- Prawidłowa instalacja i ewakuacja systemu klimatyzacji rozpoczyna się od wysokiej jakości instalacji i dobrych praktyk w zakresie orurowania.
- Skróty podczas instalacji zestawów przewodów miedzianych skutkują stratą czasu podczas ewakuacji, potencjalnymi wyciekami czynnika chłodniczego, słabym powrotem oleju, zanieczyszczeniem systemu i nadmiernym czasem wymaganym do ewakuacji.
- Oczyszczanie
- Test ciśnieniowy z suchym gazem
- Sprawdź swoją pompę próżniową (Puste testowanie off)
- Uwagi dotyczące gazu balastowego (jeżeli jest w wyposażeniu)
- Odpowietrzanie
- 1. test stojący
- Drugi test stojący
- Rozróżnianie między wilgocią a nieszczelnością układu
- Próżnia wykańczająca
- Myślenie końcowe
Prawidłowa instalacja i ewakuacja systemu klimatyzacji rozpoczyna się od wysokiej jakości instalacji i dobrych praktyk w zakresie orurowania.
Zdobądź zestaw!
Skróty podczas instalacji zestawów przewodów miedzianych skutkują stratą czasu podczas ewakuacji, potencjalnymi wyciekami czynnika chłodniczego, słabym powrotem oleju, zanieczyszczeniem systemu i nadmiernym czasem wymaganym do ewakuacji.
Właściwa ewakuacja po pierwszej instalacji lub po serwisie, w którym system został otwarty na atmosferę, jest krytyczna dla prawidłowego działania systemu klimatyzacji. Ewakuacja jest dwuetapowym procesem odgazowania i odwodnienia. Odgazowanie usuwa substancje niezawierające kondensatu, które powodują wzrost ciśnienia głowicy i wzrost kosztów operacyjnych. Tam, gdzie często występują wysokie temperatury, substancje niebędące kondensatami w połączeniu z wilgocią spowodują również uszkodzenie oleju, spadek wydajności oraz zwiększone zużycie sprężarki i jej potencjalną awarię. Straty związane z niewłaściwą ewakuacją mogą być bardzo wysokie.
Wilgoć jest drugim problemem. Wilgoć hamuje olej POE w systemach HFC (jak R410a), powodując przedwczesne uszkodzenie oleju. Ponieważ POE rozpada się na swoje podstawowe składniki, może zatkać urządzenie pomiarowe i zanieczyścić zestawy przewodów. Może to doprowadzić do konieczności całkowitej wymiany systemu. Wilgotny czynnik chłodniczy i oleje mineralne tworzą kwasy, które spowodują awarię systemu z powodu pokrycia miedzią i uszkodzenia uzwojenia sprężarki.
Próżniomierz jest używany do określenia poziomu atmosfery (odgazowanie i odwodnienie) w układzie.
Szybka i głęboka ewakuacja klimatyzatora lub układu chłodniczego sprowadza się po prostu do prawidłowych praktyk obejmujących właściwą instalację i montaż, utrzymywanie wilgoci na zewnątrz podczas produkcji i oczywiście odpowiednie narzędzia, węże i mierniki do pomiaru poziomu odgazowania i odwodnienia. Kiedy wilgoć (ciecz) dostaje się do systemu lub skrapla się, jedynym sposobem na jej usunięcie jest para. Jeśli chodzi o ewakuację systemu, tylko małe ilości wilgoci są praktyczne do usunięcia w ten sposób. „Usuwanie dużych ilości wody za pomocą pompy próżniowej jest niepraktyczne, ponieważ wrząca woda wytwarza duże ilości pary wodnej. Jeden funt wody (około 1 pinta) wytwarza około 867ft3 pary wodnej w temperaturze 70ºF.” (1) Dlatego słowami Davida Boyda z Appion, „Keep it clean dry and tight”.
- Rurki muszą być utrzymywane w czystości i suchości przez cały czas trwania instalacji, brud wilgoć i inne zanieczyszczenia mogą zagrozić działaniu systemu i znacznie wydłużyć czas wymagany do ewakuacji.
- Rdzenie zaworów powinny być usuwane za pomocą narzędzia do rdzeni o znamionach próżniowych, aby umożliwić przedmuchanie systemu azotem i aby umożliwić odcięcie systemu, gdy jest to kiedykolwiek możliwe podczas instalacji rurek.
