Early Life
Degas werd geboren als Hilaire-Germain-Edgar de Gas op 19 juli 1834, in Parijs, Frankrijk. (Zijn vader, Auguste, was bankier en zijn moeder, Celestine, was een Amerikaanse uit New Orleans. Hun familie behoorde tot de middenklasse met adellijke pretenties. Gedurende vele jaren spelde de familie Degas hun naam als “de Gas”; het voorzetsel “de” suggereerde een landeigen aristocratische achtergrond die zij in werkelijkheid niet hadden.
Degas kwam uit een zeer muzikaal gezin – zijn moeder was een amateur-operazangeres en zijn vader zorgde er af en toe voor dat musici bij hen thuis recitals konden geven. Degas bezocht het Lycée Louis-le-Grand, een prestigieuze en strenge middelbare jongensschool, waar hij een klassieke opleiding kreeg.
Degas toonde als kind ook een opmerkelijke vaardigheid in tekenen en schilderen, een talent dat werd aangemoedigd door zijn vader, die een kunstliefhebber met kennis van zaken was. In 1853, op 18-jarige leeftijd, kreeg hij toestemming om te “kopiëren” in het Louvre in Parijs. (In de 19e eeuw ontwikkelden aankomende kunstenaars hun techniek door te proberen de werken van de meesters na te maken). Hij maakte ook een aantal indrukwekkende kopieën van Rafaël en bestudeerde het werk van meer hedendaagse schilders als Ingres en Delacroix.
In 1855 werd Degas toegelaten tot de École des Beaux-Arts (voorheen Académie des Beaux-Arts) in Parijs. Na slechts één jaar studie verliet Degas de school echter om drie jaar in Italië te reizen, te schilderen en te studeren. Hij schilderde nauwgezet kopieën van de werken van de grote Italiaanse renaissanceschilders Michelangelo en da Vinci, en ontwikkelde een eerbied voor de klassieke lineariteit die een onderscheidend kenmerk bleef van zelfs zijn modernste schilderijen.
Eerste werken
Toen hij in 1859 in Parijs terugkeerde, begon Degas naam te maken als schilder. Hij koos voor een traditionele benadering en schilderde grote portretten van familieleden en grootse historische taferelen zoals De dochter van Jephtha, Semiramis die Babylon bouwt en Oorlogstaferelen in de Middeleeuwen. Degas diende deze werken in bij de almachtige Salon, een groep Franse kunstenaars en leraren die de openbare tentoonstellingen voorzaten. De Salon had zeer strenge en conventionele ideeën over schoonheid en de juiste artistieke vorm en ontving Degas’ schilderijen met een afgemeten onverschilligheid.
In 1862 ontmoette Degas collega-schilder Edouard Manet in het Louvre, en het paar ontwikkelde al snel een vriendschappelijke rivaliteit. Degas deelde Manets minachting voor het heersende kunstestablishment en zijn overtuiging dat kunstenaars zich moesten richten op modernere technieken en onderwerpen.
In 1868 was Degas een prominent lid geworden van een groep avant-garde kunstenaars, waaronder Manet, Pierre-Auguste Renoir, Claude Monet en Alfred Sisley, die regelmatig bijeenkwamen in het Café Guerbois om te discussiëren over manieren waarop kunstenaars zich met de moderne wereld konden bezighouden. Hun bijeenkomsten vielen samen met tumultueuze tijden in de geschiedenis van Frankrijk. In juli 1870 brak de Frans-Pruisische oorlog uit en de zeer nationalistische Degas meldde zich als vrijwilliger bij de Franse Nationale Garde. Na afloop van de oorlog in 1871 nam de beruchte Parijse Commune twee maanden lang de macht in de hoofdstad in handen voordat Adolphe Thiers in een bloedige burgeroorlog de Derde Republiek weer oprichtte. Degas vermeed het tumult van de Parijse Commune grotendeels door een lange reis te maken om familie in New Orleans te bezoeken.