Cornbread Broodpudding met Bosbessen

Cornbread broodpudding is comfort food. Ik bedoel, wie houdt er niet van maïsbrood?

Ik ben dol op maïsbrood broodpudding. Ik hou van maïsbrood. Mijn dienaar houdt van maïsbrood. Alles is goed in de wereld. Dat weet je, toch? Behalve als je maïsbrood over hebt, wat nogal eens gebeurt met z’n tweeën in huis.

Nooit iemand die iets verloren wil laten gaan, heb ik geëxperimenteerd met maïsbrood-broodpudding. Nee, ik ben niet de eerste, na het zoeken op Google op wat ik dacht dat een origineel idee was. Nou, het is een briljant idee, maar ik denk dat ik niet de eerste was om tot deze conclusie te komen.

In ieder geval zijn maïsbrood en bosbessen een perfecte combo van smaken. Cornbread is eigenlijk een snel brood met inheemse Amerikaanse oorsprong. Het wordt meestal gezuurd met bakpoeder. Bakpoeder geeft deze zware maïsmeel wat lift. (Denk dat poeder gelijk staat aan bladerdeeg. Zuiveringszout staat gelijk aan spread.) Met het koudere weer vind ik de behoefte om meer chili te maken. De knecht houdt van chili. En als hij chili heeft wil hij cornbread. Het is zo makkelijk te maken, dat ik nooit een mix koop.

Ja, ik maak het recept op de achterkant van de verpakking. Vaak verhoog ik de suiker tot ongeveer 4 eetlepels, maar dat is aan jou. Een scheutje vanille-extract is lekker als je je maïsbrood als dessert gebruikt en zelfs als je dat niet doet.

Niet vergeten wat honingboter bij je maïsbrood te doen. Of gewoon honing en boter is ook goed. En als je een nieuwe smaaksensatie wilt, doe dan gerookt zout op je honingboter. Het maakt maïsbrood geweldig.

Dus, wat te doen met overgebleven maïsbrood? Ja, maïsbrood maakt geweldige croutons. Ik gebruik ze in deze macho salade waar ik dol op ben. Ik denk dat de maïsbrood croutons zijn een groot deel van deze! Cornbread kruimels zijn ook geweldig als paneermiddel op alles waar je maïsmeel voor zou gebruiken.

Maar mijn favoriete manier om maïsbrood te gebruiken is in deze broodpudding. Bosbessen en maïsmeel zijn een match made in heaven, maar ik twijfel er niet aan dat kersen ook geweldig zouden smaken. En natuurlijk is de Jack Daniels perzik topping perfect om deze maïsbrood broodpudding over de top te brengen. Dit was een grote hit bij de schoonfamilie en de dienstmeid. Ik weet dat jij het ook lekker zult vinden.

Hieronder staat een bijgewerkt bericht uit 2013. Dit is ook waar Manservant zijn naam vandaan heeft!

Na 18 dagen non-stop gezelschap, zit mijn hoofd vol. Barstensvol, eigenlijk. En als je mijn dochter gezelschap zou kunnen noemen, nou ja, het is een beetje overdreven, maar als je eraan gewend raakt dat iemand een tijdje niet thuis is, wordt het vermoeiend om alles ertussen te proppen. Ik zou haar terug laten komen in een nanoseconde. Ik mis haar en ik haat de stilte in mijn huis. Heel erg. Nou, de meeste tijd. Oké… Het is goed om een pauze te hebben.

Doordacht hieraan realiseerde ik me dat dit het eerste jaar is dat mijn man en ik fulltime samen zijn, al zo’n 6 jaar. Misschien meer. Hij reist veel te veel. En zo lang weg zijn maakt het huwelijk zwaar. Het maakt het ook moeilijk als je eindelijk weer bij elkaar bent; dat is waarom hij nu mijn man dienaar is. Hij noemde zichzelf zo. Hij zei dat hij eindelijk hier is om te dienen! Dus, nee, hij is niet langer konijnenvanger; hoewel hij er best goed in was. Hij is nu Manservant. Ik zei hem dat ik wel 10 knechten kon gebruiken. Hij zei dat hij dat ook kon. Voel je vrij om te solliciteren.

Toen ik voor het laatst schreef, was ik non-stop aan het koken voor mijn schoonfamilie. Ze vertrokken de dag nadat Zoë thuiskwam en sinds Zoë hier is, heb ik nauwelijks gekookt. Nee, we zijn niet veel uit eten geweest, maar we hadden veel restjes. Ik gaf haar het verplichte steak diner nadat zij en Manservant CU CSU hadden zien verslaan, wat volgens mij gewoon niet had mogen gebeuren. We aten veel nacho’s met pulled pork toen vrienden van de familie op Labor Day langskwamen om happy hour met ons te vieren. Daarna maakte Zoë perzikmargarita’s met basilicum, waar ik een foto van had moeten maken, en ook mijn favoriete garnalenceviche. Helaas, er was niets meer over.

We hebben het joodse nieuwjaar gevierd met pasta en burrata. Het was niet zo gepland, maar soms lopen de dingen anders dan ze gepland zijn. Rosj Hasjana werd doorgebracht in de bergen op het zomerkamp van onze Tempel. Daar baden we met goede vrienden en zo’n 100 andere mensen, in onze spijkerbroeken, buiten onder de bomen, met het ruisen van de beek op de achtergrond. Wij geloven dat wij ’s werelds hoogst actieve gemeente zijn op meer dan 9.000 voet hoogte. Niemand heeft ooit anders gehoord.

(En ja, die andere grap hebben we ook gehoord.) Later hebben we bij een vriend thuis gebraden kip en kippensoep gegeten met kreplach om van te smullen. Daarna was het tijd om de Broncos tegen de Ravens te zien spelen en de Momufuku Milk Bar verjaardagstaart af te maken die ik voor Zoë had gemaakt. (Daarover meer in een andere post.)

Vrijdag zijn we uit eten geweest in een nieuw restaurant, de Populist. Het was gezellig, maar we waren alledrie behoorlijk moe van een volle week met elkaar optrekken en het joodse nieuwe jaar inluiden. Mijn verwachtingen waren dat ik nog steeds zou schrijven terwijl Zoë thuis was, maar mijn hersenen waren ergens anders. Woorden schieten me te kort, want ik werd gevoed door de tijd die ik met haar doorbracht. Nu kijk ik door foto’s van eten en familie en probeer te zien waar ik opnieuw kan beginnen.

Kind van passen aangezien het Joodse Nieuwjaar daar allemaal om draait. Een nieuw begin. De lei schoonvegen. Een nieuwe start. Vorig jaar was moeilijk. Dit jaar zal goed zijn. Ik voel het diep in mijn botten. Deze botten zijn zo, zo klaar om te springen van vreugde. Ik hoop alleen dat mijn knecht kan vangen.

Maak nu alsjeblieft wat maïsbrood en bewaar wat voor de restjes. Deze maïsbroodpudding is geweldig!

Pin en deel:

Print

Klik hier voor meer New Year Faves:My Mother’s BrisketOnion Lover’s TwistChopped LiverMocha Nut Cake

Cornbread with Tomato Salad