- Giętarki do rur powinny być stosowane w celu zminimalizowania liczby łączników i zmniejszenia ograniczeń wewnętrznych. Złącza wymagają cięcia rur, czyszczenia, usuwania zadziorów, montażu, lutowania twardego, przedmuchiwania azotem i testowania szczelności. Najlepszą rzeczą do zrobienia jest wyeliminowanie złączek wszystkich razem. Dobry zestaw giętarek zwróci się w krótkim czasie.
- Rurociągi cięte powinny być rozwiercane lub gratowane. Ograniczenia wewnętrzne mogą powodować erozję rurociągów, zmniejszenie prędkości zasysanych gazów i słaby powrót oleju. Nawet kilka złączy, które nie są prawidłowo zamontowane, może pogorszyć jakość instalacji.
- Podczas instalacji i lutowania rur należy przepłukiwać je azotem, aby uniknąć wprowadzenia zanieczyszczeń i wilgoci do rur, a także aby uniknąć tworzenia się tlenków miedzi podczas lutowania. Należy użyć skalibrowanego przepływomierza, aby uniknąć zużycia nadmiaru azotu. Przepłukanie systemu azotem podczas instalacji znacznie skróci czas ewakuacji.
- Zainstalować filtr osuszacz w celu usunięcia śladów wilgoci po ewakuacji. Niewielkie ilości wilgoci mogą być uwięzione pod olejem sprężarkowym lub w przypadku POE, związane z samym olejem. Osuszacz wyposażony we wskaźnik wilgotności, zainstalowany tuż przed urządzeniem pomiarowym, skutecznie usunie wilgoć śladową i pomoże szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wilgocią. Zamontowanie osuszacza wewnątrz w pobliżu parownika lepiej chroni dozownik, zapewnia wizualne potwierdzenie obecności 100% cieczy i zapobiega przedwczesnemu rdzewieniu osuszacza.
Oczyszczanie
Po zainstalowaniu przewodów i różnych elementów konieczne jest upewnienie się, że istnieje przepływ przez cały układ poprzez oczyszczenie suchym gazem, takim jak suchy azot, od linii cieczowej do strony ssawnej układu. Przedmuchiwanie nie tylko usunie małe krople wody (jeśli są obecne), ale również odbierze część wilgoci z systemu.
Test ciśnieniowy z suchym gazem
Test ciśnieniowy na stojąco jest używany do sprawdzenia nieszczelności przy użyciu suchego gazu, takiego jak suchy azot. Nigdy nie mamy nadziei na znalezienie nieszczelności podczas przebywania w próżni. (Chociaż to się zdarza.) Kiedy powietrze przecieka w, wilgoć przychodzi razem na przejażdżkę, która może zająć godziny, aby usunąć, jeśli ilość jest nadmierna. Test ciśnieniowy z kompensacją temperatury, taki jak ten dostępny w serii rozdzielaczy cyfrowych Testo, sprawi, że proces ten będzie szybki i efektywny. Jeśli jednak używasz rozdzielacza cyfrowego, takiego jak Fieldpiece SMAN, nieszczelności będą również widoczne, po prostu ze względu na wysoką rozdzielczość czujników ciśnienia. W przypadku instalacji w typowym systemie mieszkalnym, test można wykonać i zweryfikować w ciągu około 15 minut. Wykonanie tego testu spowoduje zebranie dodatkowej wilgoci, która nie będzie musiała być usuwana podczas procesu ewakuacji. Podczas uwalniania gazu pod wysokim ciśnieniem nie należy redukować ciśnienia aż do ciśnienia atmosferycznego. Zmniejszyć ciśnienie do około 1 psig. tak, aby powietrze nie mogło dostać się z powrotem do systemu.
Sprawdź swoją pompę próżniową (Puste testowanie off)
Podłącz mikrometr bezpośrednio do pompy próżniowej przez połączenie 1/4″ i sprawdź, czy pompa jest w stanie osiągnąć poziom próżni 100 mikronów lub mniej. Dobrej jakości pompa z łatwością osiągnie poziom lub poniżej 50 mikronów. Zaślepki pompy są notorycznie narażone na przeciekanie, więc nie należy polegać na nich przy odizolowywaniu pompy próżniowej. Do izolowania pompy i węży należy używać narzędzi rdzeniowych, co minimalizuje szanse na przenikanie gazu przez węże. Należy pamiętać, że nawet węże o najlepszych parametrach próżniowych mogą przeciekać i dlatego izolacja jest koniecznością. Jeśli Twoja pompa nie może osiągnąć 100 mikronów lub mniej, wymień olej na wysokiej jakości olej o niskim ciśnieniu pary, taki jak Appion Tezom. Wielokrotna wymiana oleju jest wymagana w celu usunięcia znacznej ilości wilgoci z mokrej pompy. W porównaniu z awarią systemu, olej jest tani i należy go często wymieniać. Jeśli pompa nadal nie osiągnie głębokiego podciśnienia, może to być czas na wymianę lub serwis.
