Vraag:
“Ik weet niet hoe ik mijn kind kan laten ophouden met liegen. We hebben erg ons best gedaan om hem hoge morele normen bij te brengen. Hoe meer ik hem straf, hoe meer hij liegt. Ik maak me echt zorgen.”
Antwoord:
(Een uittreksel uit het boek Positive Discipline A-Z)
Het begrijpen van jezelf, de situatie en waarom kinderen liegen
We hebben gezocht en gezocht en kunnen geen enkele volwassene vinden die als kind nooit heeft gelogen. Eigenlijk kunnen we geen enkele volwassene vinden die nu nooit liegt. Is het niet interessant hoe boos ouders worden als kinderen een deugd niet onder de knie hebben die ze zelf niet onder de knie hebben? Wij maken dit punt niet om liegen goed te praten, maar om aan te tonen dat kinderen die liegen niet gebrekkig of immoreel zijn. We moeten ons bezighouden met de redenen waarom kinderen liegen voordat we hen kunnen helpen hun behoefte om te liegen op te geven. Meestal liegen kinderen om dezelfde redenen als volwassenen: ze voelen zich gevangen, zijn bang voor straf of afwijzing, voelen zich bedreigd, of denken dat liegen het voor iedereen gemakkelijker zal maken. Vaak is liegen een teken van een laag gevoel van eigenwaarde. Mensen denken dat ze zichzelf beter moeten laten lijken omdat ze niet weten dat ze goed genoeg zijn zoals ze zijn.
Suggesties
- Stop met het stellen van opzetvragen die uitnodigen tot liegen. Een strikvraag is een vraag waarop je het antwoord al weet. “Heb je je kamer opgeruimd?” Zeg in plaats daarvan: “Ik zie dat je je kamer niet hebt opgeruimd. Zou je willen werken aan een plan om het op te ruimen?”
- Focus op oplossingen voor problemen in plaats van verwijten. “Wat moeten we doen om de klusjes af te krijgen?” in plaats van: “Heb je je klusjes gedaan?”
- Ben zelf ook eerlijk. Zeg: “Dat klinkt mij niet als de waarheid in de oren. De meesten van ons vertellen de waarheid niet als we ons opgesloten, bang of bedreigd voelen. Waarom nemen we hier nu niet even vrij van? Later ben ik beschikbaar als je met me wilt delen wat er met je aan de hand is.”
- Respecteer de privacy van je kinderen als ze dat niet met je willen delen.
Planning Ahead to Prevent Future Lying Problems
- Help kinderen te geloven dat fouten kansen zijn om te leren, zodat ze niet geloven dat ze slecht zijn en hun fouten moeten verdoezelen.
- Stel een voorbeeld in het vertellen van de waarheid. Deel met uw kinderen momenten waarop het moeilijk voor u was om de waarheid te vertellen, maar u besloot dat het belangrijker was om de gevolgen te ondervinden en uw zelfrespect te behouden.
- Laat kinderen weten dat ze onvoorwaardelijk geliefd zijn. Veel kinderen liegen omdat ze bang zijn dat de waarheid hun ouders zal teleurstellen. Toon waardering. “Bedankt dat je de waarheid hebt verteld. Ik weet dat het moeilijk was. Ik bewonder de manier waarop je bereid bent de consequenties onder ogen te zien, en ik weet dat je ze aankunt en ervan kunt leren.”
- Stop met proberen kinderen te controleren. Veel kinderen liegen zodat ze erachter kunnen komen wie ze zijn en kunnen doen wat ze willen doen. Tegelijkertijd proberen ze hun ouders te behagen door hen te laten denken dat ze doen wat ze geacht worden te doen.
Life Skills Children Can Learn
Kinderen kunnen leren dat het veilig is om in hun gezin de waarheid te vertellen. Zelfs als ze dat vergeten, worden ze er met zachtmoedigheid en liefde aan herinnerd. Ze kunnen leren dat hun ouders begaan zijn met hun angsten en verkeerde overtuigingen en hen zullen helpen die te overwinnen.
