Getty
Wszystko zaczęło się od skrzydełek z kurczaka. Pewnego wieczoru w college’u Rob, który chciał, żebyśmy używali tylko jego imienia, wgryzł się w mięso i nagle pomyślał: „Nie spodobałoby mi się, gdyby ktoś mnie ugotował i zjadł.”
„Po prostu przestałem jeść”, wspomina Rob, który ma teraz 27 lat i mieszka w Filadelfii. „Uderzyło mnie to jak tona cegieł”. Powiedział swoim przyjaciołom o tym doświadczeniu, ale po tym jak wybuchnęli śmiechem z niego, postanowił zachować swoje rodzące się zainteresowanie wegetarianizmem dla siebie. Mimo to, doświadczenie to utkwiło mu w pamięci. Kiedy poznał swoją dziewczynę w sierpniu zeszłego roku, fakt, że była wegetarianką sprawił, że chciał się w pełni zaangażować. „Dużo żartuję, ale nauka o tym, jak ważna jest dieta roślinna i jej zrównoważony rozwój, jest dla mnie naprawdę ważna” – mówi.
W czerwcu ubiegłego roku zapytaliśmy czytelników, dlaczego zdecydowali się zrezygnować z mięsa. Otrzymaliśmy prawie 500 odpowiedzi. Przytłaczająca większość – prawie 72 procent – podała dobrostan zwierząt jako główny powód zmiany, a następnie obawy o swoje zdrowie i środowisko.
Oczywiście czytelnicy często podawali kombinację powodów, a także mieli do opowiedzenia kilka całkiem osobistych historii o tym, jak ich rodziny, a także książki – zwłaszcza klasyk z lat 70-tych Dieta dla małej planety, autorstwa Frances Moore Lappé – odegrały rolę. Koszty były również czynnikiem: „Byłam samotną, pracującą matką, chodzącą do college’u, z kiepsko płatną pracą i musiałam iść na skróty” – pisze Pam Flohr z Carmichael w Kalifornii. „Kiedy już się wyedukowałam, odkryłam wiele korzyści oprócz kosztów. Nie wyobrażam sobie powrotu do standardowej amerykańskiej diety.”
Słuchaj, jak niektórzy z naszych czytelników opowiadają o tym, dlaczego zrezygnowali z mięsa w najnowszym odcinku naszego podcastu Bite:
Oto najważniejsze powody, dla których nasi czytelnicy zdecydowali się zrezygnować z mięsa. Odpowiedzi zostały lekko zredagowane dla długości i jasności.
Animal Welfare
„Jestem w 100% weganinem od prawie 35 lat. Pochodzę z teksańskiej rodziny wojskowych/policjantów, którzy od młodości uczyli się zabijać zwierzęta. Kiedy stałem się bardziej oczytany w temacie ekologii/konserwacji, zmusiłem się do stawienia czoła rzeczywistości związanej ze zbiorem/ hodowlą zwierząt. Zdałem sobie sprawę, że mam inne wybory i nie mogę już zabijać, by jeść, ani prosić, by inni zabijali, żebym ja mógł jeść. Cieszę się, że widzę tak wielu innych, którzy dokonują wyborów, by ulepszyć świat poprzez przyjęcie życia wolnego od okrucieństwa.” -Willis Gravelle, 58 lat, San Antonio, Texas
„Dwadzieścia pięć lat temu byłem na długiej przejażdżce i utknąłem w korku obok semi przewożącego bydło. To było w Kansas w lipcu, więc bardzo gorąco. Jeden z wołów miał nub rogu złapany w listwy z boku ciężarówki. Każdy zakręt, każdy wyboj na drodze, był potrząsany przez inne bydło. Jego oczy były szeroko otwarte ze strachu i bólu, a on, przysięgam, krzyczał. Musiałem jechać obok niego przez wiele mil – nie mogłem obejść ciężarówki. Po powrocie do domu przeprowadziłem badania na temat hodowli fabrycznej i traktowania zwierząt gospodarskich i zdałem sobie sprawę, że to, co widziałem, było niewielką częścią horroru. Powiedziałem wtedy, i 25 lat później nadal się tego trzymam: Może nie jestem w stanie tego zmienić, ale nie będę tego częścią.”-Anonymous, 50 lat, Edmond, Oklahoma
„Przeszłam na wegetarianizm, gdy miałam trzynaście lat po tym, jak zobaczyłam kolację przyjaciółki dla jej węża domowego na kuchennym blacie – mysz w papierowej torebce. Widok papierowej torby przemieszczającej się po blacie kuchennym z myszką skradającą się w środku zaniepokoił mnie i zmusił do myślenia o zwierzętach, które jadłam, w sposób, w jaki wcześniej tego nie robiłam. Większość ludzi śmieje się, kiedy mówię im, że to właśnie to doprowadziło mnie do wegetarianizmu, ale myślę, że dysonans poznawczy jest ogromnym problemem, kiedy oddzielamy zwierzęta, które wybieramy kochać i które wybieramy jeść. Przeszłam na weganizm, kiedy poszłam do college’u w Nowym Jorku i dowiedziałam się więcej o szkodach zdrowotnych i środowiskowych spowodowanych spożywaniem produktów pochodzenia zwierzęcego (dzięki wielokrotnemu oglądaniu filmów dokumentalnych – Cowspiracy, Food Inc.).” -Anonymous, 26, Kalifornia
