Treatment Options for Autoimmune Disease

By Dr. Sanchari Sinha Dutta, Ph.D.Reviewed by Emily Henderson, B.Sc.

Choroba autoimmunologiczna występuje, gdy układ odpornościowy błędnie atakuje i zabija własne komórki organizmu. Dzięki postępom w badaniach translacyjnych możliwe jest obecnie leczenie osób z zaburzeniami autoimmunologicznymi za pomocą ukierunkowanych i spersonalizowanych leków.

Image Credit: Kateryna Kon/.com

Co to jest choroba autoimmunologiczna?

Układ odpornościowy ma za zadanie chronić organizm przed szkodliwymi substancjami, takimi jak bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty, toksyny środowiskowe, komórki rakowe itp. Zaburzenia autoimmunologiczne występują, gdy układ odpornościowy nie rozróżnia substancji własnych od obcych, co prowadzi do zniszczenia komórek organizmu.

Ale dokładna etiologia zaburzeń autoimmunologicznych nie jest znana, pewne czynniki mogą zwiększyć ryzyko rozwoju choroby. Na przykład, niektórzy ludzie są genetycznie predysponowani do rozwoju zaburzeń autoimmunologicznych.

Jednakże czynniki środowiskowe działają w synergii z czynnikami genetycznymi w celu zwiększenia ryzyka. Ponadto, powszechnie uważa się, że początek zaburzeń autoimmunologicznych może być wywołany przez wywołane przez patogen lub lek zmiany w normalnym funkcjonowaniu układu odpornościowego.

Jakie są możliwości leczenia zaburzeń autoimmunologicznych?

Chociaż nie ma trwałego leku na zaburzenia autoimmunologiczne, standardowe leczenie ma na celu zmniejszenie oznak i objawów choroby oraz ograniczenie procesów autoimmunologicznych.

Aby zmniejszyć intensywność uszkodzeń spowodowanych nieprawidłowym funkcjonowaniem układu odpornościowego, lekarze często przepisują leki immunosupresyjne, takie jak kortykosteroidy. Leki przeciwbólowe są również skuteczne w zmniejszaniu bólu kości, stawów lub mięśni. Zaburzenia autoimmunologiczne związane ze stanem zapalnym (reumatoidalne zapalenie stawów) mogą być leczone lekami, które celują w białka odpowiedzialne za zapalenie stawów, takie jak blokery TNF.

Jeśli zaburzenia autoimmunologiczne powodują zmniejszenie ilości ważnych składników komórkowych, takich jak hormon tarczycy, insulina lub witamina B12, lekarze mogą przepisać suplementy w celu ich uzupełnienia. W przypadku problemów związanych z poruszaniem się, przydatne mogą być terapie fizyczne.

Jednakże leki immunosupresyjne, które są obecnie uważane za złoty standard w leczeniu pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi, są w większości związane ze szkodliwymi skutkami ubocznymi, a długotrwałe stosowanie tych leków może potencjalnie zwiększyć ryzyko rozwoju śmiertelnych infekcji i nowotworów.

Aby przezwyciężyć niedoskonałości obecnych strategii leczenia, pojawiają się nowe interwencje terapeutyczne, które działają głównie poprzez hamowanie komórek patogennych zaangażowanych w reakcje autoimmunologiczne.

Blokada układu kostymulującego

Jednym z takich podejść jest leczenie autoimmunizacji pośredniczonej przez komórki T. W odporności opartej na komórkach T, komórki T są aktywowane głównie przez dwa rodzaje szlaków sygnałowych: pierwotny sygnał rozpoznawania antygenu przez receptor komórek T i wtórny sygnał kostymulacyjny przez komórki prezentujące antygen.

W przypadku braku sygnału kostymulacyjnego, komórki T są niewystarczająco aktywowane, co prowadzi do anergii. Dwa coreceptory z rodziny immunoglobulin (CD28 i CTLA-4) oraz ich ligandy (CD80 i CD86) odgrywają kluczową rolę w pośredniczeniu w kostymulacyjnej aktywacji limfocytów T. Opracowanie chimerycznego białka fuzyjnego, CTLA-4-IgG1, do leczenia osób z chorobami autoimmunologicznymi jest jednym z największych osiągnięć w dziedzinie medycyny.

To białko fuzyjne wiąże się z CD80 i CD86 z wysokim powinowactwem i uniemożliwia im wiązanie CD28, co prowadzi do zahamowania aktywacji autoreaktywnych komórek T.

