Moordslachtoffer. Zij en haar echtgenoot, Dan Broderick, werden vermoord door zijn ex-vrouw, Betty, na een zeer bittere echtscheiding in wat een geruchtmakende zaak werd. Dan was een college senior in Notre Dame in pre-medicijnen, toen hij Elizabeth “Betty” Anne Bisceglia ontmoette, een Freshman. Ze gingen drie jaar met elkaar om, terwijl Dan naar het Cornell Medical College ging, en trouwden op 12 april 1969. Tijdens zijn opleiding besloot Dan van loopbaan te veranderen en schreef zich in voor de Harvard Law School, met de bedoeling advocaat te worden bij medische wanpraktijken. Betty deed klusjes om de huur te betalen terwijl Dan studeerde. Dan, altijd modieus gekleed, werd op de campus bekend als “Dapper Dan”, terwijl Betty altijd oudere, tweedehands kleding droeg. Dan’s eerste baan was in San Diego, waar hij al snel een succesvol advocaat werd, terwijl Betty verkoper in onroerend goed werd. Ze kregen vier kinderen, Kimberly, Lee, Danny Jr, en Rhett. Naarmate Dan succesvoller werd en tot 2 miljoen dollar per jaar verdiende, bleef hij meer en meer werken en liet Betty alleen om de kinderen op te voeden. In 1983 huurde hij Linda Kolkena, een knappe, 21-jarige voormalige stewardess, in als zijn persoonlijke assistente (hij was 39), en begon al snel een affaire met haar. In 1985 besloot hij te scheiden, en hij en Betty gingen wettelijk uit elkaar, en zij verhuisde met de kinderen naar een ander huis. Hij betaalde haar $9.000 per maand aan alimentatie en kinderalimentatie, maar zij begon in te breken in hun huis en vernielde het, niet één keer, maar meerdere keren. Hij nam wraak door telkens een straatverbod aan te vragen, en Betty werd tweemaal gevangen gezet wegens overtreding van het straatverbod. In 1986 verhuisden Linda en Dan naar een ander huis, verkochten het oorspronkelijke huis en gaven de helft van de verkoopprijs aan Betty. Betty nam wraak door met haar SUV door de voordeur van hun nieuwe huis te rijden, waarvoor ze 3 dagen in een psychiatrisch ziekenhuis doorbracht. Uiteindelijk scheidden zij op 30 januari 1989, waarbij Dan’s juridische team al haar moties blokkeerde, en zij $30.000 eenmalig bedrag ontving, en $9.000 maandelijks aan alimentatie (zij had $1.000.000 eenmalig bedrag en $25.000 maandelijks geëist). Dan kreeg de wettelijke voogdij over de vier kinderen, maar moest haar bezoekrecht geven. Na de scheiding bleef ze Dan en Linda (die vlak na de scheiding trouwden) bedreigen door meerdere keren per dag dreigende telefoonberichten op hun antwoordapparaat achter te laten. Op 5 november 1989, om 5 uur ’s morgens, reed ze naar het huis van haar ex-man en ging naar binnen met een sleutel die ze van haar dochter had gestolen. Toen ze hen slapend in bed aantrof, schoot ze twee keer op Linda en vier keer op Dan, waarbij ze hen onmiddellijk doodde. Een eerste proces resulteerde in een onbesliste jury, maar in een tweede proces werd ze schuldig bevonden aan tweedegraads moord, en ze werd veroordeeld tot 32 jaar tot levenslang.
Moordslachtoffer. Zij en haar man, Dan Broderick, werden vermoord door zijn ex-vrouw, Betty, na een zeer verbitterde echtscheiding in wat een geruchtmakende zaak werd. Dan was een college senior in Notre Dame in pre-medicijnen, toen hij Elizabeth “Betty” Anne Bisceglia ontmoette, een Freshman. Ze gingen drie jaar met elkaar om, terwijl Dan naar het Cornell Medical College ging, en trouwden op 12 april 1969. Tijdens zijn opleiding besloot Dan van loopbaan te veranderen en schreef hij zich in voor de Harvard Law School, met de bedoeling advocaat te worden bij medische wanpraktijken. Betty deed klusjes om de huur te betalen terwijl Dan studeerde. Dan, die altijd modieus gekleed was, werd op de campus bekend als “Dapper Dan”, terwijl Betty altijd oudere, tweedehands kleding droeg. Dan’s eerste baan was in San Diego, waar hij al snel een succesvol advocaat werd, terwijl Betty verkoper in onroerend goed werd. Ze kregen vier kinderen, Kimberly, Lee, Danny Jr, en Rhett. Naarmate Dan succesvoller werd en tot 2 miljoen dollar per jaar verdiende, bleef hij meer en meer werken en liet Betty alleen om de kinderen op te voeden. In 1983 huurde hij Linda Kolkena, een knappe, 21-jarige voormalige stewardess, in als zijn persoonlijke assistente (hij was 39), en begon al snel een affaire met haar. In 1985 besloot hij te scheiden, en hij en Betty gingen wettelijk uit elkaar, en zij verhuisde met de kinderen naar een ander huis. Hij betaalde haar $9.000 per maand aan alimentatie en kinderalimentatie, maar zij begon in te breken in hun huis en vernielde het, niet één keer, maar meerdere keren. Hij nam wraak door telkens een straatverbod aan te vragen, en Betty werd tweemaal gevangen gezet wegens overtreding van het straatverbod. In 1986 verhuisden Linda en Dan naar een ander huis, verkochten het oorspronkelijke huis en gaven de helft van de verkoopprijs aan Betty. Betty nam wraak door met haar SUV door de voordeur van hun nieuwe huis te rijden, waarvoor ze 3 dagen in een psychiatrisch ziekenhuis doorbracht. Uiteindelijk scheidden zij op 30 januari 1989, waarbij Dan’s juridische team al haar moties blokkeerde, en zij $30.000 eenmalig bedrag ontving, en $9.000 maandelijks aan alimentatie (zij had $1.000.000 eenmalig bedrag en $25.000 maandelijks geëist). Dan kreeg de wettelijke voogdij over de vier kinderen, maar moest haar het bezoekrecht geven. Na de scheiding bleef ze Dan en Linda (die vlak na de scheiding trouwden) bedreigen door meerdere keren per dag dreigende telefoonberichten op hun antwoordapparaat achter te laten. Op 5 november 1989, om 5 uur ’s morgens, reed ze naar het huis van haar ex-man en ging naar binnen met een sleutel die ze van haar dochter had gestolen. Toen ze hen slapend in bed aantrof, schoot ze twee keer op Linda en vier keer op Dan, waarbij ze hen onmiddellijk doodde. Een eerste proces resulteerde in een onbesliste jury, maar in een tweede proces werd ze schuldig bevonden aan tweedegraads moord, en ze werd veroordeeld tot 32 jaar tot levenslang.