BeginningsEdit
Glass Candy werd in 1996 opgericht door Ida No, uit Vancouver, Washington, en Johnny Jewel (geboren als John Padgett), uit Austin, Texas. De twee ontmoetten elkaar het jaar daarvoor in een Fred Meyer kruidenierswinkel waar Jewel werkte in Portland, Oregon. Al snel begonnen ze muziek te produceren onder de naam Glass Candy and the Shattered Theatre.
No beschrijft het vroege werk van de band als “droney and weird.” Hun vroege releases putten zwaar uit no wave, post-punk, en art rock, zoals blijkt uit hun zelf uitgebrachte eerste drie singles, “Brittle Women” (1999), “Metal Gods” (2001) en een cover van Josie Cotton’s “Johnny Are You Queer” (2002). Ze toerden met The Convocation Of… in 2001, en brachten dat jaar een live album uit op het Vermin Scum platenlabel.
Love Love Love en B/E/A/T/B/O/XEdit
Hun debuut studio album, Love Love Love, werd uitgegeven op Troubleman Unlimited Records in 2003. In 2006 richtte Jewel samen met Mike Simonetti Italians Do It Better op als een dochteronderneming van Troubleman. In november 2007 bracht Glass Candy hun tweede studioalbum B/E/A/T/B/O/X uit op het label Italians Do It Better, dat veel lof oogstte. Een compilatie album getiteld Deep Gems werd uitgebracht in het najaar van 2008, met rarities, B-sides, en remixen. In een recensie van Deep Gems, verwees Spin magazine naar de band als een “centrisch Portland paar” dat “spook de dansvloer”.
Glass Candy’s nummers werden gebruikt voor een Chloé runway show, evenals gebruikt door Karl Lagerfeld voor de Lente/Zomer ’08 Chanel Haute Couture modeshow en de Herfst/Winter show van ’08/’09.
Glass Candy’s song “Digital Versicolor” was prominent aanwezig in Nicolas Winding Refn’s 2008 film Bronson, gedeeltelijk in een paar scènes, en in zijn geheel tijdens de aftiteling. Een onofficiële videoclip werd gemaakt voor het nummer in 2007 en starred Australische actrice Rose Byrne.
Op 16 februari 2010, de band bracht de zes-song EP Feeling Without Touching.
In 2016, Glass Candy’s nummer “Candy Castle” werd gebruikt in de seizoen een finale van de HBO-serie Westworld.
2011-heden: Body WorkEdit
Glass Candy onthulde de titel van hun derde studioalbum, Body Work, in september 2010, waarbij No verklaarde dat de titel “een eerbetoon is aan acupunctuur, yoga, Rolfing.” Het werd voorafgegaan door de single “Warm in the Winter” op 1 september 2011, met de B-kant “Beautiful Object”. De videoclip van het nummer werd uitgebracht op 6 november 2011. “Warm in the Winter” werd gebruikt in Balenciaga’s Fall/Winter 2012/2013 modeshow, maar ook in reclamecampagnes en korte films voor bedrijven als Lucky Brand Jeans en Red Bull. Een video voor het nummer “Halloween”, een andere teaser van het album, ging in première op 28 oktober 2011, en is een hommage aan John Carpenter’s gelijknamige film uit 1978. In juli 2013 vertelde Jewel aan Exclaim! dat hij nog steeds werkte aan Body Work, en verklaarde: “Ik heb 17 sets van teksten en vocalen die we hebben opgenomen die gewoon ongelooflijk zijn.”
Glass Candy werd uitgenodigd om op te treden op een privé Chanel-feest in Berlijn op 20 november 2012 om de release van Karl Lagerfeld’s boek The Little Black Jacket te vieren. Symmetry, Jewel’s instrumentale project met Nat Walker, opende de avond met een sfeervolle 80 minuten durende set in aanloop naar Lagerfeld’s aankomst.
In 2013 trad Glass Candy op tijdens een verscheidenheid aan privé mode/runway evenementen in Zuid-Amerika, Noord-Amerika, Europa, en Azië. De band trad ook wereldwijd op tijdens een verscheidenheid aan muziekfestivals, waaronder Pitchfork in Parijs en Primavera Sound in Spanje.
Op 5 augustus 2013 bracht Glass Candy een videoclip uit voor het nummer “Redheads Feel More Pain”, dat verschijnt op het Italianen Do It Better-compilatiealbum After Dark 2. Het duo bracht op 4 december 2014 via SoundCloud een coverversie uit van Herb Alpert’s instrumentale track “Rise” uit 1979.
Glass Candy’s nummer “Warm in the Winter” is gelicenseerd voor gebruik in vele films, tv-shows en advertenties, waaronder de Amerikaanse televisieserie Scream Queens. Het nummer wordt ook gebruikt als het themalied voor de wereldwijde bedrijfsreclamecampagne van Air France, waaronder hun veiligheidsvideo.