De wereld weet dat sommige merken modeproducten van hoge kwaliteit leveren en één zo’n bekend merk is vernoemd naar de Franse ondernemer Louis Vuitton. Hij was niet alleen een zakenman, maar ook een ontwerper. Voordat hij dit wereldberoemde bedrijf oprichtte, maakte hij koffers voor de vrouw van Napoleon.
Vuitton behoorde tot een arbeidersgezin en zijn voorouders waren hoedenmakers, boeren, timmerlieden en schrijnwerkers in tegenstelling tot hem. Toen hij tien jaar oud was, stierf zijn moeder en vader hertrouwde al snel. Vuitton’s stiefmoeder was hard, boosaardig en streng, net als die in Cindrella. Hij was echter een eigenzinnig en eigenzinnig kind, dat in 1835, toen hij veertien jaar oud was, ontsnapte aan de tegenwerking van zijn stiefmoeder en naar Parijs ging.
Op weg naar de stad vanuit zijn geboorteplaats Anchay, deed Vuitton verschillende ongebruikelijke baantjes om genoeg geld bij elkaar te sprokkelen voor zijn eten. Hij rustte overal waar hij onderdak vond. Het kostte hem twee jaar om de hoofdstad van Frankrijk te bereiken. In die tijd werd de stad omringd door de verschillende effecten van de industriële revolutie – sommige waren goed, zoals een snelle ontwikkeling van de stad, en sommige waren zo slecht als een schrijnende plaag en troosteloze armoede.
In Parijs werkte Vuitton in zijn tienerjaren als stagiair in Monsieur Marechal’s werkplaats voor het maken van dozen en verpakken. Dit was een zeer respectabele ambacht in het Europa van de negentiende eeuw. In een paar jaar tijd werd Vuitton een van de beste beoefenaars van deze nieuwe vaardigheid onder de modeliefhebbers van Parijs.
In 1852 profiteerde Louis Vuitton veel van de restauratie van het Franse Koninkrijk onder het bewind van Napolean III. Zijn vrouw Eugenie de Montijo, de keizerin van Frankrijk, huurde Louis Vuitton in om privé te werken als haar dozenpakker en -maker. Deze prachtige gelegenheid werd een deur naar succes voor Vuitton en hij kreeg opdrachten van koninklijke en elite clientèle gedurende zijn hele leven.
Twee jaar later trouwde Vuitton met Clemence-Emilie Parriaux. Toen hij Marechal’s winkel verliet, opende hij zijn eigen winkel van dezelfde zaak van dozenfabricage. In 1958 bracht hij een revolutionair gevormde reiskoffer op de markt en het werd een hit. Het nieuwe ontwerp was geliefd en de vraag naar deze handige en innovatieve koffers steeg zo sterk dat Vuitton zijn werkplaats en bedrijf in Parijs uitbreidde.
In 1867 op de Exposition Universelle won Vuitton een bronzen medaille. Het was een internationale show die Napolean in Parijs organiseerde en het versnelde de populariteit van Vuitton’s werk nog meer. Tussen 1870 en 71 werd de winkel van Vuitton echter verwoest en geplunderd. Dit gebeurde terwijl de Frans-Pruisische oorlog aan de gang was en toen die eenmaal voorbij was, vestigde Vuitton zijn werkplaats opnieuw in een hogere klasse wijk in Parijs.
In 1872 introduceerde hij een nieuw ontwerp van reiskoffers met een rode en beige streep. De elite van de Parijse klasse werd aangetrokken door de nieuwste creatie van Louis Vuitton en zijn merk behield zijn positie als aanbieder van luxe en kwaliteitskoffers.
In 1889 kreeg hij een grote prijs en een gouden medaille op hetzelfde evenement, Exposition Universelle. Dit versterkte opnieuw Vuitton’s positie op de markt en de populariteit van zijn werk.
Met zijn inzet, esthetische gevoel en zakelijke vaardigheden, Vuitton bleef werken tot zijn dood in 1892. Hij liet zijn bedrijf na over de schouders van zijn zoon, Georges Vuitton.
Zijn zoon zette de traditie van zijn vader voort door innovatieve ontwerpen van reiskoffers op de markt te brengen. Tegenwoordig biedt het merk Louis Vuitton meer dan alleen reiskoffers, waaronder lederen accessoires en modeartikelen, zoals tassen, schoenen, zonnebrillen en nog veel meer.