Ik ben een jonge vrouw die op dit moment niet getrouwd is en ook geen kinderen heeft. Ik ben echter verloofd en zal binnenkort trouwen. Als verloofde vrouw bereid ik mij voor op de dag dat ik mijn geloften zal uitspreken aan mijn toekomstige echtgenoot. Deze dag zal een van de gelukkigste dagen van mijn leven zijn, maar misschien ook de moeilijkste. Ik zal niet langer een alleenstaande vrouw zijn, maar een vrouw die een specifieke rol in dit huwelijk zal hebben. Geboren in een Mexicaans christelijk gezin, zag ik de rol die de vrouw in het huishouden moet spelen. Mijn moeder is altijd de laatste die gaat zitten als ze ons eten serveert, ze is erg onderdanig aan mijn vader, en ze is vele jaren thuisblijfmoeder geweest. Maar deze rollen in een huwelijk zien er voor alle vrouwen anders uit, afhankelijk van hun cultuur en de manier waarop ze zijn opgevoed.
In de sociologie wordt het gezin beschouwd als een sociale instelling, omdat de cultuur het heeft ingesteld en het een basisbehoefte is geworden voor de samenleving. Maar heeft de sociale instelling van het huwelijk er altijd hetzelfde uitgezien? Of is er een verandering opgetreden in de rol van mannen en vrouwen in het gezin? En zijn de sociale normen van een gezinsstructuur de laatste tien jaar veranderd?
In het verleden was onze cultuur zeer specifiek over de rol die vrouwen in een huwelijk zouden innemen. Vrouwen moesten de huisvrouwen zijn. Dat wil zeggen, zij moesten thuisblijven bij de kinderen, hen opvoeden en het huishouden doen. Dit kan worden gezien als een Bijbels aspect wanneer we zien dat vrouwen onderdanig moeten zijn aan hun mannen (Efeziërs 5:22). Vrouwen hadden nauwelijks de kans om te gaan werken, want dat was de taak van de man. Er werd op neergekeken als de vrouw het gezin zou leiden, omdat dat niet de sociale norm was. Mannen daarentegen gingen werken en zorgden voor de financiële middelen van het gezin. Het kwam zelden voor dat de man huishoudelijk werk deed, zoals koken, de was doen en schoonmaken. Wanneer we tegenwoordig films of TV-programma’s zien die zich vele jaren geleden afspeelden, is het gebruikelijk te zien dat mannen gewoon televisie gingen kijken en gingen rusten wanneer ze thuiskwamen van hun werk. Dit waren de gebruikelijke rollen die bekend waren in de Amerikaanse samenleving zoals wij die nu kennen. Amerika is echter niet de enige cultuur die een soortgelijke opvatting van de man als hoofd van het huis heeft gehad. Hoewel, het kan er anders uitzien in andere culturen.
Onze cultuur heeft de sociale normen van huwelijk en gezin langzaam verschoven naar een totaal ander aspect van een sociale norm. Vrouwen van nu hebben geprobeerd zich uit te spreken over de ongelijkheid tussen man en vrouw. Er was een show die ik een paar keer heb gezien, genaamd Mad Men. Dit is een moderne televisieshow die de sociale norm illustreert van hoe het gezin en het huwelijk er in de jaren ’60 uitzagen. Maar toen ik naar deze show keek, merkte ik dat het veel ongelijkheid liet zien die vrouwen hadden als het ging om betaald krijgen en hun stem laten horen in een bedrijf. De show heeft echter laten zien dat vrouwen een lange weg hebben afgelegd, en dat er nog steeds werk te doen is in het hebben van gelijke rechten.
In januari van 2017 vond voor het eerst een evenement van de Women’s March plaats in Washington D.C. na de inauguratie van president Trump. In januari 2019 was er weer een vrouwenmars. De mars is een wereldwijd evenement geworden, maar de Verenigde Staten zijn het land met de meeste macht op dit gebied. Hoe speelt een gebeurtenis als deze in op het huwelijk en het gezin? Door de jaren heen is de verschuiving van de sociale normen van het huwelijk en het gezin beïnvloed door dit soort opvattingen. De machtsepidemie van vrouwen is opgewekt door onze cultuur, dat het een sociale norm is geworden in onze samenleving. Vrouwen vechten voor een beter loon en betere keuzes. Dit is de laatste jaren een gevaar geworden voor veel huwelijken.
Onderzoek wijst uit dat heteroseksuele paren, waarbij de man minder verdient dan de vrouw, de meeste kans hebben om in een echtscheiding te eindigen. Dat wil zeggen dat de vrouw meer werkt dan de man omdat zij meer verdient dan haar man. Dat betekent dat de rol van de vrouw in veel huwelijken verschuift naar wat in het verleden de rol van de man was. 1 Korintiërs 11:3 geeft aan dat de man het hoofd van de vrouw is. Daarom ligt de nadruk op de rol van de man in het huwelijk. Maar de opvattingen van de mensen veranderen, wat betekent dat de sociale normen veranderen.
