Ik ben dik. Dat valt niet te ontkennen. Als je me zegt dat ik dat niet ben, zeg je eigenlijk dat ik, ondanks mijn lichaamsgrootte, niet al die vreselijke dingen ben die je met dikheid associeert. “Je bent niet het soort luie, domme, walgelijke, sloddervos die ik verwacht dat dikke mensen zijn,” is geen compliment.
Maak geen veronderstellingen over mijn ex- (of huidige!) partners
Gasten hebben de neiging om aan te nemen dat ik niet veel heb gedatet in mijn leven – of het tegenovergestelde, dat ik altijd in ben voor casual seks omdat ik wanhopig op zoek ben naar aandacht. Ze denken vaak dat mijn vorige partners me hebben misbruikt of ontrouw zijn geweest, of dat mijn huidige partner niet geïnteresseerd is in seks en dat we daarom poly zijn. Kortom, dat hij is gekomen om mij te redden van mijn verschrikkelijke, trieste, dikke leven.
Ik heb seksueel misbruik en trauma’s meegemaakt in mijn leven. Veel dikke vrouwen hebben dat — de ACE-scores suggereren dat tenminste sommige gevallen van obesitas biologisch gerelateerd zijn aan jeugdtrauma — maar ik heb jou niet nodig om me te psychoanalyseren, om me uit te leggen waarom ik dik ben, of om te proberen me op de een of andere manier te “repareren”. Ik heb een therapeut, bedankt.
Take me out
Ik ben al lang geleden over jongens heen gestapt die met me naar bed wilden maar niet met me in het openbaar gezien wilden worden. Ik hou net zoveel van Netflix en zo als ieder ander, maar ik hou ook van kunstgaleries, bioscopen en poëzie lezingen. En ja, ik hou er zelfs van om lekker uit eten te gaan als je het voor elkaar krijgt om er geen probleem van te maken.
Kun je dat? Laten we wat plezier maken!
Ben je bewust van mijn (on)comfort
En ontkracht mijn ervaringen als dikke vrouw niet. Er zijn sommige plaatsen, sommige dagen, wanneer ik gewoon niet wil omgaan met bepaalde mensen of proberen om mijn lichaam te passen in de wereld. Het vervoer — van bussen en taxi’s tot vliegtuigen — kan leiden tot ronduit vijandige omgevingen. Ik pas waarschijnlijk niet in de meeste attracties in het pretpark en de gedachte aan het eten van een maaltijd in een gammele plastic stoel brengt me in opperste staat van paraatheid.
Als ik met je probeer te praten over vetfobie, over discriminatie, over de uitdagingen waar ik als dikke vrouw in de wereld voor sta, probeer me dan alsjeblieft niet te troosten door me te vertellen dat mensen het niet menen, dat ik de situatie misschien verkeerd interpreteer, dat de wereld er niet op uit is om mij te pakken. Of vethaat nu kwaadaardig is of niet, het is nog steeds schadelijk. Controleer je eigen problemen met dikheid voordat je me vertelt dat ik de mijne moet controleren.
Probeer me alsjeblieft niet op te tillen (maar serieus, doe het niet)
Ik weet niet wat de motivatie is voor jongens die proberen me op hun schouders te krijgen bij concerten of proberen me voorzichtig in bed te tillen. Probeer je me te bewijzen dat ik “niet zo zwaar” ben? Of probeer je aan jezelf te bewijzen hoe mannelijk je wel niet bent? Hoe dan ook, het is vervelend en ongemakkelijk.
Dit betekent niet dat we geen nieuwe en interessante standjes kunnen proberen tijdens de seks. Maar het betekent wel dat ik verwacht dat je mijn lichaam niet rondgooit in de slaapkamer zonder mijn uitdrukkelijke toestemming. Dit soort acrobatiek kun je het beste proberen zonder het verrassingselement.
Over toestemming gesproken…
Ik heb van mensen te horen gekregen dat ze weten dat ik meer bereid ben in te gaan op de seksuele eisen van een man omdat ik dik ben; en dikke meisjes doen natuurlijk alles, omdat het zo moeilijk voor ons is om mannelijke aandacht te krijgen.
Um, nee.