Een lange ton, ook wel gewichtston (W/T), imperiale ton of verplaatsingston genoemd, is gelijk aan:
- 2.240 pond of 1.016 kilogram of 1,016 metrische ton
- 12% meer dan de 2.000 pond van de Noord-Amerikaanse korte ton
- het gewicht van 35 kubieke voet (0,99 g/cm3) zout water met een dichtheid van 64 pond per kubieke voet (1,03 g/cm3)
De lange ton wordt zowel in het99 m3) zout water met een dichtheid van 64 pond per kubieke voet (1,03 g/cm3)
De long ton blijft in gebruik in zowel het Verenigd Koninkrijk als de Verenigde Staten, waar hij algemeen wordt gebruikt voor het meten van de waterverplaatsing van schepen, het volume-draagvermogen van brandstoffen, en in de handel van goederen in balen en bulkgoederen zoals ijzererts en elementaire zwavel. De lange ton was de eenheid die voor oorlogsschepen werd voorgeschreven door het Marineverdrag van Washington van 1922-bijvoorbeeld slagschepen werden beperkt tot een waterverplaatsing van 35.000 lange ton (36.000 t; 39.000 korte ton).
Om te voldoen aan de praktijken van de Europese Unie, werd de Britse Imperial ton expliciet uitgesloten van gebruik voor de handel door de Britse Weights and Measures Act van 1985.
De lange ton wordt nog steeds informeel gebruikt door sommige historische spoorwegmaatschappijen en staat nog steeds op een beperkt aantal borden met gewichtslimieten op wegen (meestal in afgelegen gebieden buiten de grote steden waar tonnen worden gebruikt).