Uwagi dotyczące gazu balastowego (jeżeli jest w wyposażeniu)
Woda może być usunięta z systemu tylko w postaci pary. Jeśli atmosfera usuwana z układu chłodniczego jest obciążona wilgocią, wilgoć ta wchodzi do pompy w postaci pary i znajduje się w stanie równowagi z powietrzem w układzie. Ten stan równowagi jest tym, co rozumie się pod pojęciem balastu. (coś, co daje stabilność)
Balast, gdy jest otwarty wprowadza wolne powietrze do pompy podczas suwu tłoczenia, aby utrzymać tę wilgoć w równowadze. Jeśli balast gazowy jest zamknięty, ciśnienie wytworzone w suwie tłoczenia spowoduje kondensację pary wodnej i upuszczenie wilgoci do oleju. Otwarcie balastu podczas początkowego rozładowywania mokrego układu pomoże zapobiec kondensacji w pompie. (zachować go otwarty, aż jesteś na 15,000-10,000 mikronów,)
Wilgoć jest co zabija olej pompy próżniowej. Gdy olej jest mokry, ciśnienie pary wzrasta do punktu, w którym głęboka próżnia nie może być utworzona. (mokry olej jest biały olej) Jeśli olej jest mokry, to jest tańsze i szybsze, aby zmienić olej następnie niech balast gazu pracy go. Wilgoć ta uszkodzi również pompę, jeśli pozostanie w niej, więc zawsze wymieniaj olej, jeśli pracujesz na mokrym systemie. Powodem, dla którego polecam zawsze wymieniać olej jest to, że trudno jest zobaczyć, jak mętny jest przez małe, nieoświetlone wziernik.
Otwarty balast gazowy zapobiega osiągnięciu przez pompę jej ostatecznych poziomów próżni i powinien być zamknięty po osiągnięciu 15,000-10,000 mikronów. Balast gazowy jest używany tylko w okresie obróbki zgrubnej i potrzebny tylko wtedy, gdy w systemie jest wilgoć.
Jedną z najważniejszych rzeczy, jakie można zrobić, jest zawsze omiatanie azotem lub odmulanie układu przed wykonaniem ewakuacji. Oznacza to, że należy przepchnąć azot przez system, z jednej strony do następnej BEZ znacznego podniesienia ciśnienia w systemie. Będzie to wypchnąć opary wilgoci z out upuszczając je do systemu w postaci ciekłej.
Jeśli oczyścić podczas montażu, i omiatać system z azotem przed ewakuacji, prawdopodobnie nie trzeba będzie używać balastu gazowego w ogóle. Balast gazowy jest skuteczny tylko w usuwaniu małych ilości wilgoci, więc bardzo mokry system będzie wymagał częstych wymian oleju, jeśli chcesz szybko wykonać swoją pracę.
Odpowietrzanie
A/C & Układy chłodnicze są zaprojektowane do pracy z przepływającym przez nie tylko olejem i czynnikiem chłodniczym. Kiedy typowy system jest instalowany i/lub serwisowany, do systemu dostaje się powietrze i wilgoć. Tlen, azot i wilgoć (wszystkie składają się na nasze powietrze lub atmosferę) są szkodliwe dla działania systemu. Usunięcie powietrza i innych czynników niekondensujących nazywane jest odgazowaniem, a usunięcie wilgoci odwodnieniem. Usunięcie obu tych czynników jest zwykle określane jako ewakuacja.