„W 1972 roku przyjaciel zapytał mnie, dlaczego jem mięso, a ja nie potrafiłem odpowiedzieć. W rzeczywistości, kiedy się nad tym zastanowiłam, naprawdę nie chciałam jeść zwierząt, więc przestałam.” -Jane Atchison-Nevel, 64, Miami, Floryda
Środowisko
„Mój partner i ja postanowiliśmy zacząć jeść jako pescatarianie po 25 latach jedzenia bez wielu innych ograniczeń. Zdecydowaliśmy się na to, ponieważ hodowla wołowiny, wieprzowiny i drobiu to jedne z najgorszych źródeł emisji dwutlenku węgla w naszych praktykach rolniczych. Dla mnie decyzja ta była podyktowana wyłącznie chęcią pomocy w walce ze zmianami klimatycznymi. Wszyscy musimy dołożyć swoją małą cegiełkę”. -Ray McAndrew, 26, Buffalo, New York
„Dorastałem na rodzinnej farmie i hodowaliśmy zwierzęta mięsne, dodatkowo polowałem i łowiłem ryby, ale kiedy poszedłem do Penn State jako pre-vet undergrad, byłem zszokowany, aby dowiedzieć się, jak bardzo różni się komercyjna produkcja od rolnictwa na małą skalę. CAFO są marnotrawne i brudne, nawet jeśli zignorujemy jałowe życie zwierząt zamkniętych 24 / 7 w przepełnionych kojcach. Ograniczyłem moje jedzenie mięsa do zrównoważonego & czyste, ale po wypadku samochodowym w 1984 roku, dwa różne antybiotyki w 30 dni wymazane mojej przyjaznej flory. Nie mogę już jeść tłuszczów mięsnych; powodują one paskudne problemy jelitowe. Więc siłą rzeczy, poza rybami raz w miesiącu, nie jem ŻADNEGO mięsa” – Terry Pride, Boston, Massachusetts
„Wpływ jedzenia mięsa na środowisko jest niezrównoważenie destrukcyjny. Jako wegetarianin od 20 lat nie naprawię Ziemi w pojedynkę, ale decyduję się nie jeść mięsa w taki sam sposób, w jaki decyduję się na recykling i jazdę oszczędnym samochodem.” -Anonymous, 41
Obawy o zdrowie
„Wyciąłem mięso z mojej diety po doznaniu poważnego ataku serca w wieku 41 lat. Przeżyłem tak zwanego „Widowmakera” i miałem 6-drożny by-pass. Rzeczywiście, mięso było pierwszą rzeczą, którą wyciąłem z mojej diety, a następnie cały nabiał, większość rafinowanego cukru i znacznie zmniejszyłem spożycie sodu. Następnie dodałem do mojej diety żywność pochodzenia roślinnego. W sumie był to jeden z najlepszych wyborów, jakich dokonałem dla mojego zdrowia.” -Dan Bennett, 48, Saco, Maine
„Schodziłem ze stwardnieniem rozsianym i cierpiałem dogłębnie. To uczyniło mnie nadwrażliwym na cierpienie innych i nie mogłem znieść czerpania jakiejkolwiek przyjemności z cierpienia zwierząt. Więc przeszłam na weganizm, a potem zostałam weganką przez 10 lat, ponieważ nie ma żadnych minusów: jedzenie jest pyszne, schudłam i stałam się zdrowsza, zmniejszyłam swój ślad węglowy, zmniejszyłam swój wkład w odporność na antybiotyki i przestałam płacić za niszczenie i zanieczyszczanie naszego naturalnego świata.” -Emily West, 48 lat, St. Paul, Minnesota
„Po raz pierwszy wyciąłem mięso z diety, pracując w szpitalu i obserwując stały strumień połamanych, poobijanych ludzi pojawiających się na ostrym dyżurze i w naszym Instytucie Serca z poważną chorobą wieńcową wywołaną przez ich uzależnienie od czerwonego mięsa i fast foodów. Przez ponad dekadę byłem wegetarianinem. Potem zacząłem czytać i badać straszne warunki, jakie muszą znosić zwierzęta na fermach fabrycznych. Oglądałem tajne nagrania wideo, na których zwierzęta żyją w kompletnym brudzie, świnie zamknięte w klatkach ciążowych, ledwo mogące poruszyć się o centymetr; cielęta oderwane od matek kilka minut po urodzeniu; kurczaki napompowane antybiotykami, pozbawione skóry bez znieczulenia i stłoczone w klatkach bateryjnych. To wystarczyło. Od 4 lat jestem etyczną weganką i nigdy nie oglądałam się za siebie.” -Susan Gordon, 67 lat, Lansdale, Pennsylvania
