Een veel hoger percentage mannen met een onaangename geur bleek gonorroe te hebben in vergelijking met andere mannen, onthulden onderzoekers van het Instituut voor Cytologie en Genetica in Novosibirsk, Rusland, in het Journal of Sexual Medicine. De auteurs legden uit dat volwassen mannen met gonorroe een verrotte geur hadden, wat veel volwassen vrouwen betrof.
Als achtergrondinformatie legden de auteurs uit dat dieronderzoek had aangetoond dat ratten en muizen chemische signalen oppikken om seksueel contact met besmette potentiële partners te vermijden. Studies naar lichaamsgeur bij mensen zijn tot nu toe echter beperkt gebleven tot medische diagnoses. Geen enkele studie had ooit gekeken naar geurveranderingen bij mensen, als gevolg van infectie, en welke invloed dat zou kunnen hebben bij het kiezen van een seksuele partner.
Omdat SOA’s of soa’s (seksueel overdraagbare aandoeningen) geen duidelijke zichtbare uiterlijke tekenen hebben, vroegen de onderzoekers zich af of geur misschien een teken is dat over het hoofd is gezien.
Mikhail Moshkin en team stelden zich ten doel te bepalen of onaangenaamheid van de geur bij jongvolwassen mannen verband zou kunnen houden met infectie met Neisseria gonorrhoeae (gonorroe).
De onderzoekers verzamelden speeksel- en okselmonsters van 16 gezonde, 13 met gonorroe besmette, en 5 andere mannen die na medische behandeling van gonorroe waren hersteld. Gezonde jonge vrouwelijke vrijwilligers beoordeelden vervolgens de zweetmonsters op geur (smell). Met de speekselmonsters maten de onderzoekers concentraties van testosteron, cortisol, immunoglobuline G (IgG), en immunoglobuline A (IgA). Alle mannelijke deelnemers waren tussen 17 en 25 jaar oud en de vrouwelijke tussen 17 en 20 jaar.
Hun doel was om te bepalen of de vrouwen aangename en onaangename okselzweetgeuren konden onderscheiden, en of de verschillen verband zouden kunnen houden met gonorroe-infectie, geen infectie, of recente infectie.
Zij vonden dat:
- De vrouwen beschreven de geur van geïnfecteerde personen als minder aangenaam in vergelijking met de gezonde en recent herstelde mannen. Een zeer groot deel van de monsters van de besmette mannen werd beoordeeld als bedorven (rot, ranzig).
- Er was een negatieve correlatie tussen de aangenaamheid van de geur en de concentraties van niet-specifiek speeksel IgA en IgC.
In een Abstract in het tijdschrift schreven de auteurs:
“Misschien maakt de immuunafhankelijke vermindering van de geuraangenaamheid in de acute fase van soa deel uit van een evolutionair mechanisme dat, onbewust, zorgt voor het vermijden van een risicovolle romantische partner.”
Geschreven door Christian Nordqvist