Bloed bestaat uit rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Deze cellen en celfragmenten zweven in het bloedplasma. Afwijkende hoeveelheden van deze bestanddelen kunnen leiden tot verschillende symptomen en gezondheidsproblemen. Deze afwijkingen kunnen ook worden veroorzaakt door een onderliggende ziekte. Abnormale bloedwaarden komen vaak voor en zijn vaak goed te behandelen. In zeldzame gevallen kan een abnormaal bloedbeeld wijzen op een immuunstoornis of kanker.
De artsen in het Benigne Hematologie Programma zijn gespecialiseerd in het evalueren van patiënten met een abnormaal bloedbeeld om de oorzaak van hun aandoening vast te stellen en een persoonlijk behandelplan op te stellen.
- Anemie (lage rode bloedcellen)
- Leucopenie (lage aantallen witte bloedcellen)
- Thrombocytopenie (lage bloedplaatjes)
- Immune trombocytopenie (ITP)
- Heparine-geïnduceerde trombocytopenie
- Gestationele trombocytopenie
- Pancytopenie (lage bloedcellen)
- Polycythemie (Hoge Rode Bloedcellen)
- Leucocytose (hoge witte bloedcellen)
- Thrombocytose (hoge bloedplaatjes)
- Monoclonale Gammopathie van Onbepaalde Significantie (MGUS)
Anemie (lage rode bloedcellen)
Rode bloedcellen bevatten hemoglobine, een eiwit dat het bloed in staat stelt zuurstof naar elk deel van het lichaam te vervoeren. Bloedarmoede ontstaat wanneer het lichaam niet genoeg rode bloedcellen aanmaakt of wanneer rode bloedcellen verloren gaan door bloedingen of andere oorzaken. Bij mensen met bloedarmoede is het bloed niet in staat om voldoende zuurstof aan het lichaam te leveren.
Er zijn veel mogelijke oorzaken van bloedarmoede. Symptomen van bloedarmoede kunnen zijn:
- vermoeidheid
- zwakte
- duizeligheid
- hoofdpijn
- prikkelbaarheid
- ademnood (ernstige gevallen)
- kroppijn (ernstige gevallen)
Anemie kan een tijdelijk probleem zijn of een chronische aandoening. Lichtere bloedarmoede kan worden behandeld met dieetaanpassingen, ijzervervanging (oraal of IV) en vitaminesuppletie.
Patiënten met ernstigere bloedarmoede kunnen verschillende medicijnen krijgen om de aanmaak van rode bloedcellen te stimuleren of de vernietiging van rode bloedcellen te remmen. Patiënten met zeer lage aantallen rode bloedcellen kunnen een bloedtransfusie nodig hebben.
Leucopenie (lage aantallen witte bloedcellen)
Patiënten met lage aantallen witte bloedcellen zijn kwetsbaarder voor infecties. Leucopenie kan worden veroorzaakt door infecties, bepaalde medicijnen en verschillende onderliggende aandoeningen, waaronder immuunaandoeningen zoals reumatische artritis en lupus en kankers zoals leukemie en lymfoom.
Behandeling voor leukopenie kan geneesmiddelen omvatten die het lichaam stimuleren om witte bloedcellen te produceren.
Thrombocytopenie (lage bloedplaatjes)
Weinig bloedplaatjes kunnen leiden tot abnormale blauwe plekken en bloedingen. Trombocytopenie kan door verschillende aandoeningen worden veroorzaakt:
Immune trombocytopenie (ITP)
Immune trombocytopenie (ITP) is een aandoening waarbij het lichaam antilichamen aanmaakt die bloedplaatjes aanvallen. ITP is de meest voorkomende oorzaak van een laag aantal bloedplaatjes.
Heparine-geïnduceerde trombocytopenie
Heparine-geïnduceerde trombocytopenie is een mogelijke bijwerking van heparine, een bloedverdunnende medicatie die wordt gebruikt om bloedstolsels te behandelen. Een immuunreactie op het medicijn veroorzaakt de vorming van bloedstolsels.
Gestationele trombocytopenie
Gestationele trombocytopenie is een milde aandoening die kan ontstaan tijdens de zwangerschap. Meer informatie over zwangerschap, menstruatie en bloedstoornissen.
Normale bloedingen en blauwe plekken kunnen ook worden veroorzaakt door een bloedingsstoornis zoals de ziekte van Von Willebrand.
Behandeling van trombocytopenie is afhankelijk van de specifieke oorzaak. Steroïden kunnen worden gebruikt om immuungerelateerde reacties te kalmeren. Verschillende medicijnen kunnen worden gebruikt om het aantal bloedplaatjes te verhogen. Sommige patiënten worden behandeld met een bloedtransfusie.
Pancytopenie (lage bloedcellen)
Pancytopenie wordt gekenmerkt door een lage telling van alle drie de typen bloedcellen – rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door bepaalde medicijnen en door infecties. In sommige gevallen wordt het veroorzaakt door kanker of een precancereuze aandoening. Myelofibrose, beenmerglittekenvorming die het gevolg kan zijn van verschillende hematologische kankers, leidt meestal tot een laag bloedbeeld.
Pancytopenie kan ook worden veroorzaakt door aplastische anemie, een beenmergfalen aandoening die de aanmaak van bloedcellen beïnvloedt.
Polycythemie (Hoge Rode Bloedcellen)
Polycythemia vera is een laaggradige kanker die wordt gekenmerkt door een overproductie van rode bloedcellen. Een verhoogde productie van rode bloedcellen kan ook optreden als reactie op een laag zuurstofgehalte in de lichaamsweefsels. De behandeling kan bestaan uit medicijnen om het risico op stolling te verminderen. In sommige gevallen ondergaan patiënten regelmatige flebotomieën (bloedafnames) om het aantal bloedcellen te verlagen.
Leucocytose (hoge witte bloedcellen)
De meest voorkomende oorzaken van een verhoogd aantal witte bloedcellen zijn infecties en ontstekingen. Sommige gevallen van leukocytose zijn het gevolg van een immuunreactie. Een klein aantal gevallen wordt veroorzaakt door een bloedkanker. Behandelingen voor hoge aantallen witte bloedcellen richten zich meestal op het aanpakken van de onderliggende ziekte.
Thrombocytose (hoge bloedplaatjes)
Hoge aantallen bloedplaatjes kunnen worden veroorzaakt door verschillende aandoeningen, waaronder bloedarmoede, kanker, ontsteking en infectie. De behandeling richt zich meestal op de onderliggende aandoening of ziekte. Essentiële trombocythemie (ET) is een zeldzame ziekte waarbij het beenmerg te veel bloedplaatjes produceert. Patiënten kunnen geneesmiddelen krijgen om hun risico op bloedstolsels te verlagen en het aantal bloedplaatjes te verminderen.
Monoclonale Gammopathie van Onbepaalde Significantie (MGUS)
MGUS is een aandoening die wordt gekenmerkt door abnormale plasmacellen. Hoewel het geen kanker is, is het nauw verwant aan multipel myeloom.