Het behouden van je meisjesnaam of het veranderen ervan in de achternaam van je man/vrouw/partner nadat je getrouwd bent, is iets waar veel stellen zich zorgen over maken. Voor vrouwen is het veranderen van je naam ongetwijfeld een conventie die doordrenkt is van seksisme – het grijpt terug op een tijd waarin vrouwen de naam van hun man moesten evenaren. Zelfs de term meisjesnaam is lichtelijk belachelijk als je erover nadenkt. Maar veel vrouwen kiezen er nu voor, en dat is absoluut hun voorrecht, want: feminisme. Dus als je je afvraagt of je je meisjesnaam moet houden, hier zijn vrouwen die dat deden en de voors en tegens uitleggen.
1. “Positief: ik hoefde geen papierwerk te doen, plus ik hou van mijn naam. Negatief: iedereen die mijn man ontmoet heeft, noemt me eerst mevrouw zijn achternaam. Vroeger stoorde me dat, maar aangezien ik hen (zijn kennissen op het werk) zelden zal zien, laat ik hen gewoon mijn voornaam gebruiken en ga ik verder met mijn leven.”
2. “Ik heb wettelijk en beroepsmatig mijn meisjesnaam gehouden en alleen mijn social media accounts veranderd naar de achternaam van mijn man. Ik heb onder mijn meisjesnaam heel hard gewerkt aan een graad en heb onder mijn meisjesnaam papers gepubliceerd. Niemand in mijn persoonlijke leven heeft enig idee dat ik niet echt mijn naam heb veranderd, tenzij ik het ze vertel, en dat werkt prima voor mij. Het enige negatieve dat ik heb ervaren, was dat mijn man er in eerste instantie een beetje op hinnikte. Hij had het gevoel dat het niet veranderen van mijn naam een manier was waarop ik me niet volledig inzette voor het huwelijk, maar nadat ik hem had verzekerd dat mijn beslissing echt niets te maken had met mijn toewijding aan hem, stapte hij daar overheen.”
3. “Positief: Geen papierwerk en ik mag mijn identiteit houden. Ik heb een vrij aparte achternaam waar mensen me vroeger mee uitlachten dus ik heb het gevoel dat ik mijn naam verdiend heb en ik ben er trots op. Negatief: Mijn man was een beetje verdrietig, maar hij zette zich eroverheen toen hij zich realiseerde hoeveel papierwerk er bij komt kijken. Ik denk dat mijn schoonouders een beetje geïrriteerd waren, maar ze hebben het me nooit recht in mijn gezicht gezegd.”
4. “Ik heb mijn naam gehouden. Ik kan me niet voorstellen dat ik anders heet en ik hou van mijn naam. Als dat niet zo was en ik meer van die van mijn man hield, had ik hem waarschijnlijk om die reden veranderd. Het heeft niets veranderd. Ik draag een ring en niemand vraagt of ik mijn meisjesnaam of mijn getrouwde naam gebruik, misschien nemen ze dat aan? Hoe dan ook, het heeft geen enkel effect gehad op mijn leven persoonlijk.”
5. “Positief, ik heb het gehouden omdat al mijn academische en publicitaire werk mijn meisjesnaam heeft. Het is makkelijker om zo te handelen.”
6. “Het heeft geen enkel effect op mijn leven gehad. Ik heb hooguit het gevoel dat andere mensen willen dat ik of mijn man er een slecht gevoel over hebben? Maar dat is niet zo.”
7. “Ik dacht dat het veel erger zou worden, maar dat is het niet. De enige keer dat ik erover nadenk is als iemand me met mevrouw aanspreekt en ik weet niet of dat alleen is omdat ik me oud voel…”
“De meer traditionele familieleden trokken hun wenkbrauwen op”
8. “Ik heb het op beide manieren gedaan. Ik ben zo veel gelukkiger met mijn beslissing om mijn naam te houden. Het zorgt voor minder verwarring omdat ik van buitenlandse afkomst ben, en mijn naam past daarbij. Vroeger schrokken mensen als ik met een accent sprak. Nu gaan ze wetend naar binnen. Ik hoef niet te kloten met het veranderen van mijn naam op alles, en wetend dat zelfs in het geval van een scheiding (god verhoede) ik het ook niet zal hoeven te veranderen. De meer traditionele familieleden trokken hun wenkbrauwen op, maar de meesten draaiden snel bij toen ze hoorden dat het niet zo’n raar idee is dat een vrouw haar eigen naam houdt die ze haar hele leven al heeft. We hebben afgesproken dat eventuele kinderen zijn naam krijgen.”
9. “Het heeft niet echt effect gehad, behalve dat ik af en toe moet zeggen ‘probeer de achternaam van mijn man’ als iemand een dossier opzoekt bij de monteur of dierenarts of zo.”
10. “Iedereen die mijn man als eerste heeft ontmoet, noemt mij ook mevrouw zijn achternaam. Echter, iedereen die mij als eerste heeft ontmoet, verwijst naar hem als Mr. Mylastname, dus het is meer grappig dan vervelend!”