Gonorroe, Chlamydia, en Syfilis
- Wat zijn gonorroe, chlamydia, en syfilis?
- Wat veroorzaakt gonorroe en chlamydia?
- Waar komen deze infecties voor?
- Op welke leeftijd komen deze infecties het meest voor?
- Wat zijn de symptomen van gonorroe en chlamydia?
- Hoe worden gonorroe en chlamydia gediagnosticeerd?
- Welke complicaties treden er op bij infectie met gonorroe en chlamydia?
- Hoe wordt infectie met gonorroe en chlamydia behandeld?
- Wat veroorzaakt syfilis?
- Hoe wordt syfilis verspreid?
- Wat zijn symptomen van syfilis?
- Hoe wordt syfilis gediagnosticeerd?
- Wat zijn complicaties van syfilis?
- Hoe wordt syfilis behandeld?
- Kunnen deze ziekten worden voorkomen?
- Wordt screening op deze ziekten aanbevolen?
- Glossary
Wat zijn gonorroe, chlamydia en syfilis?
Gonorroe, chlamydia en syfilis zijn seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s). Deze drie SOA’s kunnen ernstige, langdurige problemen veroorzaken als ze niet worden behandeld, vooral bij tieners en jonge vrouwen.
Wat veroorzaakt gonorroe en chlamydia?
Zowel gonorroe als chlamydia worden veroorzaakt door bacteriën. De bacteriën worden van de ene persoon op de andere overgedragen via vaginale, anale of orale seks. Gonorroe en chlamydia komen vaak samen voor.
Waar komen deze infecties voor?
Gonorroe- en chlamydia-infecties kunnen voorkomen in de mond, de voortplantingsorganen, de plasbuis en het rectum. Bij vrouwen is de meest voorkomende plaats de baarmoederhals (de opening van de baarmoeder).
Op welke leeftijd komen deze infecties het meest voor?
Hoewel gonorroe en chlamydia op elke leeftijd kunnen voorkomen, lopen vrouwen van 25 jaar en jonger een groter risico op beide infecties.
Wat zijn de symptomen van gonorroe en chlamydia?
Vrouwen met gonorroe of chlamydia hebben vaak geen symptomen. Wanneer de symptomen van een van beide infecties wel optreden, kunnen ze zich 2 dagen tot 3 weken na de infectie openbaren. Ze kunnen zeer mild zijn en kunnen worden verward met een urineweg- of vaginale infectie. De meest voorkomende symptomen bij vrouwen zijn de volgende:
- Een gele vaginale afscheiding
- Pijnlijk of vaak urineren
- Vaginaal bloedverlies tussen de menstruaties
- Rectaal bloedverlies, afscheiding, of pijn
Hoe worden gonorroe en chlamydia gediagnosticeerd?
Om vast te stellen of u gonorroe of chlamydia hebt, kan uw arts een monster nemen van cellen uit uw keel, baarmoederhals, urinebuis of rectum, waar de infectie kan optreden. Gonorroe en chlamydia kunnen ook worden opgespoord met een urinetest.
Welke complicaties kunnen gepaard gaan met infectie met gonorroe en chlamydia?
Zowel gonorroe als chlamydia kunnen bekkenontstekingsziekte (PID) veroorzaken, een infectie die optreedt wanneer bacteriën zich vanuit de vagina en de baarmoederhals omhoog verplaatsen naar de baarmoeder, de eierstokken of de eileiders (zie de FAQ Bekkenontstekingsziekte). Nadat een vrouw is geïnfecteerd met gonorroe of chlamydia en als ze niet wordt behandeld, kan het een paar dagen tot een paar weken duren voordat ze PID ontwikkelt.
Hoe wordt infectie met gonorroe en chlamydia behandeld?
Gonorroe en chlamydia worden behandeld met antibiotica.
Wat veroorzaakt syfilis?
Syfilis wordt ook veroorzaakt door bacteriën. Het verschilt van gonorroe en chlamydia omdat het in stadia optreedt. In sommige stadia wordt de ziekte gemakkelijker verspreid dan in andere.
Hoe wordt syfilis verspreid?
De bacteriën die syfilis veroorzaken, komen het lichaam binnen via een snee in de huid of door contact met een syfiliszweertje, een zogenaamde chancre. Omdat deze zweer meestal voorkomt op de vulva, vagina, anus of penis, wordt syfilis meestal verspreid door seksueel contact. Het kan ook worden verspreid door het aanraken van de uitslag, wratten, of besmet bloed tijdens het tweede stadium van de infectie.
Wat zijn de symptomen van syfilis?
Symptomen van syfilis verschillen per stadium:
- Primair stadium – Syfilis verschijnt eerst als een pijnloze chancre. Deze zweer verdwijnt zonder behandeling in 3-6 weken.
- Tweede stadium – Het volgende stadium begint als de chancre aan het genezen is of enkele weken nadat de chancre is verdwenen, wanneer een huiduitslag kan verschijnen. De uitslag verschijnt meestal op de voetzolen en handpalmen. Op de vulva kunnen platte wratten te zien zijn. In dit stadium kunnen er griepachtige verschijnselen optreden. Dit stadium is zeer besmettelijk.
