Ook wel het “40-man roster” genoemd, bestaat het uitgebreide roster uit alle spelers in de organisatie van een Major League-club die een major-league contract hebben. De 40-man roster limiet is van kracht sinds 1921, behalve in 1945 en 1946 toen het werd verhoogd tot 48 om veteranen tegemoet te komen die terugkeerden van militaire dienst in de Tweede Wereldoorlog, van 1962 tot 1965 toen het werd verhoogd tot 41 om een reserve plaats toe te voegen voor eerste-jaars spelers die werden verworven voordat de implementatie van een spelers draft werd goedgekeurd voor het seizoen van 1965, en in 1994 voor een staking die de rest van dat seizoen annuleerde.
Het uitgebreide roster omvat alle spelers die op enig moment in aanmerking komen voor een call-up naar de actieve roster. Ook op het 40-man-rooster staan alle spelers op de 10-dagen geblesseerdenlijst (bekend als de “invalidenlijst” voorafgaand aan het seizoen 2019) en minor league-spelers die zijn getekend voor een major-league-contract maar op een “optionele toewijzing” aan de minors zijn. (Elke speler heeft drie “optiejaren” om eenmaal op het uitgebreide rooster naar de minors te worden gestuurd voordat hij op waivers moet worden geplaatst om daarheen te worden gestuurd). Een speler die op het 40-man roster staat maar later op de 60-dagen geblesseerdenlijst wordt geplaatst wordt van het 40-man roster verwijderd tot zijn tijd op de geblesseerdenlijst voorbij is. Hetzelfde geldt voor spelers die geschorst zijn. Omdat spelers op de 60-dagen geblesseerdenlijst van het 40-man roster worden gehaald zonder risico op verlies van de speler, verplaatsen MLB teams vaak geblesseerde spelers van de 10-dagen geblesseerdenlijst naar de 60-dagen geblesseerdenlijst zodat het team een andere speler aan het 40-man roster kan toevoegen zonder een speler voor toewijzing te moeten aanwijzen. Designating for assignment (“DFA”) is het verwijderen van een speler van het uitgebreide rooster; de ploeg heeft zeven dagen om de speler te ruilen, vrij te laten, of naar de minors te sturen.
September call-upsEdit
September call-ups zijn spelers die, historisch gezien, laat in het seizoen aan de MLB-roosters werden toegevoegd.
Historische praktijkEdit
Tot en met het seizoen 2019 werd het rooster van elk MLB-team op 1 september uitgebreid van het 25-man actieve rooster tot het volledige 40-man rooster. Dus, elke speler op het uitgebreide rooster op 1 september of later kon tot het einde van het reguliere seizoen voor het MLB-team spelen.
September call-ups waren vaak jongere spelers die major league-ervaring kregen en, vooral voor teams in play-offcontentie, spelers die positionele diepte konden bieden, zoals een derde catcher of extra aflossingspitchers. In de praktijk hadden ploegen meestal niet het volledige 40-man roster bij de hand voor wedstrijden; meestal hadden clubs ongeveer zes extra spelers beschikbaar boven de gebruikelijke limiet van 25. Er waren uitzonderingen-bijvoorbeeld; tijdens het seizoen 2018 gebruikten de Los Angeles Dodgers en Philadelphia Phillies hun volledige rosters, en in 2019 had de Boston Red Sox 36 spelers bij zich (inclusief 21 werpers). In 2003 leidden de Montreal Expos de wild card-race in de National League, en in wat velen beschouwden als een belangenconflict, weigerde Major League Baseball, dat destijds eigenaar was van de Expos, hen toe te staan spelers op te roepen, met het argument dat ze zich de extra uitgaven niet konden veroorloven.
Tijdens de laatste jaren van het 40-man actieve rooster was een waargenomen probleem dat teams elk aantal spelers tussen 25 en 40 op hun septemberroosters mochten dragen. Kort nadat de beslissing om de uitbreiding van de septemberroosters te beperken werd aangekondigd, maakte de voormalige Milwaukee Brewers general manager Doug Melvin, die al meer dan tien jaar voorstander was van veranderingen in de regels voor de septemberroosters, de volgende opmerkingen aan een USA Today-schrijver:
Ik denk dat mensen het beu werden dat ik erover praatte, maar het ging om de integriteit van het spel. . . . Het werd zo’n grote onevenwichtigheid. Het zou één ding zijn als teams in september maar een paar spelers meer hadden dan het andere team, maar we zagen verschillen van meer dan 10 spelers per wedstrijd. Voor mij was het de integriteit ervan aan het vernietigen. Geen enkele andere sport heeft op enig moment in het seizoen ongelijke roosters, en wij deden dat tijdens de wimpelrace.
Huidige praktijkEdit
Vanaf 2020 is het niet meer toegestaan om het actieve rooster laat in het seizoen uit te breiden zodat het gelijk is aan het uitgebreide rooster. Elke ploeg mag nog steeds tot 40 spelers onder major-league contracten hebben, en actieve roosters zijn nu normaal 26 spelers, met een beperkte uitbreiding tot 28 spelers-vanaf 1 september tot het einde van het reguliere seizoen. Bovendien zijn alle ploegen nu verplicht om 28 spelers op hun actieve rosters te hebben na 31 augustus – ze mogen geen lager aantal spelers hebben. Aanpassingen aan deze limieten kunnen door de MLB worden geïmplementeerd, zoals tijdens het vertraagde en verkorte MLB-seizoen 2020, toen teams het seizoen mochten beginnen met 30 spelers op hun actieve rosters.