Parel Nacre Gedefinieerd
Nacre, ook bekend als parelmoer, is een kristallijne substantie die het iriserende visuele effect creëert dat aan parels wordt toegeschreven.
Nacre is een organische substantie die door weekdieren wordt afgescheiden om hun schelpen te maken. Het kan worden gebruikt om het dier te beschermen tegen een indringer (de zogenaamde “irritant”) of een geïmplanteerde kern in de parelkweek.
Het is een sterk en veerkrachtig materiaal dat licht, reflecterend en doorschijnend is, waardoor licht zowel door het oppervlak kan dringen als ervan kan weerkaatsen, waardoor zowel de subtiele gloed op het oppervlak van de parel als het iriserende uiterlijk worden gecreëerd.
Samenstelling van de parelmoer
Sacer bestaat voornamelijk uit gekristalliseerd calciumcarbonaat (CaCo3) en conchioline. Conchioline is een donkergekleurde stof die door het weekdier wordt afgescheiden tijdens de eerste fasen van de parelvorming. Conchioline is een organisch eiwit dat fungeert als een vorm van lijm of kleefstof. Over het algemeen is het de eerste laag die door de parelzak wordt afgezet; conchioline omringt de parelkern of irriterende stof en fungeert als een grondlaag die ervoor zorgt dat de opeenvolgende lagen parelmoer zich aan elkaar hechten. Het bruinachtige materiaal beperkt zich niet altijd tot de eerste laag en kan in dwarsdoorsneden van gekweekte parels in de hele nacreuze laag worden waargenomen.
Image courtesy of PearlParadise.com
Nacre is Composed of Aragonite Platelets
Pearls en Parelmoeren worden gemaakt van Calciumcarbonaat, dat van nature in twee verschillende vormen bestaat: Calciet en Aragoniet. De schelpen van de meeste weekdieren (die zonder parelmoerschelp) zijn gemaakt van Calciet, en minder van Aragoniet, dat hexagonaal gevormde kristallen vormt.
Aragoniet in zijn kristalvorm kan over de hele wereld worden gevonden, maar omdat het op de schaal van Moh een waarde van 3 tot 4 heeft, wordt het als een zacht kristal beschouwd. Maar in combinatie met de organische biopolymeren en proteïnen die het weekdier op natuurlijke wijze afscheidt, wordt de substantie nacre, dat opmerkelijk sterk is en qua hardheid silicium evenaart (6 tot 7 op de schaal van Moh).
Gekristalliseerd calciumcarbonaat bevat miljoenen aragonietplaatjes, elastische biopolymeren zoals lustrine en chitine, en zijdeachtige proteïnen. Aragonietplaatjes zijn zo minuscuul dat ze alleen kunnen worden bekeken met een elektronenmicroscoop met een minimale sterkte van 2000x; zeshoekig en veelhoekig van vorm, de gemiddelde grootte van een enkel plaatje varieert van 0,35-0,5 micron dik en 3,0-6,0 micron in doorsnee.
Een weekdier scheidt parelmoer af
Het weekdier blijft met onregelmatige tussenpozen concentrische lagen parelmoer rond de kern afscheiden; micron dunne velletjes kristallijn materiaal worden met horten en stoten neergelegd en passen niet perfect in elkaar, wat resulteert in een delicaat kantwerk van richels en draaikolken, vergelijkbaar met een topografische kaart waarop bergachtige gebieden en valleien staan aangegeven.
Deze patronen worden vaak aangeduid als de vingerafdruk van de parel; elke laag is uniek in samenstelling en kent zijn gelijke niet.
Sacer is de schoonheid van een parel
De exacte vorm en grootte van de aragonietplaatjes zijn uiteindelijk van invloed op de twee belangrijkste kwaliteitskenmerken van een parel: glans en oriënt.
De dunheid en transparantie van de plaatjes zelf zijn vergelijkbaar met een golflengte van wit licht, waardoor de transmissie en breking van lichtstralen door de kristallijne lagen mogelijk is. Bij het ontmoeten van het oppervlak van de parel, kan een aanzienlijk percentage van wit licht doordringen in de toplaag en zich een weg banen door de parelmoer lagen.
Elke plaatjes die het licht tegenkomt fungeren als een klein prisma, breken de straal en breken terug een subtiele regenboog van kleur die zichtbaar is op het oppervlak van de parel.
Gerelateerde artikelen en Forum Threads:
- Parelmoer
- Pareloppervlak
- Parelglans
- Parelgradering
- Schelpparels
- Duurzaamheid van de parelmoer
- Zuidzee parelmoerdikte