposób interakcje Gatsby’ego ze słynnymi symbolami książki (zwłaszcza z zielonym światłem) ujawniają aspekty jego charakteru.
Pamiętaj, że istnieje wiele ważnych sposobów interpretacji Gatsby’ego, ponieważ jest on bardzo złożoną, tajemniczą postacią. Jeśli tylko poprzesz swoje argumenty dowodami z książki, możesz połączyć Gatsby’ego z różnymi tematami i ideami. Zbadamy to w akcji poniżej z kilkoma popularnymi tematami esejów o Gatsbym.
Gatsby jest szczególnie powiązany z Amerykańskim Marzeniem!
Co sprawia, że Gatsby jest tak wspaniały?
Myślę, że najlepszym sposobem na zmierzenie się z tym pytaniem jest zadanie pytania „dlaczego Gatsby jest nazywany wielkim” lub „kto uważa, że Gatsby jest wielki?”. W ten sposób nie ugrzęźniesz w nieoryginalnym argumencie typu „cóż, ma dużo pieniędzy i urządza niesamowite przyjęcia, a to jest całkiem niesamowite, więc… chyba jest całkiem świetny?”
Pamiętaj, że narratorem książki jest Nick Carraway, a wszystkie nasze wrażenia na temat postaci pochodzą z jego punktu widzenia. Więc prawdziwe pytanie brzmi: „Dlaczego Nick Carraway uważa, że Gatsby jest wielki?”. Lub innymi słowy, co jest w Gatsbym, że przechwytuje cyniczny Nick Carraway wyobraźnię?
A odpowiedź na to pochodzi z perspektywy Gatsby’ego i nadziei, a nie jego pieniądze lub ekstrawagancji, które są w rzeczywistości wszystko, co Nick twierdzi, że gardzi. Nick podziwia Gatsby’ego ze względu na jego optymizm, sposób, w jaki kształtuje własne życie, i upór, z jakim wierzy w swoje marzenia, mimo okrutnych realiów Ameryki lat dwudziestych. Tak więc wielkość Gatsby’ego wynika z jego światopoglądu – nawet jeśli dla wielu czytelników niezłomna wiara Gatsby’ego w miłość Daisy i jego własne, niemal boskie zdolności wydają się urojone.
Dlaczego Gatsby ma obsesję na punkcie powtarzania przeszłości?
Gatsby nie tyle ma obsesję na punkcie powtarzania przeszłości, co jej odzyskania. Chce zarówno powrócić do tego pięknego, doskonałego momentu, kiedy poślubił wszystkie swoje nadzieje i marzenia z Daisy w Louisville, jak również uczynić ten miniony moment swoją teraźniejszością (i przyszłością!). Oznacza to również uzyskanie tego, czego nie mógł uzyskać za pierwszym razem, zdobywając Daisy over.
Więc obsesja Gatsby’ego na punkcie przeszłości dotyczy kontroli – nad własnym życiem, nad Daisy – tak samo jak miłości. To poszukiwanie kontroli może być większym symptomem tego, że Gatsby urodził się w ubogiej rodzinie z klasy robotniczej w Ameryce, bez większej kontroli nad kierunkiem własnego życia. Nawet po tym, jak udało mu się zgromadzić wielkie bogactwo, Gatsby wciąż szuka kontroli nad swoim życiem w inny sposób. Być może fiksuje się na odzyskaniu tego momentu z przeszłości, ponieważ zdobywając Daisy, może w końcu osiągnąć każde z marzeń, które wyobrażał sobie jako młody człowiek.
Jak książka byłaby inna, gdyby Gatsby „zdobył dziewczynę?”
