Tuż po godzinie 9 rano przed budynkiem federalnym im. Alfreda P. Murraha w Oklahoma City w Oklahomie eksploduje potężna bomba w ciężarówce. Wybuch zawalił północną ścianę dziewięciopiętrowego budynku, zabijając natychmiast ponad 100 osób i więżąc dziesiątki innych w gruzach. Ekipy ratunkowe przyjechały do Oklahoma City z całego kraju, a kiedy dwa tygodnie później zakończono akcję ratunkową, liczba ofiar śmiertelnych wynosiła 168 osób, w tym 19 małych dzieci, które w chwili wybuchu przebywały w świetlicy w budynku.
PRZECZYTAJ WIĘCEJ: Atak bombowy w Oklahoma City
21 kwietnia masowa obława na podejrzanych o dokonanie najgorszego ataku terrorystycznego w historii USA doprowadziła do schwytania Timothy’ego McVeigha, 27-letniego byłego żołnierza armii amerykańskiej, który pasował do opisu mężczyzny widzianego na miejscu zbrodni. Tego samego dnia Terry Nichols, współpracownik McVeigha, poddał się w Herington w stanie Kansas, gdy dowiedział się, że poszukuje go policja. Obaj mężczyźni zostali uznani za członków radykalnej prawicowej grupy survivalowej z siedzibą w Michigan, a 8 sierpnia John Fortier, który wiedział o planie McVeigha dotyczącym zbombardowania budynku federalnego, zgodził się zeznawać przeciwko McVeighowi i Nicholsowi w zamian za zmniejszenie wyroku. Dwa dni później wielka ława przysięgłych oskarżyła McVeigha i Nicholsa o morderstwo i konspirację.
Jeszcze jako nastolatek Timothy McVeigh nabrał zamiłowania do broni i zaczął doskonalić umiejętności survivalowe, które jego zdaniem byłyby niezbędne w przypadku zimnowojennego starcia ze Związkiem Radzieckim. Po ukończeniu szkoły średniej, pozbawiony kierunku, zaciągnął się do armii amerykańskiej i okazał się zdyscyplinowanym i skrupulatnym żołnierzem. To właśnie w tym czasie zaprzyjaźnił się z Terrym Nicholsem, kolegą starszym o 13 lat, który podzielał jego survivalowe zainteresowania.
PRZECZYTAJ WIĘCEJ: How Ruby Ridge and Waco Led to the Oklahoma City Bombing
Na początku 1991 roku McVeigh służył w wojnie w Zatoce Perskiej i został odznaczony kilkoma medalami za krótką misję bojową. Pomimo tych zaszczytów, został zwolniony z armii amerykańskiej pod koniec roku, jako jedna z wielu ofiar redukcji zatrudnienia w armii amerykańskiej, która nastąpiła po upadku Związku Radzieckiego. Innym skutkiem zakończenia zimnej wojny było to, że McVeigh zmienił swoją ideologię z nienawiści do zagranicznych rządów komunistycznych na podejrzliwość wobec rządu federalnego USA, zwłaszcza że jego nowy przywódca, Demokrata Bill Clinton, z powodzeniem prowadził kampanię prezydencką na platformie kontroli broni.
Strzelanina w sierpniu 1992 roku między agentami federalnymi a survivalowcem Randym Weaverem w jego domku w Idaho, w której zginęli żona i syn Weavera, a następnie 19 kwietnia 1993 roku w piekle w pobliżu Waco w Teksasie, w którym zginęło około 80 członków Oddziału Davidians, głęboko zradykalizowała McVeigha, Nicholsa i ich współpracowników. Na początku 1995 r. Nichols i McVeigh zaplanowali atak na budynek federalny w Oklahoma City, w którym mieściły się m.in. agencje federalne, Biuro Alkoholu, Tytoniu i Broni Palnej (ATF) – agencja, która w 1993 r. przeprowadziła wstępny nalot na związek Branch Davidian.
CZYTAJ WIĘCEJ: Bombardowanie Oklahoma City: What Happened After the Smoke and Dust Cleared
Dnia 2 czerwca 1997 roku McVeigh został skazany na 15 zarzutów morderstwa i spisku, a 14 sierpnia, zgodnie z jednogłośną rekomendacją ławy przysięgłych, został skazany na śmierć przez śmiertelny zastrzyk. Michael Fortier został skazany na 12 lat więzienia i 200 tys. dolarów grzywny za to, że nie ostrzegł władz o planach McVeigha dotyczących zamachu bombowego. Terry Nichols został uznany za winnego jednego zarzutu spisku i ośmiu zarzutów nieumyślnego zabójstwa i skazany na dożywocie.
W grudniu 2000 roku McVeigh poprosił sędziego federalnego o wstrzymanie wszystkich apelacji od wyroków skazujących i wyznaczenie daty egzekucji. Sędzia federalny Richard Matsch przychylił się do tej prośby. 11 czerwca 2001 r. 33-letni McVeigh zmarł w wyniku zastosowania śmiertelnego zastrzyku w amerykańskim zakładzie karnym w Terre Haute w stanie Indiana. Był pierwszym więźniem federalnym, który został skazany na śmierć od 1963 roku.