Zakładając, że rdzenie zaworów są usunięte, należy podłączyć węże o dużej średnicy do tylnej części narzędzi rdzeniowych (nie używać portów bocznych narzędzi rdzeniowych do ewakuacji) zarówno po wysokiej, jak i niskiej stronie systemu, tak aby obie strony mogły być ściągnięte jednocześnie. Chociaż na początku użycie węży o dużej średnicy może wydawać się sprzeczne z intuicją, wartość ta szybko staje się widoczna po rozpoczęciu ewakuacji. Węże 1/2″ zmniejszą czas potrzebny na ewakuację 16-krotnie w stosunku do typowych węży 1/4″ używanych przez większość przemysłu. Większe węże zmniejszają tarcie, a tym samym zwiększają prędkość przewodzenia. Szybkość przewodzenia węża 1/4″ jest tak mała, że nigdy nie powinien on być używany do ewakuacji. Jeśli można, należy unikać stosowania węży 1/4″ do opróżniania, ponieważ są one zbyt czasochłonne i kosztowne, aby były skuteczne. Węże należy podłączyć bezpośrednio do pompy próżniowej za pomocą mosiężnego trójnika rozgałęziającego lub za pomocą rozdzielacza o znamionowej wartości podciśnienia. Nie należy używać rozdzielaczy, które nie są wyposażone w uszczelki typu o-ring, ponieważ szczeliwo często utrzymuje się pod ciśnieniem, ale przecieka w próżni. Należy ograniczyć liczbę połączeń do minimum, a liczbę punktów dostępu do maksimum. Innymi słowy, należy podłączyć się do jak największej liczby miejsc w systemie, ale wyeliminować niepotrzebne węże lub złączki. Jeżeli dostępne są tylko dwa punkty dostępu, należy podłączyć się bezpośrednio do pompy próżniowej, eliminując potrzebę stosowania rozdzielacza.
Zainstaluj wysokiej jakości miernik podciśnienia z przewodem miedzianym lub złączem mosiężnym bezpośrednio do rdzenia zainstalowanego na przewodzie ssącym. Pozwoli to na całkowite odizolowanie urządzenia do ewakuacji (węży i złączek) od systemu podczas „prób ciśnieniowych na stojąco”, podczas których mierzona będzie jakość podciśnienia.
Zacznij od świeżego i suchego oleju do pompy próżniowej. Olej do pomp próżniowych jest niezwykle higroskopijny (pochłaniający wilgoć), więc rozpoczęcie od świeżego sprawi, że wszystko pójdzie dużo szybciej. Jeśli pompa jest wyposażona w balast gazowy, należy otworzyć balast aż do osiągnięcia poziomu 10 000 mikronów. W wąskich granicach, celem balastu próżniowego jest zapobieganie skraplaniu się pary wodnej w pompie podczas suwu tłoczenia. Ogólnie rzecz biorąc, lepiej i szybciej jest wymienić olej, niż czekać, aż balast gazowy usunie nadmiar wilgoci z oleju podczas pracy pompy. Wilgoć niszczy olej w pompie próżniowej, zwiększając ciśnienie pary tak bardzo, że nie można wytworzyć wysokiego poziomu podciśnienia. Pompa nie może wytworzyć wyższego podciśnienia niż ciśnienie pary uszczelniacza. W razie wątpliwości wymień go!
1. test stojący
Wyciągnij podciśnienie do osiągnięcia poziomu 1000 mikronów (w przypadku użycia węży o dużej średnicy i narzędzi rdzeniowych, ewakuacja zestawu przewodów i wężownicy parownika zajmie mniej niż 15 minut dla typowego systemu mieszkalnego o masie do 5 ton). Odizoluj podciśnienie za pomocą narzędzi rdzeniowych, pozwalając pompie kontynuować pracę i zarejestruj wskaźnik nieszczelności (po około 5-minutowym okresie stabilizacji) wskazany przez miernik podciśnienia, jeśli jest w niego wyposażona. Szybkość przecieku wynika po prostu ze spadku podciśnienia w jednostce czasu, zwykle wyświetlanej w mikronach na sekundę. Wzrost ciśnienia po krótkim okresie stabilizacji wskazuje, że w systemie nadal jest wilgoć lub występuje mała nieszczelność systemu.
Drugi test stojący
Otworzyć narzędzia rdzeniowe i pozwolić, aby system kontynuował proces opróżniania, aż poziom podciśnienia osiągnie 500 mikronów lub mniej. Następnie powtórz „test na stojąco”, aby określić, czy po ustabilizowaniu się podciśnienia nastąpił spadek wskaźnika nieszczelności. Jeżeli nie ma nieszczelności, drugi stopień nieszczelności w systemie powinien być znacznie mniejszy niż pierwszy, co wskazuje na postęp w odwadnianiu.
