Incels, mannen die vrouwen haten omdat ze geen liefde kunnen vinden

In 2009 vermoordde George Sodini 3 jonge vrouwen in Pennsylvania, waarbij hij beweerde dat “dertig miljoen vrouwen me hebben afgewezen” in de loop van zijn leven. In februari 2018 schoot de 19-jarige Nikolas Cruz 17 studenten dood op een middelbare school in Parkland, Florida, waarvan hij was weggestuurd. Voorafgaand aan de moord zou hij zijn ex-vriendin fysiek hebben mishandeld nadat hij haar nieuwe vriend had bedreigd.

Meer dan 30 procent van de massaschietpartijen in de wereld vindt plaats in de Verenigde Staten. Bij een individuele analyse kunnen we vaststellen dat Incels vaak de daders zijn. Deze term werd in 1997 bedacht door een 25-jarige Canadese vrouw, Alana, die zich gediscrimineerd voelde omdat ze nog maagd was, maar ze had zeker geen kwade bedoelingen; hij is afgeleid van de samenvoeging van de woorden onvrijwillig en celibatair. Tegenwoordig identificeren veel mannen die een romantische relatie willen maar geen partner kunnen vinden, en vrouwen daarvan de schuld geven, zich met deze term.

De Incel-vocabulaire

Veel leden van de Incel-gemeenschap zijn ervan overtuigd dat vrouwen hun partners kiezen op basis van drie parameters: uiterlijk, geld en status. Volgens deze theorie, LMS genaamd, zijn Chads mannen die positief scoren in alle drie de categorieën; ze zien er goed uit, zijn rijk en populair. Stacys zijn “hete” meisjes waar lelijke mannen hopeloos naar verlangen en die ervoor kiezen om alleen seksuele relaties te hebben met Chads. Red pillers zijn degenen die metaforisch voor de rode pil hebben gekozen, zoals Neo in de Matrix, en daardoor in staat zijn de “waarheid” te zien.

Zit er enige waarheid achter deze ideeën?

Volgens de evolutionaire psychologie zoeken vrouwen partners die voor hun nageslacht kunnen zorgen, terwijl mannen de voorkeur geven aan jongere en vruchtbaardere vrouwen. Bovendien, “aangezien leden van beide geslachten tegenwoordig werken, krijgt economische status prioriteit bij het maken van belangrijke keuzes in het leven,” legt dokter Giorgia Lauro uit, een psycholoog met een masterdiploma in klinische seksuologie van het Italiaanse Instituut voor Wetenschappelijke Seksuologie (IISS).

Incelforums online

Met de komst van het internet zijn louter theorieën in de praktijk omgezet: online forums hebben de nevelige kaders van de Incel-beweging bepaald. Het web heeft veel mensen die zich sociaal buitengesloten voelen een manier gegeven om hun gevoel van erbij horen te bevredigen, maar ook de drang om hun gevoelens te ventileren. “De pijn die we voelen als we buitengesloten worden, is wetenschappelijk gezien vergelijkbaar met die van een wond,” legt Lauro uit. Om ons geaccepteerd te voelen conformeren we ons vaak aan “andermans ideeën, die meer of minder extreem kunnen zijn. Wanneer individuele verantwoordelijkheid wordt gecombineerd met groepsidentiteit, hebben mensen de neiging om de ander te ontmenselijken en agressiever te worden”.

Toch zijn we geen robots en liefde is geen vergelijking. We kiezen er niet voor om bij iemand te zijn, zoals we ons aangetrokken voelen tot goedkope, krachtige smartphones. We worden verliefd omdat de aanwezigheid van de ander ons leven verbetert. “We kunnen de keuze van een partner niet louter aan een theorie toeschrijven, omdat de complexiteit van relationele ontmoetingen met anderen wordt bepaald door een subjectief proces dat niet kan worden gedegradeerd tot de rationele dimensie,” bevestigt Lauro.

Helaas krijgen we bijna nooit het gezicht te zien of de stem te horen van degenen met wie we op het internet communiceren, noch kunnen we hun verhaal of gevoelens kennen, daarom verliezen we het gevoel dat we met een ander mens communiceren en voelen we ons gerechtigd om de manier waarop we ons uitdrukken te veranderen, en meedogenlozer te worden. De arts besluit met de opmerking dat we “eerder geneigd zijn amoreel gedrag te vertonen” wanneer andere leden van de groep dat ook doen.

“ISIS voor lelijke mensen”

De Incel-beweging verandert vaak in een gewelddadige kruistocht of, “ISIS voor lelijke mensen” zoals een lid van de groep het noemde tijdens een aflevering van het Italiaanse tv-programma Nemo – Nessuno Escluso; maar deze aanvallen hebben niets te maken met islamitisch extremisme.