Nieufność wobec produkcji i praktyk Factory Farming
„Wszystkie mięsa to tajemnicze mięsa. Nie czuję, że przemysł mięsny może być zaufany w dostarczaniu produktów wolnych od hormonów i chemikaliów, które mogą mieć wpływ na konsumentów…. Nawet kurczak, który jest mięsem, z którego ludzie decydują się nie rezygnować najbardziej, wydaje się być najbardziej destrukcyjny, jeśli chodzi o chemikalia i niską jakość życia zwierząt. Po tym, jak te pomysły do mnie dotarły, każdy inny sprawdzalny fakt o tym, że mięso jest niepotrzebne i złe dla środowiska, spadł na miejsce jak domino, które trzymało mnie coraz dalej i dalej od kupowania produktów mięsnych.” -Katie
„Cała masa powodów – polityka USDA osłabiająca inspekcje mięsa, pozwalająca na coraz szybsze linie przetwórcze zagrażające zdrowiu i bezpieczeństwu pracowników; jest to drogie; jest horrendalnie szkodliwe dla planety (o czym mało kto mówi); CAFOs naprawdę bardzo śmierdzą i zanieczyszczają naszą wodę, powietrze i tworzą martwe strefy. Jestem głęboko, głęboko zaniepokojony utratą skuteczności antybiotyków z powodu przemysłu spożywczego. Zrezygnowałam z jedzenia mięsa raz w miesiącu i nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła całkowicie z niego zrezygnować.” -Kristin Erman, 62, Joplin, Missouri
„Kilka lat temu, jak moja żona i ja wracaliśmy z podróży na północ na Hwy 5 w CA, natknęliśmy się na „burzę gówna”- dosłownie mówiąc. Wiatr wzmógł się, gdy mijaliśmy masywną paszarnię (Ranczo Harrisa) wypełnioną bydłem. Ktoś na traktorze zgrabiał ziemię, a pył z odchodów został wciągnięty przez wichurę i ruch zwolnił z 70-75 do około 15 mil na godzinę. Okna, oczywiście, były zamknięte i musieliśmy wyłączyć naszą klimatyzację, gdy gnaliśmy i dusiliśmy się. To był moment, w którym oboje, jednocześnie, zdecydowaliśmy, że nie ma mowy, aby wołowina była bezpiecznym mięsem do jedzenia.” -Anonymous
Taste
„Krwawiący burger obrzydził mnie latem 1972 roku. Od tamtej pory nie tknąłem padliny.” -John Cereza, 67, Snohomish, Washington
„Jadłem kanapkę z mostkiem, gdy miałem około 10 lat i po kilku kęsach wgryzłem się w ogromną żyłę, która miała około 6 cali długości. Wciąż pamiętam dokładnie, jakie to było uczucie, gdy wgryzałem się w tę mięsistą rurkę. Nigdy później nie jadłam już mięsa.”- Chloé, 21, Austin, Texas
Różne
„To było wyzwanie. Współpracownik, 27 lat temu. Od tego czasu jestem wegetarianinem. Ludzie pytają mnie, dlaczego wciąż jestem wege. Zdrowie, etyka, środowisko, tak. Ale ja dostrzegam w tym to, czym naprawdę jest: korzystnym zaburzeniem osobowości.” -Dave Goldenberg, Ridgefield, Connecticut
„Miałem sen o tym, że ciało mojego brata zostało spalone. Ludzie stali wokół i rozmawiali o tym, jak dobrze by smakowało. Następnego dnia rzuciłem jedzenie mięsa. Byłam wegetarianką przez 21 lat, zanim przeszłam na weganizm.” -Barbara Barnes, 61, Monroe, Luizjana
„Miałam 12 lat, moja najlepsza przyjaciółka ośmieliła mnie, miłośniczkę rzadkiej wołowiny i grilla, do niejedzenia mięsa przez miesiąc i, ku wielkiemu zaskoczeniu wszystkich, utknęła. Z wiekiem wydawało mi się, że jest więcej powodów, by nie jeść mięsa (a w końcu także nabiału i jajek), niż by zacząć jeść je ponownie. Współczucie dla zwierząt, wpływ na środowisko, zła dieta i zdrowie mojej rodziny, miłość do gotowania i pieczenia z wyzwaniem. Choć w ostatnich latach coraz bardziej irytuje mnie społeczność wege, dieta ta wciąż jest ważną częścią mojego życia.” -Rae, 22
„Byłam hipiską mieszkającą na górze w Zachodniej Wirginii. Mieliśmy wodę zasilaną grawitacyjnie, mieliśmy mnóstwo drewna do spalania, mieliśmy konie do pracy na roli, ale nie mieliśmy elektryczności, dlatego nie mieliśmy lodówki i nie mieliśmy mięsa. To było prawie jak w niebie. Teraz mamy elektryczność, ale nie mamy mięsa. Nadal prawie niebo.” -Anonymous
Kari Sonde contributed reporting.
.