Wielki Gatsby byłby prawdopodobnie o wiele mniej pamiętny, przede wszystkim! Smutne zakończenia mają tendencję do wbijania się w pamięć bardziej uporczywie niż szczęśliwe. Co więcej, powieść straciłaby swoją moc jako refleksja nad amerykańskim marzeniem – gdyby Gatsby skończył z Daisy, książka byłaby prostą historią sukcesu amerykańskiego marzenia od szmaty do bogactwa. Aby być krytycznym wobec American Dream, Gatsby musi stracić wszystko, co zyskał.
Powieść straciłaby również swoją moc jako oskarżenie klasy w Ameryce, ponieważ jeśli Daisy i Gatsby skończył razem, to sugeruje ściany schodzą między starych i nowych pieniędzy, coś, co nigdy nie dzieje się w książce. Zamiast tego, powieść przedstawia klasę jako sztywną i niemożliwą do pokonania barierę w 1920s America.
Szczęśliwe zakończenie również wydaje się nagradzać zarówno złe zachowanie Gatsby’ego (w tym zbrodni, nieuczciwości i oszustwa), jak i Daisy (oszukiwanie, zabijając Myrtle). To zmieniłoby ton zakończenia, ponieważ tragiczna śmierć Gatsby’ego wydaje się przewyższać wszelkie jego zbrodnie w oczach Nicka. Ponadto, Gatsby prawdopodobnie nie stałby się amerykańskim klasykiem podczas ultrakonserwatywnych lat pięćdziesiątych, gdyby jego zakończenie wydawało się popierać zachowania takie jak oszukiwanie, przestępstwa i morderstwa.
W skrócie, chociaż przy pierwszym czytaniu powieści masz nadzieję, że Gatsby’emu uda się zdobyć Daisy, powieść byłaby znacznie mniej potężna ze stereotypowo szczęśliwym zakończeniem.
Jak Jay Gatsby reprezentuje Amerykański Sen? Should we be hopeful or cynicical about the status of the American Dream by the end of the novel?
There is a bit of a progression in how the reader regards the American Dream in the course of the novel, which moves in roughly three stages and corresponds to what we know about Jay Gatsby.
First, the novel expresses a cautious belief in the American Dream. Przyjęcia Gatsby’ego są wystawne, Nick przejeżdża przez most Queensboro z optymizmem i przekonaniem, że w Nowym Jorku wszystko może się zdarzyć (4.55-7), i widzimy pewne małe, ale znaczące przełamanie konwencji klasowych: Myrtle trzymająca dwór w mieszkaniu z Tomem Buchananem (Rozdział 2), „modni” Afroamerykanie jadący przez most z białym kierowcą (4.56), stare pieniądze i nowe pieniądze mieszające się na przyjęciu u Gatsby’ego (Rozdział 3).
Jednakże ten optymizm szybko ustępuje sceptycyzmowi. Gdy dowiadujemy się więcej o pochodzeniu Gatsby’ego i prawdopodobnych powiązaniach kryminalnych w środkowych i późnych rozdziałach (4-8), w połączeniu z tym, jak załamany wydaje się George w rozdziale 7 po dowiedzeniu się o romansie żony, wydaje się, że huczne obietnice Amerykańskiego Snu, które widzieliśmy we wcześniejszej połowie książki okazują się puste, w najlepszym razie.
Ten sceptycyzm ustępuje miejsca pesymizmowi pod koniec powieści. Z Gatsby martwy, wraz z George i Myrtle, i tylko bogaci żyją, powieść przeszła do ładunku, emocjonalna krytyka American Dream. W końcu, jak można wierzyć w Amerykański Sen w świecie, w którym bogacze kończą martwi, a tym, którzy urodzili się z pieniędzmi (dosłownie) uchodzi na sucho morderstwo?
Więc pod koniec powieści czytelnik powinien być dość pesymistycznie nastawiony do stanu Amerykańskiego Marzenia, chociaż jest trochę nadziei, którą można znaleźć w sposobie, w jaki Nick zastanawia się nad perspektywą Gatsby’ego i rozszerza nadzieję Gatsby’ego na wszystkich w Ameryce.
Czy Gatsby jest bohaterem tragicznym?
