Biologie
De eastern hog-nosed snake plant zich voort in de lente en de nazomer. In juni of juli leggen de vrouwtjes tussen zeven en 37 eieren, maar gemiddeld 10 tot 18 eieren, in holen in zandgrond, die de slang met haar omgekeerde snuit uitgraaft. Deze soort kan ook eieren afzetten in rottende boomstammen of onder rotsen of bladeren. De eieren komen na ongeveer twee maanden uit, en de jongen zijn bij de geboorte ongeveer 20 centimeter lang. In Ontario is de oostelijke varkensneus na vier of vijf jaar volgroeid, maar in warmere klimaten kan dat al na twee jaar. Individuen kunnen in het wild tot zeven jaar oud worden. De slang overwintert ondergronds onder de vorstgrens, vaak in holen die hij in de zandgrond graaft. Van deze soort is niet bekend dat ze gemeenschappelijk overwintert.
De oostelijke varkensneusslang gebruikt zeer mild gif om haar prooi te immobiliseren. Bij het doorslikken van de prooi injecteert de slang het gif via giftanden achter in de bek. Deze soort kan geen gif injecteren in grotere dieren zoals mensen, tenzij ze zich enige tijd kan vasthouden (bv. aan een hand of vinger). Haar gif is niet gevaarlijk voor de mens.
Bij verstoring zal de oostelijke varkensneusslang haar kop opheffen, haar nek afplatten zoals een cobra dat doet, luid sissen en in de richting van de bedreiging stoten. Deze slang houdt haar mond gesloten tijdens deze blufaanvallen. Als dit indrukwekkende vertoon een potentieel roofdier niet afschrikt, kan de slang zich op haar rug rollen en dood spelen met opengesperde bek en uitgestoken tong, een vies ruikende geur verspreiden en soms voedsel uitbraken of uitbraken. Dit gedrag is bedoeld om roofdieren af te schrikken die geen dode of rotte dieren eten. Als de slang op haar buik wordt gedraaid, draait zij zich onmiddellijk op haar rug en speelt weer dood.
Andere namen: oostelijke hognoseslang, Heterodon platyrhinos browni, Heterodon browni, Heterodon platyrhinos platyrhinos