Powiększanie liczby regulatorowych komórek T

Innym ważnym podejściem jest zwiększanie liczby regulatorowych komórek T. W tej terapii regulatorowymi komórkami T, poliklonalne regulatorowe komórki T są izolowane z próbek krwi przy użyciu specyficznych markerów powierzchni komórkowej. Wyizolowane komórki T są następnie ekspandowane eksperymentalnie i podawane pacjentom cierpiącym na zaburzenia autoimmunologiczne.

Głównym celem tej metody jest zwiększenie stosunku regulacyjnych komórek T do patogennych/efektorowych komórek T, tak aby można było przywrócić ogólną homeostazę układu odpornościowego.

Tolerancja indukowana antygenem

Głównym celem tej metody jest identyfikacja autoantygenów, które są celem w chorobach autoimmunologicznych, jak również podawanie tych autoantygenów pacjentom w celu zahamowania reakcji autoimmunologicznych.

Badania wykazały, że powtarzana ekspozycja na autoantygeny może zwiększyć liczbę swoistych antygenowo limfocytów T regulatorowych, które z kolei mogą zahamować trwające reakcje autoimmunologiczne. Te autoantygeny można również zmodyfikować, aby skuteczniej indukowały samotolerancję.

Manipulacja szlakiem interleukiny-2

Badania wykazały, że kompleksy przeciwciał monoklonalnych składające się z rekombinowanej interleukiny-2 (IL-2) i przeciwciała monoklonalnego anty-IL-2 mogą preferencyjnie indukować wzrost i funkcję limfocytów T regulatorowych, a tym samym mogą hamować reakcje autoimmunologiczne związane z zaburzeniami autoimmunologicznymi.

Użycie mikrobioty jelitowej

Badania wykazały, że zawartość i różnorodność mikrobioty jelitowej różni się u pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi i u osób zdrowych. Ponadto stwierdzono, że gatunki bakterii, które są obecne w dużych ilościach u pacjentów z autoagresją, są związane z indukcją odpowiedzi prozapalnych; natomiast gatunki bakterii, które są nieobecne u tych pacjentów, są związane z indukcją odpowiedzi przeciwzapalnych.

Przeniesienie mikrobiomu od pacjentów ze stwardnieniem rozsianym do myszy pozbawionych zarazków okazało się negatywnie wpływać na ich zdrowie. Naukowcy próbują modulować mikrobiotę jelitową, aby regulować reakcje immunologiczne i leczyć pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi.

Image Credit: Alpha Tauri 3D Graphics/.com

Further Reading

• All Autoimmune Disease Content
• What is Autoimmune Disease?
• Typy chorób autoimmunologicznych
• Rozwój terapii chorób autoimmunologicznych
• Hipoteza higieny i zaburzenia autoimmunologiczne

Written by

Dr. Sanchari Sinha Dutta

Dr Sanchari Sinha Dutta jest popularyzatorką nauki, która wierzy w szerzenie potęgi nauki w każdym zakątku świata. Posiada tytuł Bachelor of Science (B.Sc.) oraz Master’s of Science (M.Sc.) w dziedzinie biologii i fizjologii człowieka. Po uzyskaniu tytułu magistra, Sanchari podjęła studia doktoranckie w dziedzinie fizjologii człowieka. Jest autorką ponad 10 oryginalnych artykułów badawczych, z których wszystkie zostały opublikowane w renomowanych czasopismach międzynarodowych.

Ostatnia aktualizacja Aug 20, 2020

Cytaty

Proszę użyć jednego z następujących formatów, aby zacytować ten artykuł w swoim eseju, pracy lub raporcie:

• APA

  Dutta, Sanchari Sinha. (2020, 20 sierpnia). Opcje leczenia chorób autoimmunologicznych. News-Medical. Retrieved on March 24, 2021 from https://www.news-medical.net/health/Treatment-Options-for-Autoimmune-Disease.aspx.

• MLA

  Dutta, Sanchari Sinha. „Treatment Options for Autoimmune Disease”. News-Medical. 24 marca 2021. <https://www.news-medical.net/health/Treatment-Options-for-Autoimmune-Disease.aspx>.

• Chicago

  Dutta, Sanchari Sinha. „Treatment Options for Autoimmune Disease”. News-Medical. https://www.news-medical.net/health/Treatment-Options-for-Autoimmune-Disease.aspx. (dostęp 24 marca, 2021).

• Harvard

  Dutta, Sanchari Sinha. 2020. Opcje leczenia w chorobach autoimmunologicznych. News-Medical, przeglądane 24 marca 2021, https://www.news-medical.net/health/Treatment-Options-for-Autoimmune-Disease.aspx.

.