Jak odpowiesz na tę podpowiedź, będzie zależało od definicji, której użyjesz w odniesieniu do bohatera tragicznego. Najprostsza definicja jest dość oczywista: bohater tragiczny to bohater tragedii. (A mówiąc precyzyjnie, tragedia to sztuka dramatyczna, lub bardziej współcześnie, każde dzieło literackie, które z godnością i powagą traktuje smutne wydarzenia spowodowane lub obserwowane przez wielkiego bohatera). Jeśli uznamy „Wielkiego Gatsby’ego” za tragedię, to z pewnością uczyni to Gatsby’ego bohaterem tragicznym, ponieważ jest on bohaterem książki!
Ale w (wpływowej) i bardziej szczegółowej definicji Arystotelesa, bohater tragiczny jest ułomną jednostką, która popełnia, bez złych intencji, jakieś zło, które prowadzi do jej nieszczęścia, po którym zazwyczaj następuje uświadomienie sobie prawdziwej natury wydarzeń, które doprowadziły do jej losu. Bohater tragiczny ma również odwrócony los, często przechodzi z wysokiego miejsca (pod względem społecznym, finansowym i statusu) do miejsca zrujnowanego. On również ma „tragiczną skazę”, słabość charakteru, który prowadzi do jego demise.
Używając Arystotelesa definicji bohatera tragicznego, Gatsby może nie pasuje. Nie ma poczucia, że popełnia on jakieś wielkie zło (w przeciwieństwie do, powiedzmy, klasycznego przykładu Edypa Rexa, który zabija własnego ojca i żeni się z matką) – raczej jego upadek jest być może wynikiem kilku mniejszych krzywd: popełnia zbrodnie i pokłada zbyt wielką wiarę w Daisy, która kończy jako zabójca. W tym sensie Gatsby jest bardziej żartobliwym riffem na temat idei bohatera tragicznego, kogoś, kto jest skazany na zagładę z powodu dążenia zbyt wysoko i zbytniego zaufania.
Zwłaszcza, że ogromna część Wielkiego Gatsby’ego jest krytyką Amerykańskiego Marzenia, a konkretnie niesprawiedliwego amerykańskiego społeczeństwa, w którym wszyscy bohaterowie muszą żyć, idea tragicznego bohatera – pojedynczej osoby przynoszącej swój własny los – nie do końca pasuje do ram powieści. Zamiast tego, Nick wydaje się oskarżać społeczeństwo otaczające Gatsby’ego o tragedię, a nie samego Gatsby’ego.
Pytania końcowe
Czy Gatsby naprawdę kocha Daisy? Czy Daisy naprawdę kocha Gatsby’ego?
Na powierzchni w Gatsbym widzimy mężczyznę, który robi wszystko, aby zdobyć kobietę, którą kocha (Daisy). On nawet wydaje się skłonny poświęcić wszystko, aby ją chronić, biorąc winę za śmierć Myrtle. Jednak kończy się śmiercią za jego udział w romansie, podczas gdy Daisy ucieka z miasta, aby uniknąć konsekwencji. To może sprawić, że wygląda na to, że Gatsby kocha Daisy naprawdę, podczas gdy Daisy nie kocha go w ogóle. Jednak prawda jest o wiele bardziej skomplikowana.
Gatsby twierdzi, że kocha Daisy, ale rzadko bierze pod uwagę jej własne uczucia, a nawet fakt, że pięć lat minęło od ich pierwszego romansu, a ona się zmieniła. W rzeczywistości jest tak zdeterminowany, aby powtórzyć przeszłość, że nie jest w stanie dostrzec, że Daisy nie jest mu oddana w sposób, w jaki myśli, że jest. Co więcej, Gatsby wydaje się kochać Daisy bardziej za to, co sobą reprezentuje – pieniądze, status, urodę – niż jako prawdziwą, ułomną istotę ludzką.
