Er zijn drie verschillende soorten oorontstekingen: Buitenoor, middenoor en binnenoor. De behandeling is afhankelijk van het type en de plaats van de infectie.
Buitenoorontsteking
Buitenoorontsteking wordt vaak op één hoop gegooid met de aandoening die bekend staat als zwemmersoor. Hoewel sommige buitenoorontstekingen, Otitis Externa genaamd, door zwemmen kunnen worden veroorzaakt, worden de meeste veroorzaakt door een combinatie van warmte, vocht (bijv. zweet) en plaatselijk trauma (bijv. krabben).
Veel uitwendige oorontstekingen beginnen eigenlijk als een soort warmte-uitslag, die vaak gepaard gaat met jeuk. De huid aan de binnenkant van de gehoorgang zwelt op en het oor wordt zacht, voelt verstopt aan. Helaas verergert de algemene neiging om te proberen het oor schoon te maken met wattenstaafjes (Q-tips) of het te irrigeren met oplossingen zoals waterstofperoxide, meestal de aandoening. Naarmate de zwelling in de gehoorgang toeneemt, kan de pijn heviger worden. Het oor wordt gevoeliger bij aanraking en kan rood en gezwollen worden.
Behandeling vereist een zorgvuldig onderzoek door een arts, een grondige en voorzichtige reiniging van de oren, en de uitwendige toepassing van antimicrobiële en ontstekingsremmende medicatie. Soms zijn antibiotica via de mond nodig en in ernstige gevallen kunnen ziekenhuisopname en intraveneuze medicatie nodig zijn. Hoewel de meeste uitwendige oorontstekingen worden veroorzaakt door bacteriën, kunnen sommige ook worden veroorzaakt door schimmels of virussen, zoals H. Zoster (gordelroos). In deze gevallen zal uw arts u doorverwijzen naar meer gespecialiseerde behandelingen.
Oorsmeer heeft een beschermende functie en kan in feite helpen om uitwendige oorontstekingen te voorkomen. Maar let op, oorsmeer kan zich ophopen en het gehoor blokkeren. Als u probeert het te verwijderen zonder de juiste visualisatie en apparatuur, kan dit leiden tot infectie, beschadiging of chronische dermatitis van de gehoorgangen.
Middenoorontstekingen
Middenoorontstekingen, Otitis Media genoemd, is een infectie van de ruimte tussen het trommelvlies en het binnenoor. Na de gewone verkoudheid zijn deze infecties de meest voorkomende kinderziekte en de meest voorkomende reden dat kinderen medische hulp zoeken. Middenoorontstekingen kunnen echter op elke leeftijd optreden en komen ook voor, maar zijn ongebruikelijk voor de leeftijd van ongeveer zes weken.
Middenoorontstekingen komen het vaakst voor tussen de leeftijd van zes maanden en drie jaar. Een tweede piekperiode treedt op tussen vier en zes jaar oud. Sommige middenoorontstekingen kunnen volgen op een verkoudheid of sinusinfectie, terwijl andere kunnen volgen op abrupte drukveranderingen die kunnen optreden, zoals tijdens het vliegen in een vliegtuig. Ernstige infecties uiten zich meestal als een snel begin van oorpijn en het gehoor wordt gedempt. De pijn kan in enkele uren versnellen en in sommige gevallen kan de druk een scheuring van het trommelvlies veroorzaken met een plotselinge afscheiding van slijm, pus of bloed. In tegenstelling tot buitenoorontstekingen is het bewegen van het oor zelf meestal niet pijnlijk.
Een verwante aandoening, Otitis Media with Effusion (OME) of Chronic Serous Otitis Media (CSOM), is het gevolg van de aanwezigheid van vocht of slijm dat achter het trommelvlies vastzit (vergelijkbaar met slijm dat in een sinus vastzit). Dit kan zonder pijn gepaard gaan, maar gaat gepaard met een aanzienlijk gehoorverlies; dit komt omdat het vocht een efficiënte beweging van het trommelvlies en de gehoorbeentjes verhindert.
Het aantal oorontstekingen en het aantal kinderen met herhaalde oorontstekingen nemen beide toe. Antibiotica zijn de behandeling bij uitstek voor middenoorontstekingen, maar de resistentie van bacteriën neemt toe en vereist langere behandelingskuren en krachtigere antibiotica. Operaties, in de vorm van oorbuisjes, adenoidectomie en tonsillectomie, zijn soms noodzakelijk. Onbehandelde middenoorontstekingen kunnen leiden tot tijdelijk of permanent gehoorverlies en andere complicaties. Medische evaluatie, interventie en toezicht zijn daarom noodzakelijk en gepast. Bij kinderen is blootstelling aan roken een belangrijke risicofactor die kan leiden tot een verhoogd aantal infecties. Ouders en verzorgers wordt dringend verzocht te stoppen met roken.
binnenoorontstekingen
Binnenoorontstekingen zijn meestal helemaal geen infecties. Hoewel echte infecties van het binnenoor kunnen voorkomen, zijn ze vrij zeldzaam en worden ze meestal geassocieerd met ernstige ziekte zoals meningitis. De meeste aandoeningen die als binnenoorontsteking worden gediagnosticeerd, zijn ontstekingen of irritaties van de evenwichtscentra in het oor. Deze ontstekingen resulteren meestal in een abrupt optreden van ernstige duizeligheid, vaak gepaard gaande met misselijkheid en braken.
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor dit soort aanvallen en medische aandacht en evaluatie zijn zeker gerechtvaardigd. Antibiotica zijn meestal niet nodig voor deze perioden, omdat slechts zeer weinige daadwerkelijk door bacteriën worden veroorzaakt. In een groot aantal gevallen wordt gedacht dat ze het gevolg zijn van vroegere of actieve virale infecties. Als u lijdt aan een acute aanval van duizeligheid, is tijdige medische evaluatie belangrijk.
Als u denkt dat u mogelijk een oorontsteking heeft, en een afspraak wilt maken om een van de KNO-artsen te zien, bel dan met MetroHealth Medical Center op 216-778-8890.