Overzicht
Want we hebben de neiging over de enkel te praten alsof het één enkel gewricht is, in werkelijkheid zijn het twee gewrichten. Het deel dat we meestal bedoelen als we het over de enkel hebben, wordt het echte enkelgewricht genoemd. Het is het samenkomen van drie botten: het kuitbeen van het scheenbeen aan de buitenzijde van de enkel; het scheenbeen, ook van het scheenbeen, aan de binnenzijde van de enkel en het sprongbeen eronder. Het is verantwoordelijk voor de op- en neergaande beweging van de voet.
Het subtalaire gewricht is het tweede deel van de enkel. Het is het samenkomen van de talus boven en de calcaneus (hielbeen) onder. Dit gewricht zorgt ervoor dat de enkel van links naar rechts kan bewegen.
Deze gewrichten, samen met de ligamenten die de botten bij elkaar houden, vangen alle spanning op die uw enkel ondergaat als u loopt, rent of springt. Ze dragen het gewicht van uw lichaam en helpen u om op een oneffen ondergrond in evenwicht te blijven.
Wanneer een van deze botten breekt, spreekt men van een enkelbreuk. De meest voorkomende breuk is die aan de benige knobbel aan de buitenkant van de enkel, de laterale malleolus. De laterale malleolus is de onderkant van het kuitbeen, het kleinere bot van het onderbeen. De knobbel aan de binnenkant van de enkel, de mediale malleolus, wordt minder vaak gebroken.
Een enkelbreuk kan zijn:
Niet-verplaatst, waarbij het bot breekt maar het gewricht op zijn plaats blijft met de talus tussen het scheenbeen en het kuitbeen, of
Verplaatst, waarbij de gebroken botten uit hun normale stand in het gewricht worden getrokken (ontwricht). Gelukkig treden de meeste enkelbreuken op zonder dislocatie.