Jeśli chodzi o Daisy, to jest całkiem jasne, że kochała Gatsby’ego aż do ślubu z Tomem (patrz scena w wannie opowiedziana przez Jordan w rozdziale 4), ale czy nadal go kocha, czy jest po prostu chętna, aby uciec od swojego małżeństwa, jest trudniejsze do określenia (możesz przeczytać więcej na temat Daisy tutaj).
W każdym razie, z pewnością istnieją silne uczucia po obu stronach. Nie sądzę, że można argumentować Daisy nigdy nie kochał Gatsby lub Gatsby nigdy nie kochał Daisy, ale ich związek jest złożony i nierówne wystarczająco, że może to budzić wątpliwości. Przeczytaj więcej o miłości i związkach w Gatsbym, aby uzyskać więcej analiz!
Co się dzieje z przyjaźnią Nicka i Gatsby’ego? Czy Nick wierzy Gatsby’emu? Dlaczego Gatsby zaczyna podziwiać Nicka?
Nick, ze swojej strony, zaczyna podejrzewać Gatsby’ego, ale w końcu naprawdę go podziwia, do tego stopnia, że mówi Gatsby’emu, że jest wart więcej niż Daisy, Tom i ich pokrewieństwo razem wzięci. Ale dlaczego Gatsby tak bardzo polega na Nicku?
Część odpowiedzi pojawia się we wstępie Nicka, kiedy to ustanawia siebie jako część uprzywilejowanej grupy (jego rodzina jest dość zamożna, a on sam ukończył Yale), ale także kogoś, kto nie jest tak niewiarygodnie bogaty jak Buchananowie – krótko mówiąc, Nick jest osobą, którą Gatsby chciałby być, ale nie w stopniu, w jakim Gatsby byłby o niego zazdrosny.
Prawdopodobnie ważniejsze, Nick ustanawia się jako stosunkowo uziemiony i dobry słuchacz, który jest typem osoby brakuje w Gatsby’ego wysokich kręgach latania (setki ludzi przychodzą do jego partii, ale Nick wydaje się być pierwszym prawdziwym przyjacielem robi). Zarówno Nick, jak i Gatsby wydają się rozpoznawać siebie nawzajem jako pokrewne duchy – ludzi zarówno „wewnątrz, jak i na zewnątrz” społeczeństwa nowojorskiego, bogatych, ale nie starych arystokracji pieniędzy. Wisienką na torcie jest fakt, że Nick jest spokrewniony z Daisy, a więc jest łącznikiem z nią, który Gatsby może wykorzystać. Tak więc Gatsby zaczyna zwierzać się Nickowi, aby zbliżyć się do Daisy, ale kontynuuje to, ponieważ znajduje Nicka jako prawdziwego przyjaciela – znowu, coś, czego mu bardzo brakuje, jak sugeruje jego słaba frekwencja na pogrzebie.
Co jest z teorią „Jay Gatsby jest czarny”? Czy jest jakaś szansa, że to prawda?
Ostatnio, niektórzy badacze argumentowali, że inną możliwą warstwą Wielkiego Gatsby’ego jest to, że Gatsby jest w rzeczywistości częściowo czarny, ale podaje się za białego. To sprawiłoby, że rasistowskie wypowiedzi Toma byłyby o wiele bardziej naładowane i ironiczne, gdyby prawdą było, że jego żona zdradza go z czarnym mężczyzną. Wyjaśniałoby to również pragnienie Gatsby’ego, aby całkowicie zerwać więzi z przeszłością i wymyślić siebie na nowo z tłem starych pieniędzy. Jednak wielu badaczy Fitzgeralda wskazuje, że rozmowy Fitzgeralda z redaktorem na temat książki są dobrze udokumentowane, a oni nigdy nie mieli żadnych dyskusji na temat rasy Gatsby’ego.
