Melissa McCarthy

Melissa McCarthy, voluit Melissa Ann McCarthy, (geboren 26 augustus 1970, Plainfield, Illinois, VS), Amerikaanse actrice wier meest opmerkelijke rollen haar gave voor fysieke komedie en rauwe oneliners benadrukten.

McCarthy werd opgevoed op een boerderij in Illinois. Na haar middelbare school begon ze als stand-up comic op te treden in New York City in clubs als Stand Up New York en de Improv. Ze scherpte haar acteervaardigheden aan in de Actors Studio en speelde in een aantal toneelproducties voordat ze eind jaren ’90 verhuisde naar Los Angeles, waar ze optrad (1997-2010) met de Groundlings improvisatiegroep.

McCarthy had bijrollen in films en op televisie voordat ze haar doorbraak beleefde als Sookie St. James in TV’s Gilmore Girls (2000-07). Ze kreeg bijrollen in een opeenvolging van tv-series, waaronder Samantha Who? (2007-09), Rita Rocks (2009) en Private Practice (2010), voordat ze een hoofdrol kreeg in Mike & Molly (2010-16), dat de humoristische momenten volgde in het leven van een man en een vrouw die elkaar ontmoeten in een groep van Chicago Overeaters Anonymous en uiteindelijk trouwen. De show werd een hit bij critici en kijkers. McCarthy werd genomineerd voor tal van Emmy Awards, en ze won in 2011.

Met het succes van Mike & Molly, kreeg McCarthy meer filmaanbiedingen, en in 2012 verdiende ze een Academy Award-nominatie voor haar bijrol in de raunchy komedie Bridesmaids (2011). Hoewel ze door haar lengte een onconventionele hoofdrolspeelster was naar Hollywood maatstaven, speelde McCarthy al snel in films die haar aantrekkingskracht voor de kassa bewezen. In 2013 werd ze gecast als een onaangename oplichter in Identity Thief, en later dat jaar speelde ze tegenover Sandra Bullock in de buddy-komedie The Heat, waarin ze een vuilbekkende agent uit Boston speelde.

McCarthy’s credits uit 2014 waren onder meer de dramedy St. Vincent (2014), die werd opgemerkt om haar gevoelige portret van een gescheiden vrouw die de kinderopvang voor haar prepuberale zoon probeert te regelen, en de road-trip komedie Tammy. De laatste werd geschreven door McCarthy en haar man, Ben Falcone, die ook regisseerde; het echtpaar werkte samen aan tal van films. Daarna speelde ze de hoofdrol als een mousy CIA-agente die een superspion wordt en de wereld redt in Spy (2015). In The Boss (2016) portretteerde McCarthy een gewetenloze zakenvrouw die probeert het stigma tegen te gaan van veroordeeld te zijn voor handel met voorkennis. In Ghostbusters (2016), een remake van de klassieke komedie uit 1984 over de jacht op geesten en andere bovennatuurlijke wezens, speelde McCarthy naast Kristen Wiig, Kate McKinnon, en Leslie Jones. De film werd gekenmerkt door het feit dat het team van wijze handhavers in de titel als vrouwen werd gecast. Ze waren in het origineel door mannen geportretteerd.

In 2017 imiteerde McCarthy Sean Spicer, toenmalig perschef van het Witte Huis voor president Donald Trump, in een reeks sketches op Saturday Night Live, waaronder een aflevering waarin ze de gastheer was. Voor dat optreden ontving McCarthy een Emmy Award als beste gastactrice in een komedieserie. Haar filmrollen uit 2018 waren onder meer een pas gescheiden moeder die terugkeert naar de universiteit om haar diploma af te maken in Life of the Party en een detective die de moord op poppen onderzoekt in de screwball-komedie The Happytime Murders. McCarthy oogstte ook lovende kritieken – en haar tweede Oscarnominatie – voor haar sympathieke vertolking van de in ongenade gevallen celebrity-biograaf Lee Israel in Can You Ever Forgive Me? (2018). In The Kitchen (2019) voegde McCarthy zich bij een all-star vrouwelijke cast die een trio maffiavrouwen speelt die het werk van hun mannen overnemen in de jaren 1970 New York City. Daarna werd ze gecast als een vrouw die een kunstmatige intelligentie ervan moet overtuigen de mensheid niet te beëindigen in Superintelligence (2020).

Naast haar acteerwerk richtte McCarthy een modelijn op, Seven7, die in 2015 debuteerde. Hoewel de collectie werd aangeduid als “plus size,” nam ze het oneens met die benaming en met het dictaat van de mode-industrie dat maten 14 en hoger (een categorie die ongeveer 70 procent van de Amerikaanse vrouwen omvat) een speciale aanduiding vereiste. Haar lijn omvatte de maten 4-28.