Parenting Pointers
- Veel kinderen liegen om zich te beschermen tegen oordeel en kritiek, omdat ze het geloven als volwassenen zeggen dat ze slecht zijn. Natuurlijk willen ze dit soort pijn vermijden.
- Bedenk dat wie je kind nu is, niet is wie je kind voor altijd zal zijn. Als je kind een leugen vertelt, reageer dan niet overdreven op het gedrag door je kind een leugenaar te noemen.
- Focus op het opbouwen van nabijheid en vertrouwen in de relatie in plaats van op het gedragsprobleem. Dit is meestal de snelste manier om het gedrag dat je verwerpelijk vindt te verminderen.
Booster Thoughts
Mijn zoon werd geschorst van school. Dit was zijn verhaal: “Ik vond wat sigaretten in mijn kastje. Ik weet niet hoe ze daar zijn gekomen. Ik stopte ze net in mijn zak om ze naar de directeur te brengen toen een leraar langskwam en me meenam naar de directeur.”
Mijn gedachten werden een paar minuten gek. “Hij liegt tegen ons. Ik ben een mislukking als moeder. Hij gaat zijn leven verpesten. Wat zullen de mensen wel niet denken?” Ik voelde me behoorlijk van streek, dus mijn gevoelskompas liet me weten dat ik verstrikt was in mijn denksysteem en de dingen niet helder zag. Ik zette mijn kompas even aan de kant in plaats van mijn gedachten en gebruikte nog meer gedachten om ruzie te maken met mijn innerlijke wijsheid.
Ja, maar dit is anders. Dit zijn echt verschrikkelijke omstandigheden waar ik geen controle over heb. Hoe zou ik ze anders kunnen zien? Ik moet hem streng berispen, hem minstens een maand huisarrest geven, hem al zijn privileges ontnemen en hem laten weten dat hij zijn leven verpest.”
Gelukkig had ik te veel vertrouwen in mijn innerlijke wijsheid om die gedachten serieus te nemen. Ik zette mijn gekke gedachten van me af, en de inspiratie van mijn innerlijke wijsheid kwam snel naar boven. Ik zag de omstandigheden toen op een heel andere manier en voelde begrip en mededogen voor de kijk van mijn zoon op de situatie. Hij was net naar de middelbare school gegaan, waar de druk enorm is om de massa te volgen in plaats van het gezonde verstand te volgen.
Toen ik thuiskwam luisterde ik naar mijn inspiratie en wist wat ik moest doen. Ik ging bij mijn zoon zitten, sloeg mijn arm om hem heen en zei: “Ik wed dat het moeilijk is om uit te vinden hoe je nee kunt zeggen tegen je vrienden, zodat je niet voor nerd of feestbeest wordt uitgemaakt.” Hij had mijn gebruikelijke gekte verwacht en wist nauwelijks hoe hij op mijn verstandigheid moest reageren.
Hij zei schoorvoetend: “Ja.” Ik ging verder. “En ik durf te wedden dat de enige reden waarom je ooit tegen ons zou liegen, is omdat je zoveel van ons houdt dat je ons niet wilt teleurstellen.” Tranen vulden zijn ogen, en hij gaf me een dikke knuffel. Ik reageerde met tranen in mijn eigen ogen toen we die heerlijke gevoelens van wederzijdse liefde ervoeren. Ik stelde hem gerust: “Als je denkt dat je ons ooit genoeg kunt teleurstellen om onze liefde te verminderen, dan doen we niet goed genoeg ons best om je te laten weten hoeveel we van je houden, onvoorwaardelijk.”
We kunnen alleen maar raden wat het resultaat zou zijn geweest als ik mijn gekke gedachte om met mijn zoon om te gaan had gevolgd. Mijn gok is dat mijn gekte zou hebben geïnspireerd toegenomen opstandigheid in plaats van meer nabijheid.
Voor meer over liegen, bekijk de video hieronder van onze vrienden bij Sproutable.