Kracht, in de mechanica, elke actie die de beweging van een lichaam in stand houdt of verandert, of die het lichaam vervormt. Het begrip kracht wordt gewoonlijk uitgelegd in termen van de drie bewegingswetten van Isaac Newton die hij in zijn Principia Mathematica (1687) heeft uiteengezet. Volgens het eerste principe van Newton blijft een lichaam dat in rust is of zich in een rechte lijn in een gelijkmatig tempo voortbeweegt, in die toestand totdat er een kracht op wordt uitgeoefend. De tweede wet zegt dat wanneer een externe kracht op een lichaam werkt, dit een versnelling (verandering in snelheid) van het lichaam in de richting van de kracht teweegbrengt. De grootte van de versnelling is recht evenredig met de grootte van de externe kracht en omgekeerd evenredig met de hoeveelheid materie in het lichaam. De derde wet van Newton stelt dat wanneer een lichaam een kracht uitoefent op een ander lichaam, het tweede lichaam een gelijke kracht uitoefent op het eerste lichaam. Dit principe van actie en reactie verklaart waarom een kracht de neiging heeft een lichaam te vervormen (d.w.z. van vorm te veranderen), ongeacht of het lichaam daardoor beweegt of niet. De vervorming van een lichaam kan gewoonlijk worden verwaarloosd bij het onderzoek van zijn beweging.
Omdat kracht zowel magnitude als richting heeft, is het een vectorgrootheid. De voorstelling van krachten door vectoren impliceert dat zij geconcentreerd zijn in één enkel punt of langs één enkele lijn. Dit is echter fysisch onmogelijk. Op een belaste component van een constructie, bijvoorbeeld, veroorzaakt de uitgeoefende kracht een inwendige kracht, of spanning, die over de doorsnede van de component wordt verdeeld. De zwaartekracht is onveranderlijk verdeeld over het volume van een lichaam. Niettemin is het, wanneer het evenwicht van een lichaam op de eerste plaats komt, over het algemeen geldig en ook handig om aan te nemen dat de krachten geconcentreerd zijn in één enkel punt. In het geval van de zwaartekracht kan worden aangenomen dat het totale gewicht van een lichaam geconcentreerd is in het zwaartepunt (zie zwaartekracht, zwaartepunt).
Encyclopædia Britannica, Inc.
Fysici gebruiken de newton, een eenheid van het Internationaal Stelsel (SI), voor het meten van kracht. Een newton is de kracht die nodig is om een lichaam van één kilogram per seconde met één meter per seconde te versnellen. De formule F = ma wordt gebruikt om het aantal newton te berekenen dat nodig is om de snelheid van een bepaald lichaam te verhogen of te verlagen. In landen waar nog met het Engelse systeem wordt gemeten, meten ingenieurs kracht gewoonlijk in pounds. Eén pond kracht geeft aan een voorwerp van één pond een versnelling van 32,17 voet per seconde in het kwadraat.