This Character In 'The Godfather' Is Based On Sinatra’s Troublesome Mafia Connection

Frank Sinatra jest jednym z największych piosenkarzy wszech czasów, ale w jego życiu miał miejsce mroczny epizod, który mógł być inspiracją dla postaci w „Ojcu chrzestnym”.

W letni wieczór 1972 roku Mario Puzo, uznany autor bestsellera Ojciec chrzestny, uczestniczył w wytwornej kolacji po tym, jak został zaproszony przez jednego ze swoich przyjaciół-milionerów. Nie wiedział, że to przyjęcie zamieni się w jeden z najbardziej żenujących momentów w jego życiu, kiedy jego przyjaciel próbował przedstawić mu jedynego w swoim rodzaju Franka Sinatrę.

Według artykułu, który Puzo napisał dla The New York Magazine, w momencie, kiedy Sinatra został przedstawiony Puzo, jego oblicze natychmiast się zmieniło. Podczas naprawdę niezręcznej sytuacji, słynny piosenkarz wyraził swoją natychmiastową pogardę wobec autora, na co ten odpowiedział tylko: „Słuchaj, to nie był mój pomysł.” Sinatra zrozumiał jednak coś zupełnie innego. I to jest właśnie sedno całej, nazwijmy to, beefu. Okazuje się, że Sinatra był tak wściekły na Puzo w związku z podobieństwem jednej z jego postaci do niego samego, że próbował pozwać autora do sądu. Frank Sinatra jest prawdopodobnie jednym z najbardziej znanych muzyków wszech czasów dzięki swojemu osobliwemu, mocnemu i romantycznemu głosowi, eleganckiemu stylowi i pociągającej osobowości. Ale za jego historią sukcesu zdaje się kryć mroczny podtekst, który jest swego rodzaju otwartą tajemnicą. Chodzi o jego powiązania z mafią. Choć przez całe życie starał się uciszać te plotki (jak sam je nazywał), jednym z najmocniejszych dowodów przeciwko niemu była być może jego reakcja na „Ojca chrzestnego” i postać Johnny’ego Fontane, chrześniaka Vito Corleone i gwiazdy muzyki pop. Wróćmy najpierw do historii.

Sinatra zyskał popularność w latach czterdziestych, ale jego zainteresowanie muzyką pojawiło się w bardzo młodym wieku. Jego rodzice byli właścicielami baru w New Jersey, gdzie co jakiś czas pozwalano mu zaśpiewać piosenkę. Po porzuceniu szkoły zaczął pracować dorywczo, m.in. występując w barach w New Jersey i Nowym Jorku. W 1935 roku Sinatra dołączył do zespołu The 3 Flashes, ale prawdziwy przebój przyszedł w 1938 roku, kiedy zaczął występować na żywo w programie radiowym w Nowym Jorku. Dzięki temu nagrał swoje pierwsze piosenki i zaczął nawiązywać kontakty.

Choć nie ma konkretnych informacji na temat tego, jak zaczęły się te rzekome powiązania z mafią, niektórzy wyśledzili je z powrotem do jego złotych lat w latach czterdziestych poprzez jego powiązania i przyjaźnie z niektórymi dobrze znanymi mafiosami w tym czasie. Jednym z jego pierwszych związków z przestępczością zorganizowaną mógł być mafijny boss Willie Moretti, który podobno pomógł mu wyplątać się z bardzo niekorzystnego kontraktu z Tommym Dorseyem, jednym z pierwszych kolegów Sinatry z zespołu. Jest mnóstwo takich historii, w których Sinatra był związany z wielkimi osobistościami mafii, aby pomóc mu wydostać się z trudnej sytuacji lub zrobić większe postępy w karierze (podobnie jak Johnny Fontane w Ojcu Chrzestnym). Co więcej, historie te trafiały do gazet przez dziesięciolecia. Ale być może najważniejszą z nich była naprawdę bliska przyjaźń, jaka łączyła go z Samem Giancaną, szefem Chicago Outfit.

Jedną z historii, które często się słyszy jest ta, że Sinatra miał nawet związek z Kennedysami, aby umożliwić Giancanie spieniężenie pewnych przysług w administracji. Kennedysi nagle zerwali wszelkie kontakty z Sinatrą, rzekomo po tym, jak dowiedzieli się o jego związkach z przestępczością zorganizowaną za pośrednictwem szefa FBI J. Edgara Hoovera. To oczywiście wydaje się nieco dziwne, ponieważ historie o przyjaźni Sinatry z niektórymi z tych postaci krążyły od lat, a nie zapominajmy, że Kennedy’owie znani byli z tego, że jego rodzina wywodziła się z biznesu przemytniczego.

What we now know is the FBI had opened a file on Sinatra since the forties, one that would collect more than 2,000 pieces of evidence that investigate Sinatra and these famous connections. Pomimo wysiłku i nadzoru, który znosił przez dziesięciolecia, a który trwał aż do jego śmierci w 1998 roku, Sinatra nigdy nie został oskarżony ani osądzony, biorąc pod uwagę, że większość z tych powiązań była bardziej na poziomie społecznym niż działalności przestępczej, co niekoniecznie oznacza, że były to tylko plotki.

Teraz, jeśli spojrzymy na postać Puzo, podobieństwo jest niesamowite. Można w pewnym sensie zrozumieć, dlaczego Sinatra próbowałby pozwać autora bestsellerów. Johnny Fontane był skromnym młodym człowiekiem z wielkim talentem, który chciał zarabiać na życie swoją muzyką. Dążąc do sukcesu w show-biznesie, producent podstępem zmusza go do podpisania kontraktu, na mocy którego będzie musiał ciężko pracować, nie otrzymując zbyt wiele pieniędzy. Szczęście Fontane’a zmienia się, gdy staje się jednym z najbardziej ukochanych chrześniaków Vito Corleone.

Podobnie jak Fontane, tajemnicza rezygnacja Sinatry z kilku niekorzystnych kontraktów była dobrze znana. Podobnie jak niektóre powiązania z różnymi gangsterami. Poza tym udało mu się również zrobić karierę aktorską (dość mierną, jeśli o mnie chodzi) i stał się bardzo wpływową osobistością w Hollywood. Chociaż Puzo nigdy nie przyznał się do wpływu Sinatry na swojego bohatera, podobieństwo jest oczywiste. Nawet Francis Ford Coppola (reżyser adaptacji filmowej) wspomniał kiedyś, że „oczywiście Johnny Fontane był inspirowany postacią Franka Sinatry.”

Zarówno życie, jak i kariera Franka Sinatry miały kilka mrocznych momentów. Pomijając jego powiązania z mafią, nie był człowiekiem szczególnie kierującym się zasadami etyki. Co ciekawe, był on naprawdę utalentowanym człowiekiem z imponującym zakresem głosu, który prawdopodobnie osiągnąłby legendarny status bez niczyjej pomocy. Ale, hej, tak to jest z tymi ludźmi, mają mroczną przeszłość, która kończy się dodaniem do narracji ikony muzyki.

Zapisz się do naszego newslettera: