Een pantser van een heremietkreeft dient twee doelen: ten eerste bescherming van het zachte achterlijf en ten tweede voorkomt het uitdroging (uitdroging). Een heremietkreeft die zijn beschermende en levensonderhoudende schelp heeft verlaten, vertelt u dat hij in nood verkeert.
- Fysiek gestresseerd door slechte behandeling of omstandigheden tijdens de vangst, vervoer en/of slechte omstandigheden in dierenwinkels
- Schelpgevecht – een andere heremietkreeft heeft zijn schelp afgepakt – er blijft geen geschikte schelp over
- Verandering van schelp en loslaten van de oude schelp, die door een andere krab is afgepakt – er blijft geen geschikte schelp over
- Vreemd lichaam/irritant in de schelp (zand, ongedierte, schimmel OPMERKING: van krabben is bekend dat ze voedsel in hun schelp verbergen)
- Temperatuur is te HOOG
- Vochtigheid is uit
- Pre-molting, hoewel het zelden voorkomt
Hieronder gaan we wat dieper in op deze oorzaken.
Fysieke Stress
Landheremietkreeften ondergaan een grote hoeveelheid stress voordat ze de dierenwinkel bereiken. Het oogsten en verschepen van heremietkreeften is een zeer onmenselijk proces en de krabben lijden eronder. Vervolgens komen ze aan in dierenwinkels, die in de meeste gevallen niet weten hoe ze op de juiste manier moeten worden verzorgd. Ze komen gestrest, uitgedroogd en hongerig aan. Dan koop je ze en neem je ze mee naar huis. Nu zwaar lichamelijk beschadigd zal de heremietkreeft vaak zijn schelp verlaten om te sterven.
Schelpengevecht
Als er niet een verscheidenheid aan geschikte stijlen en maten van extra wisselende schelpen in het krabbenhol is voor de heremietkreeft om uit te kiezen, kunnen er ook schelpengevechten ontstaan. Dit is meestal gevaarlijk voor de heremietkreeften in het krabbenhol, omdat heremietkreeften zich liever uit elkaar laten trekken, dan dat ze hun beschermende huis opgeven. Dit leidt er vaak toe dat een heremietkreeft ernstig gewond raakt of zelfs gedood wordt door de agressieve heremietkreeft die op zoek is naar een comfortabele schelp.
Er zijn ook momenten dat een heremietkreeft op zoek is naar een schelp en zijn oorspronkelijke schelp loslaat om een andere te proberen, en dat zijn schelp wordt ingenomen door een andere tankgenoot. Dit dwingt de heremietkreeft om een andere schelp te zoeken, als er geen geschikte beschikbaar is wordt hij dakloos achtergelaten.
Vreemd lichaam
Er kan iets in zijn schelp terecht zijn gekomen dat zijn zachte achterlijf irriteert. Men kan de schelp uitspoelen met gedechloreerd water, maar als er iets in de schelp zit, helpt dit vaak niet veel. Door de schelp te koken in gedechloreerd water en er goed mee te schudden, komt vaak alles wat zich in de schelp bevindt los. Misschien zit er ongedierte of een schimmel in de schelp die zijn achterlijf irriteert en hem ertoe brengt de schelp te verlaten.
Incorrecte omgeving – te warm, te veel of te weinig vochtigheid
Als de heremietkreeft het te warm heeft, zal hij in een poging af te koelen zijn schelp verlaten. Om oververhitting te voorkomen is het erg belangrijk om zowel de temperatuur van het substraat als de luchttemperatuur in de gaten te houden. De temperatuur aan de warme kant van het krabbenhuisje moet ongeveer 80-82F zijn. Bij 85F of hoger is dit voor de meeste heremietkreeften te warm om comfortabel te zijn (sommige soorten houden wel van hogere temperaturen). De temperatuur aan de koele kant van het krabbenhuis moet ongeveer 72-75F zijn. Heremietkreeften zijn ectothermische dieren en moeten de temperatuur kunnen variëren om zichzelf te kunnen reguleren.
Als de luchtvochtigheid in het krabbenhol te laag is, hebben heremietkreeften het gevoel dat ze stikken. In de hoop het ongemak dat ze ervaren te verlichten, verlaten ze hun schelp. Als ze te vaak aan een te lage luchtvochtigheid zijn blootgesteld, heeft dat al onherstelbare schade aan de kieuwen veroorzaakt. Voor een nauwkeuriger aflezing van het vochtigheidspercentage moet de vochtigheidsmeter dicht bij het substraat in het midden van de bak worden geplaatst, uit de buurt van waterbronnen die de meterstand kunnen beïnvloeden. Het veilige bereik is 70-80% relatieve vochtigheid. Goedkope analoge meters uit dierenwinkels zijn zelden nauwkeurig.
Kalibreer uw vochtigheidsmeter om er zeker van te zijn hoe nauwkeurig hij afleest:
Kalibratie
Een heremietkreeft zal ook uit zijn schelp treden bij een te hoog vochtigheidspercentage. Een hoge vochtigheidsgraad maakt het voor de heremietkreeft moeilijk om te ademen door de “diktes” van de vochtigheid. Een te hoge luchtvochtigheid kan een kieuwinfectie in de hand werken die onomkeerbare schade kan veroorzaken. Een luchtvochtigheid van 90% en hoger wordt afgeraden.
En ook al komt het zelden voor, hij kan in premolt zijn of aan het vervellen. Symptomen van voortijdige vervelling
Hoe voorzichtig een heremietkreeft terug in zijn schelp te krijgen
Was uw handen.
Voor een heremietkreeft die naakt naar de oppervlakte is gegaan om te vervellen of die naakt en nog zacht uit de vervelling naar boven is gekomen, gaat u naar het gedeelte OPMERKING.
Spoel of kook de schelp in ontchloreerd water en schud hem om alles wat er misschien in vastzit te verwijderen. Giet het grootste deel van het water uit de schelp. Leg de schelp op de bodem van een bakje of kommetje, afhankelijk van de grootte van de krab. Het bakje moet JUIST groot genoeg zijn voor de krab en de achtergelaten schelp. Voeg een kleine hoeveelheid chloorvrij water toe aan de bodem van het bakje. Dit zal helpen om de krab vochtig te houden en kan helpen de krab re-shell.
Was je handen.
Als de heremietkreeft is niet in het midden van de vervelling of nog zacht van vervelling, voorzichtig pick de heremietkreeft omhoog door lichtjes vast te houden net achter het laatste paar van de lopende benen. U kunt ook een grote lepel gebruiken om hem heel voorzichtig op te scheppen. Onderzoek het achterlijf zorgvuldig op tekenen van irritatie en let erop dat hij niet probeert te ontsnappen en zich verwondt of doodt. Onderzoek of er vervellingsverschijnselen zijn, zoals doorzichtige ogen, oplichten van het oude exoskelet, waterzak, enz. Lethargie kan een teken zijn van vervelling of dood.
Laat hem in het kopje naast zijn schelp zakken. Bedek het kopje met een washandje om het donker te maken. Breng het bakje over naar een isoleerunit waar de temperatuur en luchtvochtigheid binnen het juiste bereik liggen OF terug naar de hoofdtank. Zorg ervoor dat andere krabben in de bak niet in het bakje kunnen klimmen.
Laat de heremietkreeft een poosje in het donker en rustig zitten, een uur zou genoeg moeten zijn, en hij kan terugkeren naar zijn schelp.
Als de krab nog steeds naakt is, kunt u verhuizen naar een iets grotere opsluitruimte zoals een kleine kritterhouder. Voeg nog een paar schelpen toe aan de kritterhouder waarin de naakte krab zou kunnen passen. Breng de naakte krab en de oorspronkelijke schelp over naar de kritterhouder. Bied wat zeewier, wormenmest, roerei of ander voedsel aan om het eten te stimuleren. Als de krab extreem lethargisch is en niet eet, probeer dan een tandenstoker in wat honing te dopen en deze aan te bieden. Dwing de krab niet om te eten. Soms zal de krab de honing aannemen en een beetje opkikkeren van de suiker. Plaats de heremietkreeft in je isoleerbak of in de grote bak. Het is belangrijk dat de heremietkreeft in de juiste warmte en vochtigheid blijft.
Als de krab nog steeds geen schelp wil nemen, zit er niets anders op dan het hem comfortabel te maken en te wachten. Blijf voedsel en water aanbieden, houd de vochtigheid en de warmte op peil.
Note: Krabben die vervellen of pas verveld zijn, moeten anders behandeld worden. Als de krab nog zacht is of in de rui, gebruik dan onze 2 liter fles methode (knip de bodem eraf en plaats deze over de krab als een koepel) om de krab in de bak te isoleren. Let er wel op dat dit geen bescherming biedt tegen krabben die zich van onderaf ingraven, dus houd de krab goed in de gaten. Als de andere krabben overmatig geïnteresseerd lijken, moet je de krab misschien overbrengen naar een veilige bak in het krabbenverblijf. Gebruik een schone kom met een deksel. Je kunt gaatjes in het deksel prikken. Gebruik een schone lepel of een soortgelijk schepje om de krab voorzichtig op te scheppen door lichtjes in het substraat onder hem te graven, zodat het lichaam nog steeds op het substraat rust en het schepje niet raakt. Plaats voorzichtig in de kom samen met de meest recente schelp en een of twee andere opties. Doe geen water in deze schaal vanwege het zachte exoskelet. De krab zal uitgeput zijn en waarschijnlijk niet in staat om een schelp te pakken totdat hij volledig verhard is en weer energie heeft. Als de afgeworpen exo beschikbaar is, doe hem dan in de schaal, samen met wat water en ander voer. Onze voedergids voor heremietkreeften kan u het meest geschikte voedsel voor deze tijd geven.
Als u nog meer hulp nodig hebt, lees dan het artikel Noodhulp.