Rozróżnianie między wilgocią a nieszczelnością układu
Jeśli wskaźnik nieszczelności nie zmniejszył się, mogą mieć miejsce dwie rzeczy:
1) Układ jest nadal zanieczyszczony wilgocią. (Prawdopodobnie uwięziona pod olejem sprężarki.)
2) Układ ma małą nieszczelność, która nie została wykryta podczas początkowej próby wysokiego ciśnienia. (Niektóre nieszczelności są bardziej widoczne w warunkach podciśnienia niż ciśnienia)
Wysokiej jakości manometr próżniowy o wysokiej rozdzielczości, taki jak te, które można znaleźć na tej stronie Pomiar próżni, może wskazać nieszczelność znacznie szybciej niż manometr ze względu na czułość przyrządu. Chociaż mikrometr jest całkiem sprawny, testowanie pod kątem nieszczelności w próżni nie jest dopuszczalną praktyką w porównaniu z testem ciśnieniowym, ponieważ podczas procesu opróżniania do układu wciągana jest wilgoć. W przypadku stwierdzenia nieszczelności w warunkach podciśnienia należy przerwać podciśnienie za pomocą suchego azotu i spróbować znaleźć ją pod ciśnieniem. NIE WOLNO otwierać systemu do atmosfery w warunkach podciśnienia! Czyniąc to, podważasz cały swój czas i wysiłek włożony do tego momentu.
Jeśli w układzie występuje nieszczelność, wskaźnik podciśnienia będzie nadal wzrastał, aż do osiągnięcia ciśnienia atmosferycznego. Jeżeli jednak system jest szczelny, ale nadal zawiera wilgoć, wzrost będzie się wyrównywał, gdy ciśnienie pary wyrówna się w systemie, zazwyczaj pomiędzy 20 000 a 25 000 mikronów pomiędzy 72º a 80º F. W tym momencie odczyt próżni stanie się stabilny. (Uwaga: system, który nadal wyrównuje się na poziomie 3500-4500 mikronów może zamieniać wilgoć w lód. W takim przypadku może zaistnieć konieczność podniesienia temperatury układu za pomocą zewnętrznego źródła ciepła, aby usunąć wilgoć z układu).
Jeżeli układ wskazuje na wilgoć, wielokrotna ewakuacja za pomocą przemiatania azotem znacznie zmniejszy ilość wilgoci w układzie. Aby wykonać tę procedurę, należy zmniejszyć ciśnienie w systemie do wartości pomiędzy 1000 a 2500 mikronów. Odizolować pompę próżniową za pomocą narzędzi rdzeniowych i odłączyć wąż próżniowy od dolnej części układu. Przerwać podciśnienie w systemie za pomocą azotu wprowadzonego do portu bocznego narzędzia rdzeniowego. Przerwać podciśnienie za pomocą azotu do wartości odpowiadającej ciśnieniu atmosferycznemu (760 000 mikronów), a następnie przepłukać układ azotem pod ciśnieniem 1-3 psig. od strony wysokiego do niskiego ciśnienia, pozwalając mu ujść przez otwarty port narzędzia rdzeniowego. Nie należy zwiększać ciśnienia w systemie, ponieważ nie spowoduje to usunięcia wilgoci. Nie ma potrzeby zwiększania ciśnienia w systemie, chyba że przeprowadzasz kontrolę szczelności. Zwiększenie ciśnienia w systemie spowoduje, że woda zostanie usunięta z azotu, podobnie jak w przypadku sprężonego powietrza w sprężarce. Azot nie absorbuje wody, ale porywa ją i pomaga jej przemieszczać się poza system, pozwalając ciekłej wodzie ogrzać się, odparować i zwiększyć ciśnienie pary wodnej bez wprowadzania dodatkowej wilgoci do systemu. Jeśli system się wysusza, można zauważyć, że głębsze poziomy próżni są szybko osiągane, co wskazuje na postęp w pracy odwadniania. Jeśli jest to pożądane lub wymagane powtarzaj ten proces aż do usunięcia wilgoci. Zazwyczaj nie jest wymagane więcej niż potrójne opróżnienie i przeczesanie. Jeśli podczas tego procesu nie zostanie osiągnięty wyraźny postęp, należy powtórzyć przedmuchiwanie azotem, aby usunąć wilgoć w stanie ciekłym, która może istnieć. Jeśli wskazana jest nieszczelność, należy ją naprawić przed zakończeniem ewakuacji.
