Over een totale oppervlakte van 268,021 sq.km (103,483 sq mi), Nieuw-Zeeland bestaat uit twee grote eilanden die kunnen worden waargenomen op de fysieke kaart van het land hierboven – het Noordereiland en Zuidereiland (die worden gescheiden door de Straat van Cook), evenals Stewart Island, honderden kusteilanden en ongeveer 600 kleine regionale eilanden.
Van noord naar zuid, Nieuw-Zeeland is een land van met sneeuw bedekte bergen en schilderachtige landschappen. Gelegen langs de Ring van Vuur, strekken de Zuidelijke Alpen (en zijn vele bergketens) zich uit over de westelijke delen van het Zuidereiland. Het hoogste punt van het land, Mount Cook (Aoraki), wordt op de kaart aangeduid met een rechtopstaande gele driehoek en ligt in de Zuidelijke Alpen, net als meer dan 350 gletsjers en een breed scala aan nationale parken. Mount Cook bereikt een hoogte van 12.316ft (3.754 m). In de hele Southern Alps rijzen nog eens 19 bergen hoger dan 3.000 meter. Langs de westkant van deze enorme pieken loopt een smalle strook kustlijn. Langs hun oostelijke flank, hellen de bergen over in een regio van glooiende heuvels en vlaktes, gedraineerd door gletsjer gevoede rivieren.
In het uiterste zuiden, binnen de grenzen van Fiordland National Park, een grillige kustlijn van fjorden, inhammen en baaien front de Tasman Zee. Milford Sound – gelegen in het park – is omgeven door steile rotswanden die aan weerszijden 1.200 meter hoog zijn. Het wordt algemeen beschouwd als de top reisbestemming van Nieuw-Zeeland.
De bergen op het Noordereiland zijn vulkanisch van aard, en vele blijven behoorlijk actief. Op de zuidwestelijke hoek van het eiland, Mount Taranaki (of Mt. Egmont) stijgt tot een hoogte van 2.518 m. Andere vulkanische toppen van betekenis strekken zich uit over een breed centraal plateau, waaronder Mount Ruapehu (2.797 m), Mount Ngauruhoe (2.291 m) en Mount Tongariro (1.968 m). Deze thermische gordel gebied is vol met kokende modderpoelen, geisers, warmwaterbronnen en stoomopeningen.
Brede kustvlakten ring een groot deel van het Noordereiland, en langs de centrale westelijke kustlijn, kalksteen grotten, spelonken en ondergrondse rivieren zijn gemeenschappelijk. Langs de noordoostelijke kustlijn is de Bay of Islands beroemd om zijn 125 (of meer) schilderachtige eilanden en afgelegen baaien. Met Mount Maunganui bewaken de ingang, en bijna 62 mijl (100 km) van wit zand, de Bay of Plenty is Nieuw-Zeeland’s premier strand gebied.
Grote gebieden van gematigde regenwouden zijn te vinden langs de westelijke oever van het Zuidereiland, en over een groot deel van Nieuw-Zeeland’s North Island.
Opname van een uitgedoofde vulkanische krater, het grootste meer van het land is Lake Taupo op North Island. De langste rivier van het land, de Waikato, stroomt noordwaarts van Lake Taupo via Hamilton naar de Tasmanzee. Het Te Anau-meer is het grootste meer op het Zuidereiland. De Clutha River is de langste rivier van het eiland, en zoals de meeste rivieren hier ontspringt hij in een gletsjermeer uit de Zuidelijke Alpen. Het laagste punt van Nieuw-Zeeland is de Zuidelijke Stille Oceaan (0 m).