In april 2018 reed de 25-jarige Alek Minassian voetgangers omver in de straten van Toronto, waarbij tien mensen omkwamen. Voordat hij het bloedbad aanrichtte, plaatste hij een bericht op Facebook: “De Incel Rebellie is al begonnen, we zullen Chads en Stacys omverwerpen! Alle hulde voor de opperste heer Elliot Rodger!” Vier jaar eerder had Rodger zes mensen vermoord nadat hij een 141 pagina’s lang manifest had geschreven en video’s had gepubliceerd waarin hij vrouwen vermaande: “De vrouwtjes van de menselijke soort hebben nooit met mij willen paren … Het is mijn doel om ze allemaal te straffen”.

De aanslag in Toronto liet geen twijfel bestaan en markeerde het moment waarop onvrijwillige celibatairen in de schijnwerpers kwamen te staan.

De oorsprong van haat jegens vrouwen

Incels kunnen vaak niet tegen hun onvolkomenheden, maar in plaats van dit toe te geven, geven ze liever anderen de schuld, een gedrag dat typerend is voor degenen die zichzelf niet accepteren. Daarom beschuldigen zij anderen ervan hen te haten, waarbij zij met name vrouwen verantwoordelijk houden voor het wegnemen van hun leiderschapsrol, voor het onafhankelijk zijn en het niet langer nodig hebben van mannen. “Omdat mannen eeuwenlang de macht hebben gehad op verschillende niveaus – seksueel, politiek, technologisch, familiaal – bepaalt het verlies van deze status een toestand van angst en onbehagen,” legt dokter Lauro uit.

Kunnen we hen helpen?

Helpen van deze mensen is geen gemakkelijke taak. Zelfs als we de zonde verachten, moeten we proberen “het verhaal achter de zondaar te begrijpen”, die, als een gewond en defensief dier, weer vertrouwen moet krijgen in zichzelf, de mensen om hem heen en moet ophouden bang te zijn dat ze gekwetst worden, om hun geest te bevrijden van agressiviteit. Om dit te doen, hebben ze mensen nodig die hen kunnen helpen op deze reis: families en leraren (of opvoedkundige figuren meer in het algemeen).

“De enige manier om seksuele discriminatie uit te roeien is door middel van onderwijs gericht op gendergelijkheid, het bevorderen van het idee dat de rechten die vrouwen verdienen geen bedreiging zijn of iets dat angst en haat moet opwekken, maar gewoon een normale sociaal-culturele vooruitgang,” stelt de psycholoog. Vrouwen willen geen macht afnemen van mannen: zij willen hun dromen waarmaken net als iedereen, ook mannen.

Van #MeToo tot Gillette, de strijd tegen genderdiscriminatie op sociale media

In 2013 keurde het Europees Parlement de resolutie over het uitbannen van genderstereotypen in de Europese Unie goed, waarin de lidstaten werd gevraagd om schoolprogramma’s te evalueren die functioneel zijn voor dit doel; momenteel worden dergelijke activiteiten in landen als Italië meestal aangeboden door ngo’s en particuliere instanties in plaats van overheidsinstellingen.

Niettemin nemen tieners veel informatie op via sociale media. Aan de ene kant is het risico om op misogynistische inhoud te stuiten zeer groot. Anderzijds worden dergelijke platforms ook bezield door positieve debatten, bijvoorbeeld een debat dat in 2017 van start ging: sindsdien hebben miljoenen vrouwen over de hele wereld ervaringen met seksueel geweld en intimidatie gedeeld via de hashtag #MeToo.

Lees meer: De zwijgdoorbrekers van de #MeToo-campagne, die zich uitspraken tegen seksueel geweld, zijn Time Person of the Year 2017

In Italië kreeg Matteo Camiciottoli, burgemeester van Pontivrea, in de provincie Savona, een boete van 20,000 euro (met een voorwaardelijke straf op voorwaarde dat de betaling binnen een maand wordt gedaan) omdat hij zei dat de verkrachters die het gemunt hadden op twee meisjes op het strand in Rimini “naar het huis van Boldrini moeten worden gestuurd voor huisarrest, ze zouden een glimlach op haar gezicht kunnen toveren”, verwijzend naar de voormalige voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden, Laura Boldrini.

Mannenscheermesjesbedrijf Gillette, dat jarenlang vrouwen objectiveerde en kleineerde, lanceerde een commercial waarin giftige mannelijkheid wordt veroordeeld die in 2019 viraal ging.

Imperfectie is wat ons perfect maakt

Wanneer we verliefd zijn, worden we irrationeel. We glimlachen zonder duidelijke reden, we zingen onder de douche, romantische films lijken minder frivool. We komen te laat op het werk om ontbijt te maken voor de persoon van wie we houden. En die persoon is waarschijnlijk onverwacht in ons leven gekomen: we zochten hem niet, hij is niet wat we ons voorstelden, en toch is hij perfect.

Incels begrijpen dit niet. Het is niet dat de perfecte vrouw hen niet wil, het is dat de perfecte vrouw – net als de perfecte man – niet bestaat. Ze zullen pas vrij zijn als ze zich kunnen openstellen voor de prachtige onvolmaaktheid van het leven.