In de loop der jaren is de Little League World Series steeds populairder geworden en is nu elk seizoen prominent op ESPN te zien, en terecht, want de kinderen hebben in de loop der jaren voor een aantal fantastische momenten gezorgd.
Hoewel het zeker een ander spel is dan de MLB of zelfs middelbare schoolhonkbal, herinnert Little League-honkbal ons eraan wat het betekent om honkbal te spelen gewoon voor de liefde van het spel en niets anders.
Dus hier is een blik op de 10 meest gedenkwaardige spelers, teams, wedstrijden en individuele momenten in de geschiedenis van de Little League World Series.
Het was de openingswedstrijd van de LLWS 2007 tussen Hamilton, Ohio en Walpole, Mass, en de ploeg uit Ohio ging de wedstrijd in met een 14-0 record in de kwalificatie en stond met 1-0 voor in de eerste helft van de zesde inning.
Walpole sloeg echter driemaal toe in de eerste helft van de zesde inning om de leiding te nemen, en nadat Hamilton de stand had teruggebracht tot 3-2, kwamen ze aan hun laatste slagbeurt met een loper op het derde honk en eerste slagman John Cornett op de plaat.
Toen Cornett in één kwam en de bal naar diep in het middenveld sloeg, leek het erop dat de bal van de knuppel zou gaan. Echter, Walpole middenvelder Michael Rando sprong naar de muur en maakte de game-reddende en vervolgens game-eindigende vangst.
No. 9: Chin-Hsiung Hsieh (1996)
De LLWS van 1996 behoorde duidelijk toe aan de ploeg uit Chinese Taipei, want ze wisten hun tegenstanders met 62-9 te verslaan in hun vijf wedstrijden op weg naar een 13-3 overwinning in het kampioensduel.
De aanval kwam van de hele line-up, maar één speler in het bijzonder maakte een enorme impact met de knuppel, en dat was Chin-Hsiung Hsieh.
In de vijf wedstrijden sloeg hij .706 (12-uit-17) met een record van zeven homeruns en 15 RBI, want hij was een eenmans slopersploeg in een van de meest dominante teams in de geschiedenis van het toernooi.
Nr. 8: Lloyd McClendon (1971)
Hoewel hij een behoorlijke Major League speler en manager was, zou Lloyd McClendon’s bekroning in het honkbal wel eens op 12-jarige leeftijd kunnen zijn gekomen.
De ster van het Gary, Ind. team dat jaar, sloeg McClendon vijf homeruns in vijf officiële slagbeurten over een periode van drie wedstrijden, terwijl hij opzettelijk vier wijd kreeg in zijn andere vijf slagbeurten.
Of dat nog niet genoeg was, was hij ook nog eens de beste werper van het team, en hij gooide acht innings en kreeg drie punten tegen in de kampioenswedstrijd tegen Chinese Taipei.
De ploeg zou vallen in de negende inning toen Taipei negen punten scoorde in de eerste helft van de inning om een onoverkomelijke voorsprong op te bouwen, maar McClendon’s optreden gaat de boeken in als misschien wel de meest complete en meest dominante in de LLWS geschiedenis.
Nr. 7: Jesus Sauceda (2008)
Geworpen tegen Italië in de LLWS 2008, Mexico ace Jesus Sauceda draaide in misschien wel de beste all-around prestatie in de geschiedenis van het toernooi.
Op de werpheuvel gooide hij vier perfecte innings, waarbij hij alle 12 slagmensen met drie slag uitschakelde. Op de plaat sloeg hij 3-uit-3 met zes RBI, waaronder een grand slam.
Zijn team won in vier innings vanwege de mercy-regel, dus hoewel zijn perfecte wedstrijd niet de volle zes innings duurde, is er geen twijfel dat zijn prestatie de boeken in gaat als een van de beste ooit.
Nr. 6: Rich Cominski (1957)
Ooit, voordat internationale ploegen deel uitmaakten van de LLWS, ontmoetten Morrisville, Pa. en Merchantville, N.J. elkaar in de kampioenswedstrijd van 1957.
De wedstrijd was al een historische, want de 88-jarige Cy Young gooide de eerste pitch, maar het zou vanaf daar alleen maar beter worden.
Toen de teams na zes innings op 3-3 stonden, ging de wedstrijd naar extra’s, en Morrisville-rechtsvelder Rich Cominski opende de tweede helft van de zevende inning met de eerste walk-off, serie-winnende homerun in de geschiedenis van de Little League World Series.
