Mixed martial arts, ook bekend als MMA, is een term voor de vechtsport waarin twee concurrenten proberen dominantie over elkaar te bereiken door gebruik te maken van drie algemene tactieken: slaan, afwerken van grepen, en controle. De regels staan de strijders toe een verscheidenheid van vechtsporttechnieken te gebruiken, waaronder stoten, trappen, joint-locks, chokes, takedowns en worpen. De overwinning wordt normaliter behaald door knock-out, onderwerping (een vechter geeft de overwinning aan de ander door met zijn hand op de mat of zijn tegenstander te tikken), of stopzetting door de scheidsrechter, de gevechtsdokter, of een cornerman van een concurrent. MMA wordt ook wel NHB genoemd (voor No Holds Barred), maar deze term is meestal met pensioen. Het is niet langer een accurate beschrijving van de moderne competities die veel meer regels gebruiken dan vroeger. In het eerste Ultimate Fighting Championship waren de enige regels tegen ooggutsen, vishaken en bijten. Het was niet ongebruikelijk dat er aan haren werd getrokken, tenen werden gestompt en dat mensen werden gewurgd met de revers van hun kleding. In een beruchte vroege wedstrijd sloeg een strijder zijn tegenstander herhaaldelijk in de lies. Momenteel hebben alle grote promoties een lijst van regels en verboden technieken.
MMA wordt ook gebruikt om elke moderne stijl van vechtsport te beschrijven waarin technieken en theorieën uit verschillende sportieve vechtsporten zijn verwerkt. Dit geldt vooral voor MMA stijlen die een mix van grondvechten, stand-up striking, en takedowns in hun training opnemen. Het belangrijkste doel van dit artikel is om informatie te verstrekken over MMA als een “realistische, weinig regels, full contact vechtsport” in plaats van hybride vechtsporten te beschrijven die niet typisch worden gebruikt in minimale regels sportomgevingen.