Onze cultuur heeft zeker veel opvattingen die als Bijbels zouden worden beschouwd, doen verschuiven. Met alle bewegingen die er zijn voor gelijkheid en genderrollen, wordt de Schrift teruggeworpen en vergeten. Veel van onze Amerikaanse waarden komen uit de Schrift. Dit betekent dat de rollen van het huwelijk in het verleden de christelijke huwelijks- en gezinswaarden weerspiegelden. Het huwelijk is een afspiegeling van Gods beeld (Genesis 1:28). Echtgenoten vertegenwoordigen de liefde van Christus voor de gemeente (Efeziërs 5:25). Daarom moeten vrouwen onderdanig zijn en hun echtgenoten liefhebben.
Omdat ik in een christelijk gezin ben opgegroeid, hebben mijn ouders altijd een Bijbelse afspiegeling kunnen laten zien van hoe Christus wil dat een huwelijk er uit ziet. Zoals ik in het begin al zei, zal ik in de nabije toekomst gaan trouwen. Het is tijd om na te denken over al mijn overtuigingen over huwelijk en gezin. Omdat ik in dit land woon, begrijp ik hoe de rollen van het huwelijk de laatste jaren zijn verschoven. Zal ik vooral beïnvloed worden door de culturele normen in Amerika? Misschien. Of zal ik alle sociale normen negeren en me richten op het Bijbelse aspect van mijn rol als vrouw? Misschien. Of kan ik beide integreren, de sociale normen met de Schrift?
Kijkend naar het gelijkheidsaspect van onze cultuur, denk ik dat er een grens moet zijn. Het kan uit de hand lopen, maar het kan ook waardevol worden als christen in deze moderne tijd. In feite zegt God dat we allemaal gelijk zijn, maar met verschillende rollen (Genesis 1:27; Galaten 3:28; 1 Korintiërs 11:3). Ik ben een graad aan het halen in Sociaal Werk, en ik zou graag willen werken, zelfs in mijn huwelijk. Ik zal kunnen werken, en waarschijnlijk hetzelfde of ongeveer hetzelfde verdienen als veel mannen in deze loopbaan. De reden hiervoor is dat gelijke beloning serieuzer wordt genomen. Maar wat zou voor mij als christen de juiste manier zijn om een werkende vrouw te zijn? Welnu, hier komt het cultuurrelativisme om de hoek kijken. Er zijn veel christelijke en niet-christelijke vrouwen die stoppen met werken als ze kinderen krijgen, omdat ze geloven dat dat hun rol als echtgenote is. Maar er zijn ook christelijke en niet-christelijke vrouwen die niet geloven dat ze thuisblijfmoeder moeten zijn. Hoewel ik ook een thuisblijfmoeder zou willen zijn als ik kinderen heb, heb ik niet het recht te denken dat vrouwen die geen thuisblijfmoeder zijn, verschrikkelijk zijn. Hun overtuigingen en waarden zijn anders dan de mijne. Christenen die anders geloven en een negatieve kijk hebben, moeten begrijpen dat onze cultuur aan het veranderen is. In plaats van te oordelen, moet je gezinnen helpen begrijpen wat de Bijbel leert over het huwelijk en deze gezinnen bijstaan.
Gods visie op het huwelijk is prachtig, en christenen moeten die waarde hoog houden en zich tegelijkertijd aanpassen aan de sociale normen van vandaag. De Schrift zegt dat we voorzichtig moeten zijn en geen deel moeten hebben aan wereldse dingen (Romeinen 12:2). Dit kan betekenen waarden en sociale normen. Nu vrouwen strijden voor gelijkheid, en de visie op rollen in het huwelijk verandert, laten we niet vergeten dat we allemaal zondaars zijn die op zoek zijn naar de grote T of waarheid. Deze waarheden hangen af van iemands cultuur, overtuigingen en opvoeding. Voor bijbelgelovige christenen toont de Schrift ons de waarheid over huwelijk en gezin. Terwijl de cultuur verandert, moeten christenen oppassen dat hun overtuigingen niet mee veranderen met de negatieve veranderingen, maar met de positieve.
Ik zal nooit het verhaal vergeten uit Genesis 2. God bracht de eerste mens, Adam, in een diepe slaap. Terwijl Adam sliep, nam God de rib van Adam en maakte iemand om hem in het leven te vergezellen. Adam noemde haar vrouw, omdat zij uit de mens voortkwam. Mannen en vrouwen zijn gelijk in de ogen van de Heer, maar laten we niet verwarren dat we allemaal verschillende rollen hebben in het huwelijk. Vrouwen zijn verschillend in vele aspecten zoals het baren van kinderen, en mannen zijn verschillend omdat zij een leiderschapsrol hebben. Maar beiden vullen elkaar aan en hebben elkaar nodig om te vervullen wat God voor het huwelijk bedoeld heeft.
De rollen in het huwelijk zijn weliswaar veranderd, maar de Schrift verandert niet. Dit betekent dat de Schrift het laatste woord heeft over hoe het huwelijk eruit moet zien.