- Latente en late stadia – De huiduitslag en andere symptomen verdwijnen na een paar weken of maanden, maar de ziekte is nog steeds in het lichaam aanwezig. Indien onbehandeld, kan de ziekte in zijn ernstigste vorm jaren later terugkeren.
Hoe wordt syfilis gediagnosticeerd?
In de vroege stadia wordt afscheiding van open zweren onderzocht om te zien of syfilisbacteriën aanwezig zijn. In latere stadia kan ook een bloedonderzoek worden gedaan om te controleren op antilichamen tegen de bacterie.
Wat zijn complicaties van syfilis?
Syfilis in een laat stadium is een ernstige ziekte. Hartproblemen, neurologische problemen en tumoren kunnen optreden, wat kan leiden tot hersenbeschadiging, blindheid, verlamming en zelfs de dood. De genitale zweren die door syfilis worden veroorzaakt, maken het ook gemakkelijker om besmet te raken met het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) en dit over te dragen.
Hoe wordt syfilis behandeld?
Syfilis wordt behandeld met antibiotica. Als de ziekte in een vroeg stadium wordt ontdekt en behandeld, kunnen problemen op lange termijn worden voorkomen. De duur van de behandeling hangt af van hoe lang iemand de ziekte al heeft.
Kunnen deze ziekten worden voorkomen?
U kunt stappen ondernemen om te voorkomen dat u gonorroe, chlamydia, of syfilis krijgt. Deze voorzorgsmaatregelen helpen ook bij de bescherming tegen andere SOA’s:
- Gebruik een condoom. Zowel mannen- als vrouwencondooms zijn vrij verkrijgbaar in drogisterijen. Ze helpen u te beschermen tegen SOA’s.
- Beperk uw seksuele partners. Hoe meer seksuele partners u in uw leven heeft, des te groter is het risico op soa’s.
- Kennis van uw partner. Vraag naar de seksuele voorgeschiedenis van uw partner. Vraag of hij of zij SOA’s heeft gehad. Zelfs als uw partner geen symptomen heeft, kan hij of zij toch besmet zijn.
- Mijd contact met zweertjes op de geslachtsdelen.
Wordt screening op deze ziekten aanbevolen? 
Een jaarlijkse screening op gonorroe en chlamydia wordt aanbevolen voor tieners en vrouwen van 25 jaar en jonger die seksueel actief zijn en voor vrouwen ouder dan 25 jaar als zij risicofactoren hebben. Tieners en vrouwen moeten ook worden getest op syfilis als ze een hoog risico lopen op deze SOA.
Glossary
Antibiotica: Geneesmiddelen die bepaalde soorten infecties behandelen.
Antilichamen: Eiwitten in het bloed die worden aangemaakt als reactie op lichaamsvreemde stoffen, zoals bacteriën en virussen die een infectie veroorzaken.
Baarmoederhals: Het onderste, smalle uiteinde van de baarmoeder aan de bovenkant van de vagina.
Chancre: Een door syfilis veroorzaakte zweer die op de plaats van de infectie verschijnt.
Fallopische Buisjes: Buisjes waardoor een eicel van de eierstok naar de baarmoeder gaat.
Humaan Immunodeficiëntie Virus (HIV): Een virus dat bepaalde cellen van het immuunsysteem van het lichaam aantast en het verworven immunodeficiëntiesyndroom (AIDS) veroorzaakt.
Eierstokken: Twee klieren, gelegen aan weerszijden van de baarmoeder, die de eicellen bevatten die vrijkomen bij de ovulatie en die hormonen produceren.
Pelvic Inflammatory Disease (PID): Een infectie van de baarmoeder, eileiders, en nabijgelegen bekkenstructuren.
Seksueel Overdraagbare Aandoeningen (SOA’s): Ziekten die worden verspreid door seksueel contact.
Urethra: Een buisvormige structuur waardoor urine van de blaas naar de buitenkant van het lichaam stroomt.
Uterus: Een gespierd orgaan dat zich in het vrouwelijk bekken bevindt en dat tijdens de zwangerschap de zich ontwikkelende foetus bevat en voedt.
Vulva: De uitwendige vrouwelijke geslachtsdelen.
Heeft u nog vragen, neem dan contact op met uw verloskundige-gynaecoloog.
FAQ071: Dit document is ontworpen als een hulpmiddel voor patiënten en bevat actuele informatie en meningen met betrekking tot de gezondheid van vrouwen. De informatie dicteert niet een exclusief te volgen behandelingswijze of procedure en mag niet worden opgevat als een uitsluiting van andere aanvaardbare methoden. Variaties, rekening houdend met de behoeften van de individuele patiënt, middelen en beperkingen die uniek zijn voor de instelling of het type praktijk, kunnen gepast zijn.
Copyright september 2013 door het American College of Obstetricians and Gynecologists