Staat voor “Data Definition Language”. Een DDL is een taal die wordt gebruikt om gegevensstructuren te definiëren en gegevens te wijzigen. DDL-opdrachten kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om tabellen in een database toe te voegen, te verwijderen of te wijzigen. DDL’s die in databasetoepassingen worden gebruikt, worden beschouwd als een subset van SQL, de Structured Query Language. In een DDL kunnen echter ook andere soorten gegevens worden gedefinieerd, zoals XML.
Een Data Definition Language heeft een vooraf gedefinieerde syntaxis voor het beschrijven van gegevens. Om bijvoorbeeld een nieuwe tabel te maken met behulp van de SQL-syntaxis, wordt het commando CREATE gebruikt, gevolgd door parameters voor de tabelnaam en kolomdefinities. De DDL kan ook de naam van elke kolom en het bijbehorende gegevenstype definiëren. Zodra een tabel is aangemaakt, kan hij worden gewijzigd met het ALTER-commando. Als de tabel niet langer nodig is, kan het DROP-commando worden gebruikt om de tabel te verwijderen.
Omdat DDL een subset van SQL is, bevat het niet alle mogelijke SQL-commando’s. Opdrachten als SELECT en INSERT worden bijvoorbeeld tot de Data Manipulation Language (DML) gerekend, terwijl toegangscommando’s als CONNECT en EXECUTE tot de Data Control Language (DCL) behoren. De DDL-, DML- en DCL-talen omvatten de meeste commando’s die door SQL worden ondersteund.
Updated: 12 februari 2015