Sir William Blackstone (1723-1780), wielki angielski jurysta, w swoich Commentaries of the Laws of England (1753) uważał, że niewolnictwo jest „sprzeczne z rozumem i zasadami prawa naturalnego”, a zatem nie ma miejsca w prawie angielskim
Wcześniej zauważyłem, że czyste i właściwe niewolnictwo nie istnieje, a nawet nie może istnieć w Anglii: Takie, mam na myśli, w którym absolutna i nieograniczona władza jest dana panu nad życiem i majątkiem niewolnika. I rzeczywiście, jest to sprzeczne z rozumem i zasadami prawa naturalnego, aby taki stan istniał gdziekolwiek. Trzy źródła prawa do niewolnictwa przypisane przez Justyniana są zbudowane na fałszywych fundamentach… Na tych zasadach prawo angielskie brzydzi się niewolnictwem i nie zniesie jego istnienia w tym kraju; tak że gdy próbowano je wprowadzić, ustawą 1 Edw. VI. c. 3, który stanowił, że wszyscy bezczynni włóczędzy powinni być uczynieni niewolnikami i karmieni chlebem i wodą, lub małym napojem i nieświeżym mięsem; powinni nosić żelazny pierścień na szyi, rękach lub nogach; i powinni być zmuszani, przez bicie, zakuwanie w łańcuchy lub w inny sposób, do wykonywania powierzonej im pracy, nawet jeśli nie jest ona tak haniebna; duch narodu nie mógł znieść takiego stanu, nawet u najbardziej opuszczonych łotrów; i dlatego statut ten został uchylony w dwa lata później. A teraz jest ustanowione, że niewolnik lub murzyn, w momencie gdy wyląduje w Anglii, staje się wolnym człowiekiem; to znaczy, że prawo będzie go chronić w korzystaniu z jego osoby i jego własności.
Wśród historyków toczy się dyskusja, czy Blackstone osłabił swoje potępienie niewolnictwa w późniejszych wydaniach swoich Komentarzy, czy też nie, ponieważ opinie polaryzowały się w Anglii w czasie sprawy Somerseta (1772). Niemniej jednak, w wydaniu, które mamy w sieci, Blackstone przedstawia dwutorowy zestaw argumentów przeciwko niewolnictwu: po pierwsze, że tradycyjne argumenty na jego rzecz są błędne (prawo do schwytania na wojnie, sprzedawanie się w niewolę); a po drugie, że historycznie nie było dla niego miejsca w angielskim prawie i że w rzeczywistości „Prawo Anglii działa na ogólnych i rozległych zasadach: daje wolność, właściwie rozumianą, to znaczy ochronę, Żydowi, Turkowi lub poganinowi, jak również tym, którzy wyznają prawdziwą religię Chrystusa.” Koniec wywodu.