Po drugim teście zrzutu sprawdzić stan oleju pompy próżniowej. Olej, który jest mleczny, zawiera wilgoć i nie pozwoli na uzyskanie próżni końcowej z powodu wzrostu ciśnienia pary i utraty szczelności spowodowanej wilgocią w oleju. Jeśli olej jest mokry, wymień go na czysty, suchy olej. W razie wątpliwości wymień go!
Próżnia wykańczająca
Po drugiej próbie stojącej, pozwól pompie próżniowej pracować do momentu, gdy system osiągnie najlepiej poziom poniżej 200 mikronów. (Przy dobrej pompie 50-100 mikronów jest łatwo osiągalne.) Odizolować urządzenie próżniowe od narzędzi rdzeniowych i pozwolić, aby system stał przez 15 do 30 minut. Jeśli poziom mikronów nie wzrośnie powyżej 500 mikronów, opróżnianie jest zakończone. Jeśli ciśnienie wzrośnie powyżej 500, należy ponownie otworzyć narzędzia rdzeniowe i pozwolić na kontynuowanie ewakuacji. Doświadczenie i lub wysokiej rozdzielczości mikrometr pozwoli na skrócenie czasu oceny.
Po zakończeniu opróżniania, jeśli pracujesz nad nową instalacją, odizoluj pompę i otwórz (pęknij) przewód ssawny wpuszczając do systemu niewielką ilość czynnika chłodniczego, doprowadzając system powoli do dodatniego ciśnienia. (Uwaga: Gdy manometr wskazuje „wysokie ciśnienie”, jest to ciśnienie powyżej 20 000 mikronów, ale nadal jest to ciśnienie ujemne). Ponieważ manometr może pracować z ciśnieniem do 500 psig, nie trzeba się obawiać uszkodzenia mikrometru przez zbyt wysokie ciśnienie. Po całkowitym otwarciu przewodu ssawnego, otworzyć zawór serwisowy cieczy, ponownie zainstalować rdzenie zaworu i zdjąć manometr oraz narzędzia rdzeniowe. (Uwaga: Czynnik chłodniczy może sprawić, że czujnik podciśnienia będzie się zachowywał tak, jakby znajdował się pod próżnią lub nieregularnie po usunięciu, dopóki opary czynnika chłodniczego nie znajdą się poza czujnikiem. Czujnik jest skalibrowany dla powietrza i atmosfera czynnika chłodniczego będzie miała wpływ na odczyty). Po zainstalowaniu rdzeni i usunięciu narzędzi do rdzeni, przepłucz węże kolektora i zainstaluj manometry, aby zakończyć uruchamianie systemu.
W przypadku serwisowania i istniejącej instalacji należy przerwać próżnię za pomocą wymaganego czynnika chłodniczego systemu przed usunięciem narzędzi rdzeniowych, a następnie kontynuować procedurę uruchomienia zgodnie z wymaganiami producenta.
Myślenie końcowe
Polecamy Accutool BluVac z kilku powodów. Ma on kilka zalet w stosunku do wszystkich innych mierników próżni. Problemy z zanieczyszczeniem olejem, kalibracją w terenie i przepływem pracy zostały rozwiązane. Z rozdzielczością 0,1 mikrona można łatwo sprawdzić, czy pompa próżniowa zyskuje na wartości, czy olej w pompie próżniowej wymaga wymiany, a kiedy manometr jest odizolowany, można zaobserwować zanik podciśnienia i ostateczne ciśnienie w układzie. Ze względu na rozdzielczość BluVac, zalecamy używanie narzędzi i węży do pomiaru podciśnienia. Wszystkie węże przeciekają, a przy rozdzielczości .1 mikrona będzie to bardzo widoczne.
Aby prawidłowo wykonać ewakuację rozważ również zestaw RapidEvac firmy TruTech Tools. Użycie go w sposób pokazany na rysunku pozwala na skrócenie czasu ewakuacji o współczynnik 16 w stosunku do węży 1/4″. Oszczędność pracy przy użyciu tego zestawu jest bardzo znaczna i zmniejszy zapotrzebowanie na siłę roboczą oraz skróci czas przestoju urządzeń serwisowych.
Szukasz idealnego urządzenia próżniowego? Nie szukaj dalej, my ją mamy. ZESTAW PODCIŚNIENIOWY