Więc w zasadzie ta teoria jest intrygująca i można za nią argumentować w oparciu o tekst, ale jeśli weźmiesz bardziej historyczne/biograficzne podejście, to jest mniej prawdopodobne, że jest prawdziwa. Możesz przeczytać więcej o tym tutaj i zdecydować dla siebie, jeśli wierzysz to!
Istnieją również podobne teorie, które twierdzą, że Gatsby jest Żydem. Możesz przeczytać jedną z takich teorii dogłębnie tutaj.
Czy Gatsby jest oparty na prawdziwej osobie? Czy to jest prawdziwa historia? Czy istnieje dom Wielkiego Gatsby’ego, który mogę odwiedzić?
Wielki Gatsby nie jest oparty na prawdziwej historii i nie było konkretnej osoby w życiu F. Scotta Fitzgeralda, która zainspirowała postać Jaya Gatsby’ego.
Jednakże F. Scott Fitzgerald mieszkał krótko na Long Island (która jest inspiracją dla East Egg i West Egg) i spędzał czas z nowojorskimi celebrytami. Wszystko to działo się w latach 20-tych, kiedy bootlegging i zorganizowana przestępczość były w rozkwicie. Więc z pewnością mógł się inspirować prawdziwymi, nowobogackimi celebrytami. (Jeśli jesteście ciekawi, dom, w którym mieszkał Fitzgerald nadal stoi na Long Island, ale nie jest to miejsce turystyczne, jak, powiedzmy, dom Marka Twaina.)
Wreszcie, i być może najsilniej, sam Fitzgerald przeszedł przez podobne do Gatsby’ego złamane serce. Zanim poślubił Zeldę Sayre, był zakochany w bogatej kobiecie o imieniu Ginevra King. Ciemnowłosa piękność, Ginevra wyszła za mąż za bogatego mężczyznę, pozostawiając F. Scotta Fitzgeralda w tyle i ze złamanym sercem. Te wszystkie doświadczenia mogły się połączyć, aby stworzyć postać Jaya Gatsby’ego (jak również Daisy Buchanan), ale Jay nie jest oparty na jednej osobie. Możesz również przeczytać więcej o życiu F. Scotta Fitzgeralda i historii powstania powieści.
What’s Next?
Still confused about how the last few chapters play out? Nadrób zaległości dzięki naszym streszczeniom rozdziałów 7, 8 i 9.
Dowiedz się więcej o związku Daisy i Gatsby’ego oraz o tym, jak wypada on na tle innych w powieści w naszej analizie miłości, pożądania i związków w Gatsbym.
Ciągle zastanawiasz się nad spuścizną Gatsby’ego? Czy jest on człowiekiem, którego należy podziwiać, czy też przestrogą dla kogoś, kto pokłada zbyt wiele nadziei w dawnej miłości? Przeczytaj o różnych sposobach interpretacji zakończenia powieści.
Chcesz poprawić swój wynik egzaminu SAT o 160 punktów lub swój wynik egzaminu ACT o 4 punkty? Napisaliśmy przewodnik dla każdego testu o 5 najlepszych strategiach, których musisz użyć, aby mieć szansę na poprawę wyniku. Pobierz go za darmo teraz:
Masz przyjaciół, którzy również potrzebują pomocy w przygotowaniu do testu? Podziel się tym artykułem!
Halle Edwards ukończyła Uniwersytet Stanforda z wyróżnieniem. W szkole średniej, uzyskała 99 percentylowe wyniki ACT, jak również 99 percentylowe wyniki testów przedmiotowych SAT. Brała również udział w dziewięciu zajęciach AP, uzyskując doskonały wynik 5 z siedmiu testów AP. Jako absolwentka dużej publicznej szkoły średniej, która poradziła sobie z procesem rekrutacji do college’u w dużej mierze na własną rękę, z pasją pomaga uczniom szkół średnich z różnych środowisk zdobyć wiedzę, której potrzebują, aby odnieść sukces w procesie rekrutacji do college’u.
.