No. 5: Michael Memea (2005)
De 2005 LLWS kampioenswedstrijd tussen Ewa Beach, Hawaii en Wilemstad, Curacao markeerde slechts de vierde keer in de geschiedenis dat een finalewedstrijd in extra innings eindigde en de eerste keer sinds 1979.
Tegenover de titelverdediger Curaçao was de ploeg uit Hawaii de duidelijke underdog, en toen de ploeg uit Wilemstad een 6-3 voorsprong nam in de eerste helft van de zesde inning zag het er grimmig uit voor de Amerikaanse vertegenwoordigers.
Het team zette echter een indrukwekkende comeback op en scoorde drie punten om de wedstrijd naar de extra innings te sturen. Nadat hij Curacao puntloos had gehouden in de eerste helft van de zevende inning, sloot Michael Memea de wedstrijd af met één slag van de knuppel om de tweede inning in te leiden, waardoor zijn ploeg op dramatische wijze won, 7-6.
No. 4: Dalton Carriker (2007)
Toen de kampioenswedstrijd van de LLWS voor de vijfde keer ooit en de tweede keer in drie jaar naar de extra innings ging, vroegen de fans zich af of ze getrakteerd zouden worden op de walk-off heldendaden die de reeks van 2005 beëindigden, en ze hadden geluk.
Het duurde tot de tweede helft van de achtste inning, maar Warner Robins, Ga. slugger Dalton Carriker maakte er een einde aan met één slag van de knuppel, want hij boorde een 2-1 pitch naar het tegenoverliggende veld voor een walk-off homerun en de ploeg uit Georgia versloeg Tokyo met 3-2.
Het beeld van Carriker die de honken op rent met beide handen in de lucht is een van de meest iconische in de LLWS geschiedenis geworden.
Reliver Kendall Scott verdient ook lof, want hij kreeg slechts één hit tegen en gooide 10 keer drie slag in vijf innings om de stand gelijk te houden en Carriker’s heldendaad mogelijk te maken.
Nr. 3: Cody Webster (1982)
De 1982 Little League World Series betekende de eerste keer dat de kampioenswedstrijd op de nationale TV was, en de kinderen uit Kirkland, Wash. haalden het beste uit hun kans op de schijnwerpers.
Tegen een team uit Taiwan dat in 31 wedstrijden niet had verloren, waren ze natuurlijk underdogs, maar er was weinig twijfel dat ze de beste speler aan beide kanten hadden in Cody Webster.
In die laatste wedstrijd gooide hij een tweehitter en sloeg de langste homerun in de LLWS-geschiedenis met maar liefst 280 voet, zodat Kirkland het team uit Taiwan van de troon stootte.
De wedstrijd werd later het onderwerp van een van ESPN’s 30 for 30 specials, getiteld “Little Big Men.”
Nr. 2: Danny Almonte (2001)
Almonte was niet alleen het gesprek van de LLWS 2001, maar het gesprek van de sportwereld toen hij een no-hitter in de Mid-Atlantic Regional finales opvolgde met een perfect game in de U.Zijn team sneuvelde in de U.S. finales zonder hun aas op de heuvel, maar het team en Almonte waren hoe dan ook het verhaal van de serie. Almonte werd gezien als het volgende fenomeen in het werpen, maar er rezen zorgen over zijn leeftijd.
Na enig onderzoek werd ontdekt dat Almonte in feite 14 jaar oud was en niet 12, en hij werd onverkiesbaar verklaard en de overwinningen van zijn team werden verspeeld.
Hoewel zijn verhaal er een van bedrog is, is er geen twijfel dat het verhaal van Danny Almonte er voor altijd een zal zijn waarover gesproken wordt wanneer de Little League World Series ter sprake komt.
Nr. 1: Angel Macias (1957)
In de kampioenswedstrijd van de LLWS 1957 nam het team uit Monterrey, Mexico het op tegen La Mesa, Calif.., en met een team dat gemiddeld 1 meter 80 groot en 90 kg woog, leek het team uit Monterrey een duidelijke underdog.
Ze hadden echter een uitblinker in de tweehandige Angel Macias, en hij nam de heuvel in het kampioensduel met een rechtshandige pitching tegen een rechtshandige line-up van La Meas.
Hij gooide een perfect game, met 11 strike out, en zijn team pakte de titel met een 4-0 overwinning, en werd daarmee het eerste internationale team dat de LLWS won.
Het verhaal werd in 2009 verfilmd, getiteld The Perfect Game, met acteur Jake T. Austin in de rol van Macias.